Image Image Image Image Image Image Image Image Image Image

| 29 maart 2024

Scroll to top

Top

Slo Burn zet de Effenaar in vuur en vlam

SloBurn
Guido Segers

Een avondje klassieke stonerrock in de Effenaar vandaag, want wie had nou ooit durven hopen Slo Burn nog eens live te zien! De band rondom ex-Kyuss-frontman John Garcia doet Eindhoven aan en speelt vanavond in de kleine zaal.

Slo Burn was ironisch genoeg slechts een kortstondig vlammetje in de stoner scene. Na het uiteenvallen van Kyuss, startte Garcia Slo burn. De groep maakte een demo, simpel getiteld als de ‘Slo Burn Demo’ in 1996 en de EP ‘Amusing the Amazing’ in 1997. Daarna ging Slo Burn de ijskast in en het leek er inmiddels op dat dit ook de plek was waar de band zou blijven. Niets blijkt minder waar, want 20 jaar later zijn John Garcia, Chris Hale, Damon Garrison en Brady Houghton weer bij elkaar en er gaan zelfs geruchten over nieuwe muziek!

Tekst: Guido Segers | Foto’s: Justina Lukošiūtė

Opwarmer van de avond is Nederlands stoner relikwie Gomer Pyle uit het westen van de provincie. Deze heren draaien al vrij lang mee in deze scene en na een korte onderbreking is de band alweer een jaar of anderhalf flink aan het spelen. Vorig jaar kwam er ook nog een nieuwe EP uit van de heren, die inmiddels een eigen fris, spacey geluid gevonden hebben. Er wordt dan ook dankbaar gebruik gemaakt van visuals om de show op te leuken.

De gitaren en drums zorgen voor zo’n lekker continue geluidje, wat misschien zelfs een beetje naar de krautrock leunt. Fuzzy, groovend en lekker energiek surfen we op kosmische golven met Gomer Pyle, want het zanderige stonergeluid is toch wat veranderd door de jaren. Enige minpuntje van Gomer Pyle live zijn vaak de vocalen. Hoewel prettig in het oor liggend, zijn deze wat ingetogen en kalm en verdrinken daarom nogal eens in de mix. Dat doet niet af aan de solide performance van de heren.

Gomer Pyle

Dan is het tijd voor Slo Burn, wat gewoon aftrapt zonder al te veel poespas. Opvallend is dat na elk nummer een jongedame naar voren snelt op het podium om een vel papier op de monitor te plakken. Het lijkt erop dat Garcia zijn songteksten niet meer helemaal uit het hoofd kent. De frontman maakt sowieso een nerveuze indruk en blijft dezelfde bewegingen herhalen en doet bij vlagen aan David Brent denken. Wanneer die bijtende vocalen echter door de geluidsmuur breken is alles goed. Het is de eerste show na Desertfest London voor de band en er is dus wel wat spanning nu na 20 jaar de live show afgestoft wordt. Twintig jaar geleden stond Slo Burn trouwens ook in Eindhoven, op Dynamo Open Air. Zo lang geleden dus.

John Garcia

Gek genoeg heeft Slo Burn maar een stuk of 10 nummers materiaal uitgebracht tot dusver. Als je echter tien zulke topnummers hebt, is de hele set een hoogtepunt. Het venijnige ‘Wheels Fall’ laat het publiek lekker meescheuren en Gracia bewijst nog uitstekend bij stem te zijn. Tussendoor prijst de frontman nog even de instrumentale stonerrock van Karma To Burn: “Sommige nummers verpest je als je er tekst op gaat plakken, dit is zo’n nummer!” Terwijl hij even backstage verdwijnt gaat de band lekker los op een nieuw instrumentaal nummer. Slo Burn is qua geluid minder complex dan Kyuss, maar heeft een pakkende directheid, een punkrock directheid. En wat zijn dat toch geweldig pakkende halen van Garcia op een kneiter als ‘July’. Slo Burn belichaamt vanavond alles wat zo ongelooflijk vet is aan de stoner rock.

Na de dampende toegift en afsluiter ‘Pilot the Dune’, die masaal wordt meegezongen en waar de crowdsurfers door de zaal vliegen, zit het erop. Slo Burn speelt uiteindelijk een uur en twintig minuten, maar dat is continue in de hoogste versnelling en dat maakt het een bijzondere live act die simpelweg alleen goed materiaal heeft. Benieuwd of er inderdaad nieuwe muziek gaat komen.

Slo Burn