Image Image Image Image Image Image Image Image Image Image

| 29 maart 2024

Scroll to top

Top

Eindelijk Dynamo Metalfest!

Eindelijk Dynamo Metalfest!
Rafael van der Sanden

Het heeft potdomme even mogen duren, maar Dynamo Metalfestival 2022 heeft eind-de-lijk plaats kunnen vinden! Na een paar roerige jaren zonder festivals en shows kleurt de schaatsbaan in Eindhoven dit jaar eindelijk weer zwart met metalheads uit verscheidende windstreken, trakteert de organisatie ons op een thrashrijke poster en het weer lijkt voor festivalbegrippen perfect te zijn. Let’s go!

Tekst: Rafael van der Sanden | Foto’s Paul Verhagen

Bij aankomst om 11.00 valt echter op dat de hekken en deuren nog potje dicht zitten. Na een vertraging van 45 minuten kunnen de eerst metalheads rond 11.15 de heilige grond van DMF betreden, kan er (overigens met kinderlijk gemak) met de smartphone geld op de betaalpasjes worden gezet en mag het duo genaamd TankZilla het festival ontkurken. Dat wordt gedaan met een ferme dot stomende Speedfest-rock. ‘’Als Satan een Panzer zou neuken, zou TankZilla het nageslacht zijn’’ luidt de omschrijving. Waarom Satan dat in vredesnaam zou willen is de vraag, maar ieder zo zijn fetisj. TankZilla is echter een zeer verdienstelijke festivalopener, dus wat mij betreft mag Lucifer lekker zijn gang gaan. De kop is eraf, tijd voor meer!

Tankzilla Paul Verhagen

Langzaamaan druppelen de (in rijkelijk gekleurde) battle vest-bezoekers binnen en mag Dress The Dead het stokje overnemen in de metalen estafette van vandaag. Gisteravond stonden ze nog op de planken van de Dynamo als voorprogramma van ‘Dutch Angel’ terwijl gitarist Craig Locicero (tevens Forbidden) het ook nog eens druk had om Bay Area Interthrashional succesvol tot stand te brengen. Bezige bijtjes dus, deze heren en dame uit Oakland Californië. Ondanks dat thrashmetal in de Bay Area natuurlijk een dikke vinger in de pap heeft trakteert DTD ons vandaag juist op een potje female fronted heavy metal. Frontvrouw Kayla Dixon heeft een wijds stembereik en laat geen centimeter van het podium ongemoeid. Met sterke (live)tracks als ‘1969’ en ‘Knives Out’ én een recente deal met Nuclear Blast ziet de toekomst er rooskleurig uit.

Dress the dead Paul verhagen

Van een heel ander kaliber is vervolgens Vended: zowel in de genen als de muziek van deze jonge honden zit een flinke portie Slipknot verwerkt. Niet gek natuurlijk als je bandgenootjes vleesgeworden producties van Corey Taylor en Shawn Crahan (bekend onder zijn pseudoniem ‘Clown’) zijn. Daarnaast zijn ze bij Vended ook niet vies van maskertjes en gezichtssmeerseltjes om zich te onderscheiden. Het begint wat moeizaam, maar wanneer in de geluidstent wat met de knoppen gespeeld wordt komt het stemgeluid van Griffin Taylor meer tot zijn recht en is de vergelijking met zijn vader onontkoombaar. De eerste keer op Nederlandse grond worden we ook nog eens getrakteerd op een nog niet uitgebrachte track ‘Don’t Scream’. Ongetwijfeld gaan nieuwe (jonge) metalheads hier als een blok voor vallen. Benieuwd wat dit zal betekenen voor het (toch wel) Slipknot-juk, wat zowel een zegen als een vloek kan zijn.

Vended Paul verhagen

Na stomende rock, heavy metal en nu-metal is het bij Firewind power metal wat de klok slaat. De Griekse gitaargod Gus G, welke vooral bekend is als gitarist van Ozzy Osbourne (waar hij Zakk Wylde verving) kan wel het paradepaardje van de band worden genoemd. Bij Firewind mag de snarenplukker dan ook regelmatig op de voorgrond met een solootje links en rechts. Sinds 2020 staat de Duitse Herbie Langhans (o.a. ex-Sinbreed en Avantasia) achter de microfoon en wordt vandaag een traditioneel potje power metal tentoongesteld. Het werpt geen hoge ogen (zoals Powerwolf dat een paar jaar geleden wel deed), maar de variatie is vooral troef vandaag. Wel tof dat de ‘Maniac’-cover ook nog de revue passeert aan het einde van de set.

