Image Image Image Image Image Image Image Image Image Image

| 29 maart 2024

Scroll to top

Top

Prognosis in Effenaar overwon alle tegenslagen met groots gemak

Prognosis in Effenaar overwon alle tegenslagen met groots gemak
Sebastiaan Quekel

Een zanger met twee gebroken benen, twee covid-besmettingen in één band, diverse keren moeten schuiven met de datum en diverse afzeggingen van onder meer Marathon en Rendezvous Point: de tweede editie van Prognosis Festival in Eindhoven werd gekenmerkt door enkele forse tegenslagen. De vele honderden bezoekers uit meer dan veertig landen (!) kregen desondanks een meer dan fantastisch programma voorgeschoteld waar menig progrock-liefhebber zijn vingers zal bij aflikken.

Tekst: Sebastiaan Quekel (vrij) & Reno van der Looij (zat) | Foto’s: Bente Sijbers

Met internationaal gerenommeerde festivals als Roadburn en Woo-Hah trekt ons land inderdaad talloze buitenlanders naar ons land, en met Prognosis lijkt het erop dat ook Eindhoven daarin een belangrijke rol mag vervullen. Dat komt in de eerste plaats natuurlijk door de meer dan fantastische line-up, met gevestigde namen als Katatonia, Leprous en The Ocean. Maar wat misschien nog wel belangrijker is, is dat al die bands niet zomaar op de automatische piloot spelen, maar speciaal voor Prognosis iets extra’s in petto hebben.

Prognosis vrijdag 15 april

Zo zou bijvoorbeeld The Ocean, een van de grotere namen op het affiche, het laatste album van begin tot eind integraal opvoeren. Zanger Loïc Rossetti brak echter enkele weken terug beide benen en moest met spoed onder het mes. In de Verenigde Staten kon de beste man nog in een rolstoel zijn emotionele schreeuwmetal vertolken, maar dat bleek voor Eindhoven net iets te veel gevraagd. Een lastminute-afzegging dreigde, maar gelukkig toonde The Ocean zich bereid om een instrumentale set te spelen. Geheel in de stijl van Prognosis, want een instrumentale The Ocean zie je natuurlijk zelden.

Of je The Ocean nu met of zonder zang hoort: het is en blijft een geweldige belevenis. De langslepende postrock-composities zitten boordevol avontuur en spanning. Het zware gitaarwerk komt als een mokerslag aan en de rustmomenten komen altijd op het perfecte moment. Tegelijkertijd missen we ook ontzettend de brulzang van Loïc Rossetti, die de muziek net wat meer gelaagdheid geeft. The Ocean is muzikaal ijzersterk, maar zoals andere postmetalbands niet technisch genoeg om een uur lang honderd procent te kunnen overtuigen.

Het siert de Duitsers wel dat ze écht hun stinkende best doen en zichtbaar genieten van de kans die hen is gegeven. Beide gitaristen springen dikwijls op een verhoging en gooien hun gitaren in de lucht alsof ze een circusact opvoeren. ,,We hebben al genoeg gecancelde shows gehad de afgelopen jaren, dus laten we maar gewoon doorgaan”, roept een van de bandleden. Halverwege het concert is zanger Rossetti er toch nog even bij, als een van de bandleden met zijn mobiele telefoon een Facetime-gesprekje opstart. De zanger ligt met beide benen gestrekt op bed en krijgt met een grote glimlach toe hoe zijn muzikale vrienden het zonder hem moeten doen. En dat doen ze met verve. Vooral als Permian: The Great Dying, een van de populairste nummers dat The Ocean maakte met bijna twee miljoen streams op Spotify, door de zaal schalt kan het optreden eigenlijk niet meer stuk.

