Image Image Image Image Image Image Image Image Image Image

| 29 maart 2024

Scroll to top

Top

Dynamo Metal Fest zet laatste naam op de poster na DMF Band Battle

Dynamo Metal Fest zet laatste naam op de poster na DMF Band Battle
Guido Segers

Er is nog één plek akelig leeg op de poster voor Dynamo Metal Fest dit jaar. Net als bij de eerste editie, wordt deze gevuld met de winnaar van de DMF Band Battle. Uit een reeks inzendingen werden Dark Sun RisingTribal SpiritsStrain en Extremities uitverkozen om het op het podium uit te vechten.

Tekst: Guido Segers | Foto’s: Justina Lukosiute

In 2015 ging Metal Factory telg Facelifter met de winst er vandoor, maar de band maakte de belofte zeker waar als energieke opener op de allereerste editie van het festival op de ijsbaan in Eindhoven. Het zijn dus aardige schoenen om te vullen, maar deze bands staan vanavond niet voor niets op de poster.

Dark Sun Rising

Dark Sun Rising

Dark Sun Rising, een band uit Eindhoven en omstreken, draait eigenlijk al best wat jaartjes mee. De nog altijd jonge band begon namelijk al in 2011 en scoorde in 2012 met hun demo ‘The Storm Within’. Personeelswissels hebben plaatsgevonden en de band trad al overal zo’n beetje op. Dat is ook wel te merken, want op het podium weten de mannen precies wat ze doen. Het grootse geluid lijkt wat uit de melodeath hoek te komen, maar heeft dankzij de toetsen ook een progressief elementje. Die toetsen van Friso van Dalen geven de band wel een eigen geluid, maar écht overtuigen doen de heren niet vanavond. Of het mee gaat in de beoordeling is natuurlijk een tweede, maar de vitaliteit van een opener voor het festival missen de heren met hun subtielere benadering.

dynamo-2361

Tribal Spirits

Dat is weer heel anders bij Tribal Spirits uit Harderwijk. De thrashers (met een vleug beukende metalcore toch wel) zijn vooral met het publiek bezig en hebben goodies bij om uit te delen en zoeken continue de interactie op. Vooral frontman Martijn Grooten heeft waarschijnlijk tegen het eind van de set ieder lid van het publiek wel een persoonlijke aanmoediging gekregen. Met 12 jaar ervaring op de teller voelt de band zich uitstekend thuis op het podium en dat is te merken. De entertainmentwaarde is daarmee hoog en de set is solide en sterk. Wat de band echter niet mee heeft is hun muziek, welke niet echt bij blijft. Het geluid is weinig origineel en creatief, hoe leuk de band het samen ook brengt. Toch is Tribal Spirits zo’n band die als opener een zekerheidje zou zijn, dat het publiek zeker wakker zou krijgen met hun ongeremde enthousiasme.

Strain

Strain

Tijdens een bandwedstrijd moet je ook een vreemde eend hebben en dat is Strain zeker. Zelf labelt de band zich als een alternative metal band en die naam past prima. Denk aan een Devin Townsend en Mike Patton, misschien zelfs wat Tool en je zit ongeveer waar het geluid van Strain vandaan komt. Het optreden van de band is op z’n zachtst gezegd grillig te noemen, vol met onverwachtse wendingen, hoekige riffs en vreemde vocalen. De Gorkumse band weet daarmee zeker de punten te pakken que creatief en maakt verreweg de meest interessante muziek deze avond. De zang van Jip van Kakerken is schizofreen te noemen, wilde brullen en bijna raaskallend geprevel zetten precies de toon die band nodig heeft voor de hectische gitaar- en ritmepartijen. Niet geschikt voor de recht-door-zee metalfan zullen we maar zeggen.

Extremities

Extremities

Extremities is een band uit Eindhoven, maar wij kenden de band eigenlijk nog niet. Des de groter is de verrassing als je deze jonge band live aan het werk ziet. De chemie tussen de bandleden is de hele set voelbaar en de muziek wordt geproduceert met precizie en flair door de mannen met gitaren en drummer. Ondertussen stoomt zanger Thim0 Franssen als een doort Jeckyll & Hyde-achtig figuur over het podium en zweept hij continue het publiek op. Bassist Bart Merkus lijkt af en toe opzij te moeten springen voor de zanger die op adrenaline zelfs in de laatste seconden van de set, terwijl er zelfs een mosh ontstaan is voor het podium, zichzelf een flinke bloedneus weet te bezorgen met de microfoon (althans, dat lijkt het te zijn geweest). Qua energie en vechtlust steekt de band de rest de loef af. Een berg zelfvertrouwen, wat op zijn plaats is, helpt daar enorm bij.

MaYaN

MaYaN

Dan is het wachten geblazen op de winnaar. Ondertussen geen flauw wachtmuziekje, maar een optreden van symfonische death metal band MaYan. De band heeft een battallion aan personeel bij en is daarmee enorm wendbaar qua sound. Met ervaring in de gelederen uit bands als Delain, Epica en vele anderen zit het muzikaal wel snor bij wat een Nederlandse Therion lijkt te worden. Er is veel plezier te zien op het podium tussen de bandleden, maar ook met het publiek. Vooral zanger Mark Jansen speelt hier een grote rol in.

MaYaN

MaYaN

Met genoeg werk van hun twee albums weet de band het wachten zeer aangenaam te maken. Iets minder aangenaam moet gitariste Merel Bechtold zich gevoeld hebben met een constante flits in haar gezicht van een man die waarschijnlijk 200 foto’s van de gitariste gemaakt heeft in de eerste 20 minuten van de show. Gelukkig laat ze zich niet van de wijs brengen en blijft het geluid van de band overtuigend en krachtig. Het getuigt van de routine van de band en laat ook weer eens zien dat dames in de metalscene het niet altijd makkelijk hebben. Ondanks de hakkende ritmepartijen weet de band met de vocalen van Henning Basse en sopraan Laura Macri een bijzonder overrompelende ervaring neer te zetten. Maar wat gebeurt er veel op het podium bij MaYan zeg, het is bijna niet te overzien. Dat maakt het misschien juist zo machtig.

Na het optreden valt dan het uiteindelijke oordeel. Wij hebben deze avond vijf uitstekende bands gezien, waarvan er vier kans maken op deze plek. Vier bands met een eigen geluid en benadering, Maar ja, zoals in de Mini-playbackshow kan er maar één de winnaar zijn. De keuze is gevallen op de jongens van Extremities en daar kunnen wij ons prima in vinden. Nog vetter, er staat dus mooi een band uit Eindhoven Rockcity te openen op Dynamo Metal Fest en dat vinden we gaaf.