Image Image Image Image Image Image Image Image Image Image

| 28 maart 2024

Scroll to top

Top

Nirwana Tuinfeest zaterdag: van hippierock naar metal en urban

Nirwana Tuinfeest zaterdag: van hippierock naar metal en urban
Frank van de Ven

De organisatie van Nirwana Tuinfeest 2018 doet goede zaken, want ook op dag twee is het festivalterrein lekker vol (lees hier ons verslag van de vrijdag). Muziekliefhebbers en gezelligheidsdieren (dit is niet zozeer een snobistisch festijn, maar meer een sociaal ontmoetingspunt) weten Lierop goed te vinden. Het levert een gemoedelijke sfeer op.

Tekst: Frank van de Ven | Foto’s: Emily Parry

De avontuurlijke programmering combineert verschillende genres waar overal even goed op wordt gereageerd. Een ander opvallend fenomeen op dit festival is dat er amper armen met smartphones boven de mensenmassa te zien zijn. Een verademing! Bezoekers nemen de muziek direct in zich op en gaan niet een dag na afloop hun toevlucht in blikkerige YouTube filmpjes zoeken. Mooie constatering.

De eerste grote naam die de tweede dag van Nirwana Tuinfeest mag openen op de Main Stage is Jett Rebel. Dat Jelte Tuinstra een goed muzikant is, staat buiten kijf. Ook valt er iets aan te merken op zijn enthousiasme. Toch is zijn optreden een vermoeiende aangelegenheid. Het aanstellerige gedrag van de zanger werkt op de zenuwen. Elk moment wordt dichtgeplamuurd met zinloze one liners. Tuinstra pikt elk moment in de spotlights, waardoor de andere muzikanten er maar een beetje als opvulling bijstaan. Daarnaast mondt elke track die ook maar een beetje op een echt poprockliedje lijkt uit in een ellenlange jamsessie.

Millionaire heeft een broertje dood aan jamsessies. Op de Multitube Stage worden dan ook alleen maar compacte rocknummers met veel distortion. De tracks komen helaas niet sterk naar voren door het slecht afgestelde geluid. De zang is amper te verstaan en verzuipt in de geluidsmix. Jammer, want de band heeft er duidelijk zin in. Hier had meer ingezeten.

Als de laatste tonen van Millionaire uitdoven, is de Main Stage omgetoverd tot hippiecommune. My Baby is namelijk aan de beurt om het publiek op te zwepen. En of dat lukt! Frontvrouw Cato van Dijck en haar mannen winnen er een hoop zieltjes bij met hun even bedwelmende als bezwerende hippie-house-trance. Het repeterende drumspel, de oerklanken en de pulserende gitaarklanken:  het pakt je en laat je niet meer los. De band gaat helemaal in de muziek op en betrekt elke bezoeker bij hun energieke en tegelijkertijd erg zweverige nummers. Hoewel de tracks in elkaar overvloeien en het werk van MY Baby erg veel op elkaar lijkt, verveelt deze show geen moment. Dit is ideale festivalmuziek waar je vrolijk van wordt. Daarnaast is het bandgeluid origineel en onderscheidend. Tof optreden!

Na de esoterische klanken van My Baby moet het publiek wakker geschud worden en uit hun zen-modus gehaald worden. Daarvoor is Tusky ingeschakeld. Deze veredelde doorstart van John Coffey maakt energieke punkrock met een dot melodie. Niets nieuws onder de zon, maar wel leuk. De Multitube Stage (voor de leek: de grote feesttent op het festivalterrein) staat lekker vol.

Terwijl Tusky de slaap uit iedere oren blaast, wordt de Main Stage klaargestoomd voor Johan. Na een sabbitical van negen jaar is de band weer helemaal terug. Gelukkig maar! Deze formatie onder leiding van Jacob de Greeuw maakt Beatleske altrock waar je erg blij van wordt. De zang is loepzuiver en de band kan putten uit een hoop prachtmateriaal. Muzikaal gezien is dit top. Visueel gezien, valt er weinig te beleven bij dit statische optreden. Wel erg mooi om te zien hoe de band ervan geniet om weer te spelen. Fijn dat deze groep weer op de planken staat om hun kippenvelmuziek op te voeren!

VUUR heeft de eer om de hardste band van deze dag te zijn. Boegbeeld Anneke van Giersbergen en haar mannen zetten de tent binnen no time in… vuur en vlam (sorry voor deze woordspeling)! Van Gierbergen is een geboren entertainer en haar enthousiasme werkt ontwapenend. Ze is altijd zichzelf en speelt geen stoere rockchick. VUUR combineert engelachtige vocalen met lekker beukend gitaarwerk. Het geluid is kraakhelder en het gitaarwerk is lekker crunchcy. Dit optreden barst van de energie en is één van de hoogtepunten van de dag.

Na gitaargeweld is het aan Typhoon om er een verbroederend hiphopfeest van te maken op de Main stage. In de tent zet Maxi Jazz – de rappende helft van Faithless – in zijn uppie het feestgedruis door met een DJ set. Leuk, maar niet meer dan dat. De Likt sluit Nirwana Tuinfeest 2018 af met kolderieke urbanpop waarbij De Jeugd Van Tegenwoordig als inspiratiebron diende. Het was weer een geslaagde editie van dit festival. Tot volgend jaar!