Enslaved is de volgende grote naam op het lijstje. Je zou het zo niet zeggen, maar deze Noorse metalband draait al drie decennia mee met hun meedogenloze metal geïnspireerd op de Vikingcultuur en Noorse mythologie. Ook Enslaved heeft voor Prognosis iets speciaals in petto, al weten zelfs de echte kenners niet wat ze moeten verwachten. Volgens de website is de ‘Hearth of the Norse Rhymes’ set de kans van zanger Ivar om ‘zijn meest vooruitstrevende dromen in volledige technicolour te beleven.’ Veel vager kan het niet zijn,  en dus gingen we blanco het optreden in.

Toegegeven: Enslaved maakt ondanks de fraaie lichtshow en de vier grote verticale schermen met projecties weinig indruk. Hoewel de ijzingwekkende zang van Kjellson opnieuw door merg en been gaat, is het vooral het slechte geluid dat Enslaved parten speelt. Er is, in tegenstelling tot bij The Ocean, weinig ruimte voor nuance en rust, waarin Enslaved juist de laatste jaren heel veel in heeft geïnvesteerd, met hun fantastisce prog-georiënteerde albums. Live blijft daar weinig van over, en dus besluiten we halverwege ons heil te zoeken in het nog volstrekt onbekende Novena.

Dat Novena bij de meeste mensen geen belletje doet rinkelen, is niet meer dan logisch. De band speelt op Prognosis namelijk hun allereerste Europese show ooit. De band rondom Haken-zanger Ross Jennings staat nog in de kinderschoenen en heeft een hoop te bewijzen. In het krappe uurtje dat ze in de kleine zaal staan blazen ze iedereen omver met hun verpletterende progmetal en orkestrale refreinen die niet zouden misstaan op een album van Haken. De nasale, ietwat zeurende stem van zanger Jennings valt natuurlijk meteen op, evenals de brute grunts van mede-vocalist  Gareth Mason. De set staat vooral in het teken van debuutplaat Eleventh Hour, maar er is ook ruimte voor improvisatie, bewijst Novena met een verrassende Billy Eilish-cover van Bury a Friend. Het is nog even afwachten of Novena een blijvertje is of dat Jennings zich weer volledig op Haken gaat storten, maar de set op Prognosis smaakt in elk geval naar meer.

Door het last-minute afzeggen van de Franse band Klone is Katatonia noodgedwongen gebombardeerd tot dé headliner van Prognosis, met een totale speelduur van bijna twee uur. Die status maakt de Zweedse band meer dan waar. Met een setlist ‘by request’, waarvoor fans al bijna twee jaar konden stemmen, geeft Katatonia een zeer indrukwekkende bloemlezing uit diens oeuvre, waarin oud en nieuw werk op vakkundige wijze worden afgewisseld. Verwacht van Katatonia geen spektakel met een fraaie lichtshow of andere visuele opsmuk, maar een intieme huiskamersetting waarin het enkel en alleen om de muziek draait. En die muziek, die is bij vlagen ronduit prachtig. De zacht romantische sound, de melancholische en sombere sfeer, de betoverende zang en overrompelende gitaar- en drumpartijen voeren je direct vanaf de begintonen van Lethean mee en blijven je eigenlijk het hele concert meenemen tot de laatste tonen van Untrodden. Voor de echte Katatonia-fan is het optreden op Prognosis ongetwijfeld een droom die uitkomt, met een greatest hits die zijn weerga niet kent. (SQ)

Prognosis zaterdag 16 april

Op zaterdag trappen we op tijd af met Cobra the Impaler. Deze nieuwe sensatie uit België krijgt lovende kritieken op de debuut plaat Colossal Gods en de live performance doet daar niet aan onder. De kleine zaal wordt getrakteerd op een dikke sound waar de professionaliteit vanaf spat. Het werk heeft zeker wat invloeden van de latere Mastodon platen, maar is toch ook vooral Cobra the Impaler. Dat de leden van deze band al de nodige live ervaring hebben is niet verwonderlijk met een achtergrond in diverse bands zoals Aborted en Bear. Maar Cobra the Impaler heeft vooral een eigen smoel en ook nog eens een hele stevige en overtuigende. De enthousiaste dynamiek tussen de gitaristen, de twee zangers die perfect op elkaar zijn afgestemd en een ritme sectie die vakkundig de boel bij elkaar houdt, maakt dit 1 van de beste shows van het weekend.

