Image Image Image Image Image Image Image Image Image Image

| 28 maart 2024

Scroll to top

Top

Massive Attack opereert in Klokgebouw op automatische piloot

Massive Attack
Maurice van der Heijden

Massive Attack voor het eerst in Eindhoven! Samen met support Young Fathers staan ze in het Klokgebouw. Met de nieuwe 12″ Ritual Spirit op zak is de band op pad door Europa. Young Fathers hebben een gastrol op de nieuwe EP dus is het logisch dat ze mee op tour zijn. De leden delen later ook het podium met de meesters.

Tekst: Maurice van der Heijden | Foto’s: Justina Lukosiute

Maar eerst aandacht voor de eigen set. Live is Young Fathers een stuk rechtlijniger dan op plaat. De op tribal inspireerde poëtische hip-hop voelde soms aan als spoken word. Zoals het hoort zijn de baslijnen diep en zwaar en de hardwerkende drummer zit compleet in zijn eigen wereld. Hoewel de dynamiek omhoog schoot tijdens de set worden de nummers volgens een vast recept gespeeld waardoor het na een aantal nummers gaat vervelen. Dan kan de band nog wel een eigen geluid hebben en expressief te keer gaan, ergens blijft de energie tussen podium en publiek hangen.

massiveattack-1810

Met een donker intro en laserlichten start de Massive Attack machine. Op het scherm achter de band komen vlaggen van landen en multinational reclames voorbij. Mooi is dat, ben je klaar met werken wordt je in het klokgebouw geconfronteerd met je werkgever of klanten. De band blijft later in de set confronteren met nieuwsberichten maar ook met cijfers van de oorlog in Syrië en de  vluchtelingencrisis. Na ‘United Snakes’ komt zangeres Shara Nelson op het podium en zingt ‘Clock Forward’ mee. De band komt echter nog niet uit de startblokken.

Als derde wordt “Risingson” van ‘Mezzanine’ ingezet. Deze klassieker wordt professioneel gebracht maar het geluid blijft kil en de energie spat er niet vanaf. De show blijft gecontroleerd en daardoor een tikkeltje vlak. Dit komt ook omdat er deels gebruik gemaakt wordt van sessie muzikanten. Professioneel zijn de Britten maar dat tikkeltje extra mag je wel verwachten van het kaliber Massive Attack. De sound is helder en duidelijk met de bas helaas een tikkeltje overheersend.

Massive Attack

Het nieuwe nummer ‘Ritual Spirit’ wordt net als op plaat met de zanger van Young Fathers gebracht. Pas daarna komt rots in de branding Horace Andy op het podium om zijn vocalen te gebruiken. De show is een schakeling van op zichzelf staande nummers en voelt niet als een geheel met opbouw naar euforische momenten. Na drie kwartier, terwijl de eentjes en nulletjes over het scherm denderen, gaat de vlam in de pan met “Jupiter” en komt de band los. Het volume wordt omhoog geschroefd en de intensiteit is voelbaar.

Hier wordt op verder geborduurd maar plots stopt de climax waardoor de sfeer inkakt. Het is een terugkerend euvel in de set. Daaropvolgend is de hit “Teardrop” behoorlijk plichtmatig. Enkel de zangeres beweegt op het podium; de rest staat stokstijf. We proberen het nog eens met het bezwerende “Angel” dat gelukkig wel een hoogtepunt is.

massiveattack-1897

Het laatste nummer zwelt aan maar wordt wederom te vroeg afgekapt. Nee, Massive Attack kan en moet veel beter kunnen. Vier hoogtepunten in 80 minuten is te weinig. Het zijn de hits die set maken en daardoor speelt de band op veilig. De band keert terug op het podium maar de eerste toegift is een niemendalletje. Eens zien of ze met een kraker afsluiten. Nee, op zang gefocust voegen de andere twee niets toe waardoor de set als een nachtkaars uitgaat.

Als de band terug komt met ‘Unfinished sympathy’ is dit wel een lekker einde maar het kan de matigheid niet wegspoelen en de uitvoering is alsof ze in een restaurant spelen. Zo jammer, de kwaliteit in de nummers is een garantie maar de passie is ver te zoeken.

massiveattack-1883

massiveattack-1826

massiveattack-1786