Waar blijft de deathgrind zegt u? Welkom Cattle Decapitation! De hardste band van vandaag betreedt iets voor vieren het podium. De deathgrind van de Amerikaanse veganisten leent zich erg goed om op te windmillen, dit wordt dan ook veelvuldig gedaan en de spervuurdrumsalvo’s laten de schaatsbaan op zijn grondvesten trillen. Het zichtbare gemak (en wellicht lichtelijke verveling) waarmee gitarist Josh Elmore zijn kunstje doet is soms een komische gewaarwording en de highs van vocalist Ryan weten de juiste snaar te raken. In 2019 zag ‘Death Atlas’ het levenslicht, waarin wederom wordt gepredikt over de zorgelijke toestand van onze planeet en de mensheid an sich. Wat dat betreft was Covid-19 koren op de molen van deze extreme metalband.

Naarmate de dag vordert wordt het alsmaar tijdrovender om jezelf te voorzien van een (non-) alcoholische versnapering. De organisatie benoemd op social media dat ze niet had verwacht dat er zóveel zou worden gedronken. Het gebrek aan voldoende vrijwilligers, om de verschillende barren te bemannen, lijkt echter de basis te zijn van dit probleem. Gelukkig heeft men het overwegend gezellig in de rij, maar zaligmakend is het natuurlijk niet.

Nadat ze gisteren de boel flink hebben weten voor te verwarmen, onder de naam Dutch Angel, spelen ze vandaag wederom in hun ‘home away from home’ Eindhoven. Het moge geen geheim zijn dat Death Angel warme banden heeft met Nederland, en Eindhoven in het bijzonder. En deze liefde is geheel wederzijds. Vandaag wordt er een totaal andere set gespeeld dan gisteren, gelukkig hebben de mannen dan ook meer dan 30 jaar muziek in de pocket en worden met tracks als ‘The Ultra-Violence’, ‘Thrown to The Wolves’ en ‘Humanicide’ zowel oudgedienden, jong geleerden alsook zij-instromers aangesproken. Zowel op als naast het podium is het saamhorigheid alom en na 10 nummers nemen Mark Osegueda en zijn mannen afscheid, maar niet voor lang…

Dat de thrashfan deze zaterdag op zijn wenken wordt bediend is een understatement van jewelste. Exodus draagt de vlam verder voort en schotelt ons een uur aan thrashklassiers voor. Het publiek reageert hier op door los te gaan en op favorietjes als ‘Bonded by Blood’, ‘A Lesson in Violence’, ‘Blacklist’ en ‘The Toxic Waltz’. Ook het uit 2021 afkomstige ‘Persona Non Grata’ ontbreekt met 3 nummers niet op de setlist,. Zo kent dit album ook zijn Nederlandse ontmaagding. ‘’Mister Gary Holt’’ is, vanwege zijn deelname aan Slayer na het overlijden van Hanneman, een belangrijk visitekaartje van de band geworden en hij  wordt dan ook regelmatig in de schijnwerpers gezet. Steve ”Zetro” Souza is goed bij stem en met zijn allen zorgen ze voor het klassieke Dynamogevoel!

Na de energieke show van Death Angel en Exodus is de hierop volgende doommetal van Candlemass wel een beetje een vibekiller. Hiermee wil niet gezegd worden dat het geheel slecht is, maar er ontstaat gewoonweg een heel ander sfeertje door de flinke switch. Mooi is wel dat het donker zijn intrede begint te doen naarmate de set vordert wat het geheel een passende dimensie geeft. Wie jarig is trakteert en zo doet Candlemass dat door een speciale ‘Nightfall’-set te spelen, welke dit jaar 35 kaarsjes mag uitblazen. Wat ook daadwerkelijk gebeurt, Eindhoven is immers Lichtstad of niet. Een wat vreemde eend in de bijt maar dat mag de pret niet drukken.

Dan naderen we inmiddels het einde van de eerste dag en mag Testament vandaag de scepter zwaaien. Bijkomend voordeel van het opvolgen van Candlemass is dat het geheel nóg meer energie lijkt te hebben! De 3e band uit de Bay Area doet vandaag betere zaken dan een jaar of 5 geleden, toen de onvrede over de korte speeltijd een zware stempel op het optreden drukte. Van oud zeer is echter totaal geen sprake, de band krijgt dan ook 70 minuten de tijd. En, het mag gezegd worden: Testament als afsluiter van deze festivaldag is een gouden zet gebleken. Er wordt vurig geheadbanged en voor het eerst vandaag lijkt het écht druk te zijn voor het podium. Naast oudgedienden als ‘Into The Pit’ en ‘D.N.R.’ mag Children Of The Next Level’ vandaag voor het eerst op Nederlands grondgebied gespeeld worden. Met brulboei Chuck Billy op de voorgrond en Dave Lombardo achter hem op de drumkit wordt om half 12 het boek succesvol dichtgeslagen en begeeft iedereen zich naar buiten voor een afterparty op de parking, in The Jack of gewoon thuis. Tot morgen!