Wat dat betreft is Long Distance Calling van een heel ander kaliber. Voor het instrumentale Duitse viertal voelt het podium van de grote zaal duidelijk een maatje te groot. De gitaristen aan de beide uiterste zijden van het podium komen nauwelijks van hun plaats wat de dynamiek op het podium niet per se ten goede komt. Dan heeft bassist Jan Hoffmann wel een heel groot gat te vullen. Toegegeven, ze zijn op geen fout te betrappen en de mannen staan prima te musiceren. Ze weten echter nergens je in de muziek mee te zuigen en dat is toch iets waar deze instrumentale post-rock het van moet hebben.

Cellar Darling brengt vervolgens veel meer vertier. De uit een deel van Eluveitie ontstane band centreert zich live vooral rondom zangeres Anna Murphy. De dame neemt naast de zangpartijen ook de toesten, fluit en hurdy-gurdy voor haar rekening. Soms is het wat teveel van het goede als ze continu tussen de instrumenten en haar zang moet wisselen, maar het gaat wonderwel nergens mis. Wat rest is een een zeer genietwaardige performance van deze sympathieke Zwitsers.

De buitenlandse bezoekers zullen wellicht wat vreemd hebben opgekeken van de performance van Focus. De Nederlandse progrock band is namelijk een markante verschijning. Jan Akkerman is er al een tijdje niet meer bij, maar Thijs van Leer trekt de aandacht gedurende de show gretig naar zich toe. De instrumentale rock speelt overduidelijk leentjebuur uit de jazz en klassieke hoek. De mannen hebben het prima naar de zin en tot groot genoegen van het publiek komt op het einde uiteraard de kraker Hocus Pocus voorbij. De muziek van Focus staat dan weer in schril contrast met de moderne ‘Tool-leske’ (is dit een woord?) metal van Wheel. De Finnen met de charismatische frontman James Lascelles spelen zich met gemak bij de betere bands van Prognosis dit weekend en krijgen een enthousiaste volle klein zaal als beloning en waardering.

Leprous krijgt in de mail hall vervolgens de eer om Prognosis 2022 waardig af te sluiten. Dat kun je dan ook prima aan deze vakkundige Noren overlaten. De songs hebben ze bovendien door de fans laten samenstellen voor de speciale ‘by request’ show van vanavond. Met ‘Golden Prayers’ en ‘Moon’ vinden zicht op deze manier toch een paar weinig live gespeelde songs naar de setlist. Ook verwachte krakers als ‘From the Flame’ en ‘The Cloak’ komen voorbij en worden met veel enthousiasme ontvangen. Zanger en toetsenist Einar Solberg trekt veelvuldig de aandacht naar zich toe, maar ook de rest van de band laat zich niet onbetuigd. Zeker drummer Baard Kolstad niet. Wat een klasbak is dat toch. De band bouwt naar het einde de spanning vakkundig op met ‘Passing’ en brengt de show tot een hoogtepunt met een epische langgerekte uitvoering van ‘The Sky is Red’. (RL).

Prognosis 2023 ook in London

Het tweedaagse Prognosis Festival is langzaam op weg om een gevestigde naam te worden in het internationale festivalcircuit. Wie na een optreden even naar buiten gaat om een frisse neus te halen of een sigaretje te roken hoort het meteen ,,It’s really great to be here”, zegt een oudere man uit het Britse Sheffield. ,,I’m here with my wife, we love The Netherlands. You guys really love good music”. Wellicht rechtvaardigt alleen dat feit al dat Prognosis naast de aankomende editie in Eindhoven in 2023 er ook een zusje in Engeland bij krijgt. Op 14 t/m 16 april 2023 Eindhoven en op 22 & 23 april 2023 London, UK.

Meer Prognosis foto’s