Image Image Image Image Image Image Image Image Image Image

| 29 maart 2024

Scroll to top

Top

Golden Earring sluit 40UP Zomerfestival in stijl

40up
Sebastiaan Quekel

Wat begon als een eenmalig feestje, is uitgegroeid tot een van de grootste rondreizende dansfeestjes van Nederland. 40UP Zomerfestival, een evenement voor en door muziekliefhebbers van boven de veertig jaar, streek afgelopen weekend neer in Eindhoven. Ondanks het drassige terrein en de beperkte toiletruimtes werd het een groot succes, met overwegend veel zon, nostalgische optredens en uiteraard tussendoor heel veel klassieke discomuziek.

Het is alweer tien jaar geleden dat Harry de Winter, voormalig tv-presentator van Wintertijd, begon met de 40UP-dansfeesten in Nederland. Waar de jongeren door de bomen het bos niet meer kunnen zien, blijft het festivalaanbod voor veertigers en vijftigers een beetje achter. Daar moet verandering in komen, moet De Winter gedacht hebben, en dus riep hij 40UP Zomerfestival in het leven. Een nobel idee dat over heel Nederland met groot enthousiasme werd ontvangen.

Tekst: Sebastiaan Quekel | Foto: 40UP Facebook

Hoewel 40UP Zomerfestival in 2006 begon als een eenmalig evenement, vinden er tegenwoordig overal dergelijke feesten plaats. 40UP manifesteert zich als het beste alternatief voor veertigplussers, die zich niet zo snel zien op een Pinkpop of Rock Werchter, maar wel graag de dansvloer op willen en willen genieten van de beste muziek van de afgelopen decennia, variërend van disco, soul pop en rock. Dit jaar zijn de schijnwerpers gericht op Utrecht en Eindhoven, en de line-up liegt er niet om.

Of het nu gaat om de veteranen van de Golden Earring, de oude discohelden van The Trammps of de onvermoeibare groovekoningen van Earth, Wind and Fire: voor de muziekliefhebber valt er in Eindhoven genoeg te beleven. Aan de bescheiden opzet is dit jaar (gelukkig) weinig verranderd. Het compacte buitenterrein om en rond de tent is nog steeds één grote vreetschuur, met een gezellig overdekt terras, leuke barretjes met meerdere verdiepingen en geinige kraampjes waar men ludieke accesoires kan kopen.

Halverwege de middag staat de tent tjokvol voor het veelbelovende comebackoptreden van Spargo, de eens zo grote discogroep rondom die ‘die lange vent en dat kleine meisje’. Wie kan het refrein van You and Me niet meezingen? Deze discoklassieker bezorgde de band in de jaren tachtig internationale roem. Toch viel niet veel later het doek voor Spargo, wegens persoonlijke en muzikale verschillen.

Nu, ruim dertig jaar later, is de Amsterdamse discogroep weer bij elkaar en doet een select aantal shows. Tientallen jaren niet meer samen spelen heeft overduidelijk een nadelig effect gehad op de band: Spargo (Latijn voor sprankelen) sprankelt geen moment in Eindhoven. Zangeres Lilian Day Jackson oogt vermoeid en ruziet voortdurend met de geluidstechnici achter de schermen. Tussendoor doet toetsenist Ellert Driessen verwoede pogingen om de luisteraars in de tent mee te krijgen. Het lukt hem niet: de liedjes missen energie, worden eindeloos opgerekt door vervelende interactiemomenten en ook nog eens geteisterd door rommelig geluid. Volgende keer beter, jongens.

Ondanks de teleurstellende comeback van Spargo, blijft de sfeer in Eindhoven onverminderd goed. Diskjockey Alex van Oostrum laat de grootste pophits en bijbehorende videoclips van de afgelopen decennia zien en brent mooie herinneringen naar boven bij de luisteraars. Zij zoeken op een gegeven moment alvast een mooi plekje op voor de volgende act: Earth, Wind and Fire Experience. Laat je niet afschrikken door de naam; de groep bestaat voor een groot deel uit voormalige leden van de band. Door een claim op de originele naam is ‘Experience’ aan de bandnaam toegevoegd.

Drijvende kracht achter dit project is niemand minder dan Al McKay, mede-bandleider, gitarist en belangrijkste songwriter van Earth, Wind and Fire. Het mag geen verrassing heten dat deze gitaarheld alle aandacht opeist in Eindhoven. Met zijn vingersvlugge gitaarspel en heerlijke kenmerkende groove behouden discoklassiekers als September en Boogie Wonderland hun waarde. Maar ook zijn collega’s hebben daar een groot aandeel in.

De zangers en muzikanten, allen gestoken in een fout glitterpakje, presteren op de top van hun kunnen. Zodra je de kopersectie en falsetzang hoort op nummers als het funky Shining Star, het stuiterende Let’s Groove en het zwoele Fantasy, waant Eindhoven zich weer terug in de hoogtijdagen van de disco. Met een megaband met blazers, exotische percussie-instrumenten en drie klasse zangers laat Earth, Wind and Fire Experience de echo van de jarentachtigdisco in volle glorie horen.

Van de ene discoband naar de ander. The Trammps mag zich gerust een van de grootste disco- en soulbands van de jaren zeventig noemen. Natuurlijk niet meer in de originele formatie, want zanger Jimmy Ellis overleed in 2012 aan de gevolgen van Alzheimer. Ter nagedachtenis van Ellis bestaan The Trammps nog steeds en doen ze een select aantal shows over de hele wereld.

Wie kent The Trammps niet? De mannen scoorden een hele reeks aan hits, waaronder Hold Back the Night en Shout. Met de kraker Disco Inferno schopten ze het zelfs tot de soundtrack van Saturday Night Fever. Tegenwoordig doen The Trammps het rustig aan en dat straalt hun optreden ook uit. Zonder een begeleidingsband, maar ter ondersteuning van een muziektape brengen de vier heren hun grootste hits ten gehore. Zanger Stanley Wade is het enige nog overgebleven lid van de originele formatie en steekt met zijn oudere leeftijd af tegen zijn drie jongere collega’s.

Maar die rauwe, donkere stem van Wade heeft de tand des tijds absoluut doorstaan. Hij is misschien niet meer zo beweeglijk, maar hij haalt alle uithalen met gemak. Hij hoeft zijn strot maar open te trekken of hij krijgt de tent van voor tot achter aan het dansen. Al moeten we ook eerlijk zijn: een show van The Trammps is leuk, maar voelt vooral ook heel ongemakkelijk. Zo eindigt ieder nummer met een vreemde fadeout en mist het optreden een bepaalde dynamiek door de afwezigheid van een begeleidingsband.

Na het discofeestje van The Trammps verlaten maar weinig mensen de tent. Niet verwonderlijk aangezien de grootste Nederlandse rockband allertijden de avond mag afsluiten: Golden Earring. En dat gebeurt op verdienstelijke wijze. Zo nu en dan verliest de band de aandacht, tot ze weer onverwacht uit de hoek komen met een Earring-classic, zoals ‘Twilight Zone’, ‘When the Lady Smiles’ en het verdovende ‘Going to the Run’.

‘Radar Love’ heeft na veertig jaar niet aan kracht ingeboet, evenals ‘The Devil Made Me Do It’, waarbij de ouderen vooraan massaal met de heupen zwaaien. 40UP Zomerfestival in Eindhoven kon zich geen denkbaar betere afsluiter wensen.