In de ochtend worden we door de DMF organisatie begroet met het zonnige bericht dat er hulptroepen zijn ingeschakeld achter de bar. Niks dan lof voor de organisatie welke hier achter de schermen druk mee bezig zijn geweest de voorgaande dag!

Urne is op het laatste moment aan de line-up van DMF toegevoegd nadat de technische deathcore-groep Rings of Saturn haar Europese tour heeft moeten cancellen. Dit Londense drietal maakt metal met hierin (zelfgezegd) vleugen van o.a. Metallica, Mastodon en Alice in Chains. En het moet gezegd worden: de invloed van met name Mastodon en een flintertje Metallica laat gedurende het optreden regelmatig zijn koppie zien. Gisteren stond de band nog op Summerbreeze en vandaag weten ze, met nieuwe drummer in de gelederen, het Eindhovense schaatsetablissement met veel galm en echo wakker te schudden. Op Roadburn zou deze band ons inziens ook zeker niet misstaan. Een alleraardigste opener, welke live overigens beter uit de verf lijkt te komen dan op plaat.

‘’Speciaal voor die lange lul uit de Achterhoek’’ was daar om 12.15 het Zweedse LIK. Mocht je je huiswerk niet hebben gedaan en nog niet weten wat het bandgeluid omhelst, dan werd dat tijdens de soundcheck al vrij snel duidelijk: snoeiharde Scandinavische deathmetal. Inmiddels begint het aardig druk te worden en kost het LIK met zijn grasmaaiertempo weinig moeite om de eerste pit los te weken en het veld alsmaar verder om te ploegen. Death metal volgens het (HM-2-)boekje, maar met een melodische twist op het einde. LIKker!

En toen was daar op 12 juli het officiële bericht dat Sacred Reich de gehele Europese tour heeft moeten cancellen. Flink schoenen om te vullen dus voor de Spanjaarden van Angelus Apatrida, welke hierdoor ook voor de eerste keer deel uitmaken van de DMF-familie. Maar dat ze nondeju flink wat stof hebben geschopt is een feit, getuige de flinke stofwolk welke voor menig zwarte snottebelletje zal hebben gezorgd. Qua muziek vallen ze natuurlijk helemaal in het straatje van eerder geplaatste Bay Area thrash-acts: retesnel, maar toch ook voldoende ruimte voor melodie en solootjes. Gracias!

‘RESPECT THE NECK’’. We kunnen het dan natuurlijk maar over één man hebben: George ‘Corpsegrinder’ Fisher van het altijd zoetsappige Cannibal Corpse. Mooi dat de legendarische frontman met zijn ‘RESPECT THE NECK-shirt mede zijn status hooghoudt. Verder kunnen we een vrij summiere samenvatting geven over de performance van CC: putgrunten, windmillen, retehard en mokersnel, windmillen en natuurlijk ‘Hammer Smashed Face’. ‘’Try to keep up with me, and you will fail’’ zijn de bekende woorden van de frontman en hij heeft natuurlijk helemaal gelijk. Wanneer je je groottante van je vaders kant verteld dat je van metal houdt, kan ik me helemaal voorstellen dat ze exact dit plaatje in gedachte hebben. Heerlijk toch?

En toen was daar tóch weer ineens Jinjer, terug op de poster van DMF 2022. Jammer dat het Zweedse Nestor vanwege logistieke problemen niet kon komen, maar in Jinjer heeft de organisatie een jonge, populaire band gevonden welke – vanwege de alom bekende redenen – ook nog eens mega-actueel is. Mooi om te zien dat er in het publiek met enige regelmaat blauw-gele J-shirts te spotten zijn van het progressieve viertal. Jinjer is zelfs benoemd tot ambassadeur van Oekraïne en hebben, van hogere hand, toestemming gekregen om het land te verlaten en door Europa te gaan touren deze zomer. Niet dat daar tijdens de show heel veel woorden aan vuilen worden gemaakt overigens. Frontvrouw Tatiana Shmayluk is uitstekend bij stem vandaag en wisselt de highs en lows ogenschijnlijk moeiteloos en in hoog tempo af. Djenty nummers als ‘Teacher Teacher’, ‘On The Top’ en natuurlijk ‘Pisces’ staan door het puike geluid vandaag als een solide huis. Hopelijk wacht hen een even solide als glansrijke toekomst, zowel muzikaal als op andere vlakken.

