Image Image Image Image Image Image Image Image Image Image

| 19 maart 2024

Scroll to top

Top

Eindhoven Metal Meeting van start met opwarmertje

Eindhoven Metal Meeting van start met opwarmertje
Guido Segers

Het is weer zover, de dagen worden korter en een horde metalheads landt in Eindhoven voor de jaarlijkse Eindhoven Metal Meeting in de Effenaar. Zoals meerdere festivals van dit soort, is een pre-party inmiddels een vaste traditie aan het worden en dit jaar wordt dit ook serieus aangepakt met een sterke line-up in de kleine zaal.

Tekst: Guido Segers | Foto’s: Justina Lukosiute

Helaas is band IXXI uit Zweden gesneuveld in de line-up. Door ziekte laat de black metal band afweten. Het is al met al een gitzwarte avond in een niet heel volle zaal. Toch hangt er een gezellige sfeer van herkenning. In tegenstelling tot wat velen misschien denken, is dit al jaren de vaste gemoedstoestand op het jaarlijkse festival waar bezoekers van heinde en verre elkaar treffen. Zoals het Eindhovens Dagblad al berichtte, 800 bedden zijn deze avond door buitenlandse bezoekers geboekt, maar er zijn vast nog een hoop logeerpartijtjes gaande.

Dan wordt het festival afgetrapt door Bark, een Belse death’n’roll band die gewoon heel erg aan Entombed doet denken. Frontman Ron Bruynseels zou het kleine broertje kunnen zijn van LG Petrov. Daarmee doel ik niet op zijn postuur, want dit podiumbeest valt evengoed niet te temmen en met die manische blik op je gericht moet je wel gaan headbangen. De band speelt een bijzonder groovende set en als symbolische opening gooit Bruynseels water en bier de lucht in terwijl hij het publiek uitdagend aankijkt. Argentijnse gitarist Martin Furia doet daar vrolijk mee mee, maar eigenlijk slaat het nergens op dat er iemand stil blijft staan bij het moddervette geluid van de Antwerpse band.

Dat wordt opgevolgd door niemand minder dan The Stone. Voor oningewijden misschien een beetje een mysterie, maar de Servische band is al een goede 20 jaar bezig en heeft dus als band aardig wat doorstaan. De laatste plaat heen ‘Teatar Apsurda’ en heeft wat opvallende elementen, die het een toegankelijke, doch onverbiddelijk harde plaat maken. Frontman Nefas heeft een touw om zijn nek hangen, wat voor een galg bedoeld lijkt en verbergt zijn gezicht.

Helaas blijft het daar qua podiumpresentatie het bij en moet de band het hebben van het geluid. Dat is even zoeken de eerste nummers, maar als The Stone begint te rollen, is het een onverbiddelijke aanval op je gehoor. Continue hammert de band in op het publiek. Dat daar lekkere gitaar licks tussendoor komen is heel fijn, maar met een lichtshow die meer op een stroboscoop festijn lijkt is het nog net geen afzien te noemen. Murw geslagen blijven de bezoekers achter en snel zoekt men beschutting in de lobby. Deze band heeft duidelijk flink wat in zijn mars en laat dat horen vandaag.

De grote trekpleister lijkt vandaag toch Necrowretch. De band scoorde met album ‘Satanic Slavery’, waarop een uitgeklede sound te horen is die zeker blijft hangen. De look is wat uitgekleed, met zwarte outfits en bullet belts, maar de sound is ook flink uitgekleed. Eigenlijk is dit death metal teruggebracht naar zijn rauwe beginselen en dat doet het verdomd goed bij een deel van het publiek. De band raast lekker door, met af en toe een rustmomentje waarin één van de Fransen iets brult en de volgende track er tegenaan gegooid wordt. De inspiratie van vroege Sepultura, Death en Merciless hoor je ook wel terug in het puike geluid van deze heren.

Als ik zeg dat het optreden van Baptism een koude douche was, probeer ik niet alleen een leuke pun te zoeken, maar ook snel weer te geven dat de band simpelweg niet uit tot zijn recht komt deze avond. De Finnen hebben een extra grimmige set samengesteld voor deze show, morgen om 17.00 uur mogen ze namelijk weer, maar er gebeurt iets raars na een paar nummers. Iedereen lijkt plots naar huis te gaan of een trein te moeten halen. Dat kan natuurlijk, het is een doordeweekse dag, maar daarna komt de show nooit meer echt overeind. De band speelt niet slecht en het publiek dat vooraan staat is gepassioneerd, maar met een zaal die meer leeg oogt dan je zou willen, lijkt de moed in de schoenen te zakken bij de heren en wat meewarig rondsloffend komt de set tot een wat wrang einde. Morgen een herkansing dan maar!