Image Image Image Image Image Image Image Image Image Image

| 15 februari 2025

Scroll to top

Top

Donkere avond met Ghost Bath in Dynamo

Donkere avond met Ghost Bath in Dynamo
Guido Segers

Een maandagavond heeft niet per definitie een duister randje, maar vandaag bij uitzondering is dat anders met twee black metal bands in de kelder van Dynamo. Thränenkind en Ghost Bath horen bij die nieuwe golf bands zoals Deafheaven en Altar of Plagues (ja, ik noem ze maar weer eens, niet dat er een directe connectie is) die het geluid een heel andere richting opstuwen. Twee tezamen op tour is dan ook een tractatie.

Foto’s: Paul Verhagen | Tekst: Guido Segers

Voor het puristisch ingestelde genre zijn deze bands misschien wel enorm fout, dat ligt er een beetje aan of je al begon te steigeren bij het zien van een gekleurde platenhoes of bij het horen van synths bij bands in de jaren negentig. Het zogenaamde blackgaze is een nieuwe beweging en een frisse wind in de duistere hoek van de muziek.

Thränenkind bracht dit jaar het weergaloze ‘King Apathy’ uit. Een album dat door critici toch aardig aangeprezen werd, misschien ook omdat het rondom het stoppen van Agalloch uitkwam, een band waar duidelijk de inspiratie bij gehaald wordt. Vandaag moet de band spelen met een geimproviseerde line-up, gezien 3 muzikanten niet mee op tour konden. Geen probleem, moeten de overige twee gedacht hebben, dat doen we gewoon. En dat deden ze.

Thränenkind-6

Het valt op dat een deel van de band uiterst geconcentreerd aan het spelen is. Niet geheel verwonderlijk dus, maar de Duitsers zetten een meeslepend en melancholisch geluid neer dat veel naar de postrock neigt en in de zogenaamde post-black metal hoek valt. De vocalen zijn gevarieerd en zo ook de songs, deze band verveelt niet snel en weet de luisteraar te roeren. Net als de laatste plaat is er live een hoop gevoel te proeven in de muziek van de band, die wel degelijk zich uitermate sterk presenteert deze avond.

Het is aan Ghost Bath om dat te overbluffen met hun eigen sound, die ergens tussen de post en depressive black metal in ligt. De band verwierf vooral faam door hun stunt, waarbij ze iedereen wijs wisten te maken dat de band uit China kwam. Dat heeft wel degelijk geholpen om de band een prominente plek aan het firmament des zwartgallige muziek te bezorgen. De band komt op in het wit, met wat zwarte schmink rond de ogen. Het mist de overtuigende werking van de traditionele outifits horende bij het genre, maar afijn.

Ghost Bath-4

Hoewel de band meeslepende en krachtige muziek weet neer te zetten, is het al vrij snel duidelijk dat vocalist Dennis Mikula een beperkt arsenaal aan vocale truuken heeft. Naast zijn Urfaust-esque howls is niet veel en de impact daarvan vervaagt snel. Het meeste wat vandaag gespeeld wordt komt van het alom geprezen ‘Moonlover’, dat met zijn melodische teugjes en warme gitaarpartijen ook een bijzonder fijne plaat is. Vooral de meer uitgesproken songs kunnen op respons rekenen van het publiek. Als de laatste noten wegstreven spurt de band van het podium en is om iets na 22.00 uur het al weer gedaan met de pret.