We schrijven 21 augustus 2022, 17.00. Er staat ons iets unieks te wachten met Bay Area Interthrasional. Diverse grote spelers uit (o.a.) de Bay Area Thrash-scene delen vandaag het podium om een groot aantal klassiekers de revue te laten passeren van o.a. Metallica, Slayer, Megadeth, Exodus, Death Angel en Testament. Voor de liefhebbers een setlist om van te watertanden. Wie er állemaal wanneer op het podium stond moet je maar even checken op Youtube, maar namen als Josh Christian (Toxik), Mark Hernandez (Forbidden, Dress The Dead), Mark Osegueda (Death Angel), Katon W. De Pena (Hirax), Phil Demmel (Vio-Lence, ex-Machine Head) en zelfs Randy Blythe (Lamb of God) behoren tot de gelukkigen van deze eenmalige (?) actie. Vooral de broederlijkheid en saamhorigheid op het podium is het geheel wat de show extra schwung geeft. Een erg tof concept, welke zich leent om een vervolg te krijgen met een nieuwe setlist en een nieuw opengetrokken blik aan muzikanten.

Het einde begint te naderen, maar niet voordat Lamb of God (welke DMF als een konijn uit hun hoge hoed toverde) hun rode nekken nog even in Eindhoven laten zien. Dit inclusief Phil Demmel (Vio-Lence, ex-machine Head) welke invalt voor de afwezige Willie Adler. Doet ‘ie gewoon effe. Verwacht geen erg enerverende setlist, maar dat hoeft natuurlijk ook niet met songs als ‘Walk With Me in Hell’, ‘Laid to Rest’ en het afsluitende ‘Redneck’, welke aan Phil Demmel wordt opgedragen en waarop het publiek op reageert met een ferme circle pit. Volgende maal wel als headliner? Dan kunnen ze toch een paar nummers meer spelen, wellicht van het nieuwe (7 oktober te verschijnen) album ‘Omens’.

Met Heaven Shall Burn worden de core-liefhebbers vandaag ook nog op hun wenken bedient. En wie HSB ooit live heeft gezien, op bijvoorbeeld Graspop, weet wat dat betekent: een schouwspel van slingers, pyro’s en vuurwerk! Echte Deutsche Grundlichkeit. De mannen hebben hard gewerkt om zo ver te komen en genieten er zichtbaar van. De (inmiddels) langharige vocalist is nog altijd getogen in een lichtrode blouse, welke na een paar nummers veranderd in een donkerrood zweetvot, welke gedurende de set zelf nog de wasmachine in wandelt. Nieuwe nummers als ‘My Heart and The Ocean’, ‘Übermacht’ en ‘Tirpitz’ worden afgewisseld met golden oldies als de Edge of Sanity-cover ‘Black Tears’ en het onvermijdelijke (doch behaaglijke) ‘Endzeit’ inclusief wall of death. Bis zum nächsten Mal!

Er is een tijd van komen en een tijd van gaan, en de tijd van gaan is bijna gekomen. Maar niet voordat de Duitse Teutoonse thrashgrootheid Kreator zijn creaties nog even 70 minuten op ons botviert. Met het kersverse, en uitstekende, ‘Hate Über Alles’ in de kontzak en een goedgevulde festivalweide kan het laatste thrashfeest gestart worden. En, zoals hun genregenoten van Testament dat zaterdag deden, sluit Kreator vandaag met waardigheid het festival af. Na ‘Violent Revolution’ maakt de title track ‘Hate Über Alles’ zijn Nederlandse première en bewijst dat Kreator, ondanks de respectabele leeftijd van 40 lentes, maar weinig van haar wilde en krachtige haren is verloren. Net als hun voorgaande landgenoten zetten ook deze Oosterburen het DMF podium in de hens en worden slingers het luchtruim in geschoten om het publiek met tracks als ‘666, World Divided’ en ‘Phantom Antichrist’ een ferme muilpeer te geven. Vervolgens wordt met ‘Pleasure To Kill’ ook de tweede festivaldag met een, u raad het al, plezierig gevoel afgesloten.

Geduld is een schone zaak, dat heeft DMF 2022 laten zien. Ondanks de (tot het einde toe) gepokte en gemazelde line-up, heeft de organisatie er het beste van weten te maken. Mocht je thrashmetal echter geen warm hart toedragen, dan was de line-up dit jaar wellicht niet helemaal jouw cup of tea. Hopelijk weet de organisatie de spanningsboog gespannen te houden door, ook volgend jaar weer, met een eclectische poster voor oud en nieuw op de proppen te komen. We gaan het zien. Iedereen die haar Early Bird al in de pocket heeft: tot in 2023!