Image Image Image Image Image Image Image Image Image Image

| 28 maart 2024

Scroll to top

Top

Bongripper rammelt met de Effenaar

Bongripper rammelt met de Effenaar
Guido Segers

Een loodzware avond, zo mag deze donderdag in de Effenaar de boeken in. Chicago Doom koningen Bongripper komen langs in de lichtstad en ze hebben Primitive Man meegenomen op tour.

Foto’s Paul Verhagen | Tekst Guido Segers

Ggu:ll is een bijzondere band live. Niet alleen is de band de sonische equivalent van verdwaald raken in een moeras onder een ‘freezing moon’, de Tilburgse band heeft ook een bijzonder wendbare set. Dat betekent dat Ggu:ll de luisteraar bij zijn enkels heeft en zelf bepaald hoe diep ze deze in het moeras laten zakken. Vandaag is het een milde onderdompeling van pakweg 40 minuten, maar dat bevat evengoed lange, hypnotiserende passages, onaardse drums en helse vocalen. Met name bassist Dave van Beek gaat beestachtig met zijn instrument om, maar dat is een vaste prik bij Ggu:ll, een band die nooit teleurstelt.

De holbewoners uit Colorado van Primitive Man lijken continue op tour te zijn. Toch weet het drietal regelmatig nieuwe platen de wereld in te slingeren. Recent nog twee splits met Sea Bastard en Northless. Met de lampen nog aan start de band simpelweg met de slachtpartij die hun set heet. Vol met haat en zo ontzettend zwaar is de sound van het trio dat al vaker Eindhoven bezocht. Er is dus ook duidelijk geen enkele vorm van toeters en bellen nodig voor de set die ongeveer ene half uur duurt. De slepende songs lijken een iets andere kant op te gaan dan het album ‘Scorn’, dus deze avond doet de verwachtingen stijgen.

Sommige nummers hebben geen zang nodig, riep John Garcia twee dagen hiervoor nog op hetzelfde podium. De vier leden van Bongripper uit Chicago wisten dat natuurlijk al behoorlijk lang. Sinds 2005 werkt de band aan de instrumentale doom skills. De band is echter nog niet zo heel vaak in Europa te zien geweest (natuurlijk wel meermaals op Roadburn). De gitaren worden gestemd en het lijkt minutenlang alsof er wat misgaat terwijl de heren piepende en krakende drone klanken produceren. Er is veel oogcontact onderling en het lijkt een zoektocht naar balans tussen de instrumenten.

Zodra de bandleden elkaar gevonden hebben, ontstaat er een stoomwals van geluid dat vorm geeft aan het idee van een ‘unstoppable force’. Trage passages brengen de glazen aan het trillen en een constante dreiging maakt deel uit van het Bongripper gevoel. Daardoor voelen ook de meer ingetogen passages ontzettend heftig. Als de band wel zwaar speelt, voelt het alsof er een aardbeving losbarst. Bongripper weet het publiek een uur lang te boeien zonder ook maar een woord te wisselen met de fans. Als de laatste noten wegebben wordt geroepen om meer, maar Bongripper is klaar en daarmee is de avond tot een eind gekomen.