Image Image Image Image Image Image Image Image Image Image

| 29 maart 2024

Scroll to top

Top

Velvet Jester – A Box of Frogs

Velvet Jester – A Box of Frogs
Guido Segers

Review Overview

Score
7
7

Solide

Staat als een huis, en zoals je met een huis graag hebt; zonder verrassingen

We weten eigenlijk niet zo heel veel van Velvet Jester, maar ze komen uit Eindhoven en hebben een plaat uit die al even zo bij ons op de plank ligt. Misschien is het de titel, een doos met kikkers moet je gewoon lekker dichtlaten. Of open doen in hun natuurlijke habitat. Dat is misschien wel het beste, maar ik vond dat we toch eens wat woorden moesten wagen aan ‘A Box of Frogs’.

Ik moest eerst denken aan een plaat van Les Claypool vanwege de titel, maar dat is een feit waar je eigenlijk niks aan hebt qua referentiepunt. Velvet Jester klinkt namelijk bizar weinig funky, en serveert straight-up alt-rock. Ergens tussen post-grunge en whatever de stijl is die de Deftones spelen. Af en toe zit die rare dissonantie namelijk in de zang die we horen. Het is al met al wat lijzig, traag pompende riffs, stevige bassen… Daarom dus die post-grunge-referentie minus de ‘Eddy Vedder Warble’.

De band kan ook wel een beetje dreigen hoor, zoals dat gebeurt op ‘Soulstitch’, maar ik gok toch echt dat deze mannen in de mid-nineties hun muzikale liefde ontdekt hebben. We proeven ook nog een beetje Megadeth op ‘A Common Response To Panic’. Wat me blijft opvallen is die onaangenaam om me heen konkelende bas, die af en toe echt overheerst. Ik zeg onaangenaam, maar dat komt omdat je voelt alsof dat ding in je nek ligt op ‘Leeway’. Dat is best vet eigenlijk. Toch mis ik af en toe de vulling in de muziek. Het zit echt op dat sudderende low-end en de vocalen die daar overheen knallen vaak. Het wordt daarmee een plaat met een bepaalde ‘das war einmal’ beleving.

Maar lelijke jaren negentig mode komt/is ook terug, dus wie weet zijn er dadelijk weer mensen die Nickelback en Creed op handen dragen (ja, ik weet dat dit al zo is). Ik noem die bands, maar niet ter vergelijking. Velvet Jester pakt veel meer dingen samen in een solide baksteen rockmuziek. Het is solide, er zit geen rommel tussen op de plaat, het pakt allemaal in die 35 minuten die ‘A Box of Frogs’ duurt. Ik snap alleen geen bal van het feit dat er niks over deze boys te vinden is, zelfs niet op hun eigen kanalen. Tja, sommige dozen met kikkers wil je gewoon dichtlaten, I guess?