Het is meer dan 8 jaar geleden dat ik aansloot bij Eindhoven Rockcity. Medewerker #2, zullen we maar zeggen, want Reno van der Looij had de site net nieuw leven ingeblazen. Nu, vandaag, met dit artikeltje, publiceer ik mijn 500ste artikel voor Eindhoven Rockcity. Misschien een goed moment om eens terug te kijken en wat te vertellen over de reis die dat geweest is tot nu toe.

Foto’s Paul Verhagen en Justina Lukosiute (thanks voor de eindeloze artikelen samen)

Toen ik in 2015 begon met schrijven, was dat niks nieuws. Ik schreef al artikelen voor Roar E-zine (ook zo’n 500), Some Will Never Know zine, LiveXS, Up Magazine (le-gen-da-risch magazine uit Eindhoven!), Incubate blog, Never Mind The Hype, Gonzo Circus en 3VOOR12/Eindhoven (RIP, nu tot leven) en /DenBosch (RIP). Internationaal kwamen daar nog Alternative.lv, Sleeping Shaman, Echoes & Dust en veel meer bovenop. Maar Eindhoven een smoel geven, dat wilde ik graag. Bij 3VOOR12/Eindhoven lukte dat niet helemaal (2 maanden na de start bij Eindhoven Rockcity werd ik daar ook vriendelijk gevraagd om na 9,5 jaar toch maar te stoppen, want Eindhoven Rockcity was toch de concurrent). En zo geschiedde… Eindhoven Rockcity (ERC) groeide met een klein clubje mensen uit tot één van de grootste lokale muzieknieuwsplatformen van Nederland. Zonder subsidies, zonder bestaande infrastructuur, maar met een vet logo en een vette naam.

Goed, door de jaren heen hebben we wel eens samenwerkingen gehad, vooral met Never Mind The Hype hebben we wel eens content uitgewisseld, maar verder was het toch echt DIY. Ik heb sindsdien heel veel vette artikelen mogen schrijven. Veel reviews van platen en shows, ook interviews, en soms opiniestukken over moeilijke thematiek. Ik dacht; een bloemlezing van een aantal favorieten uit de laatste 8 jaar is misschien wel cool.
 

De Doodswens van I. en F.

 

Een van de vetste dingen aan schrijven voor een lokaalste is dat je bands hun eerste spotlight kan geven. Dat hoeft niet te duren tot er een album uit is, maar kan ook omdat je een band gewoon heel vet vindt. ERC-New Kid Jochem van der Steen doet dat ook graag. Doodswens was een fenomeen al voor het een fenomeen was. Twee kids van de Metal Factory met een passieproject. Ik weet niet of ik de eerste was die ze interviewde, maar het was vroeg in de loopbaan. De foto’s van Justina Lukosiute waren ook uniek en sierden later ook Roadburn aankondigingen. Het artikel vind ik nog steeds tof.

Opiniestukken

Je moet even de plaatjes erbij bedenken in het geval van oudere artikelen, maar één van de best gelezen stukkend van mijn hand is toch echt een opiniestuk over Phil Anselmo en racisme in de metal. Ik weet niet of ik nog steeds alles onderschrijf wat daarin staat, de wereld is ontzettend veranderd, maar door dit soort stukken te schrijven is ook een visie ontstaan van waar we voor staan als Eindhoven Rockcity.

Onlangs werd dat weer eens duidelijk, toen ik een stuk schreef over inclusiviteit in de rock & metalscene en hoe wij daar naar kijken. Ik hoop van harte dat Eindhoven Rockcity nog lang kan blijven bestaan, en dat we een kleurrijk team blijven verzamelen. Want alle kleuren heb je nodig om zo’n stad in te kleuren, daar ben ik van overtuigd.

 

Hoopvolle klanken thuis met de Isolation Sessions
 

Waar was jij toen de wereld op slot ging met Covid-19? Hopelijk achter een laptop ofzo om de eerste editie van de Isolation Sessions te bekijken, die op 14 maart 2020 gelanceerd werd. Ik was erbij, elke dag, om PR te doen, om stukken te schrijven, de socials te bemannen en om het concept een smoel te geven. Daar zitten nog veel meer raderen achter, maar ik ben nog altijd erg trots op waar we begonnen en hoe het uiteindelijk uitgepakt heeft. De Isolation Sessions zijn, als concept, mijn kindje.

Corona, bedankt. Elk concert is gecancelled, het toiletpapier is uitverkocht en er is niks te doen. Behalve kijken en luisteren naar ‘The Isolation Sessions’, een initiatief van en voor Eindhovense muziekliefhebbers en pro’s. Live shows om thuis van te genieten in isolatie, alleen of met je vrienden.

Dit stuk schreef ik er nog over. Nog altijd dankbaar voor de awesome eerste weken van dit project.

Meet your heroes: Björn van der Doelen en Marco Roelofs
 

Never meet your heroes is bullshit, go meet them! Als menneke van 14 zat ik al eens langs Marco Roelofs op een rotte bank op Parkpop en er werd een foto gemaakt. Jaren later liet ik die eens aan ‘m zien, maar toen was ik bij hem op de koffie voor een interview. Een fucking lang interview werd het trouwens met een deel 1 en een deel 2. Inmiddels zijn we allebei papa, daar praten we wel eens over als we elkaar zien. Dat vind ik nog steeds een beetje onwerkelijk. Zou leuk zijn om dat eens wat  uitgebreider te doen, met een kop koffie ofzo. Klagen over hoe moe je bent als papa enzo, en dat punk vroeger beter was en bier lekkerder.

Björn van der Doelen is er nog zo een. Oprecht één van mijn favoriete mensen en de laatste keer dat ik ‘m interviewde is al een tijdje terug. Dat was bij hem thuis, met goede koffie. Ik ben benieuwd of hij inmiddels het boek wat ik ‘m cadeau deed uit heeft. Björn speelde op het feest van mijn bruiloft (dat was een soort extra feest, maar dat is een lang verhaal). Hij had z’n kids bij en dat was gezellig. Ik vind dat het in dit geval ook wel weer tijd is voor een bak koffie, maar die man heeft het tegenwoordig zo druk met boegbeeld van de stad zijn… Maar hey, Björn, als je tijd hebt!

Maar stiekem ben ik op mijn interview met Miss Milivolt ook enorm trots. Omdat het zo cool was om te doen en ik graag schrijf over mensen die ik tof vind. Maar dat was volgens mij wel duidelijk.

Onderzoeken / Eindhoven Rockcity van..
 

 

Waar ik graag meer van zou doen, maar dat is niet altijd makkelijk, is onderzoeken wat er allemaal in Eindhoven gebeurde in de donkere dagen die iedereen vergeten is. Dat deed ik wel eens, met bands die hun muziek op bandcamp pleurden ofzo. Zo ging ik eens graven in het verleden van 69 Charger. En verhip, we mochten laatst de nieuwe single droppen! Het is leuk om te duiken in het verleden, ik heb nog wel een wenslijstje.

Ook kei leuk was een hele reeks interviewstukken met notabele Rockcity lui die dan vertelden wat zij dan zo leuk vonden aan Eindhoven Rockcity. De beste shows, de beste bands, de leukste tenten… Dat werd een hele reeks artikelen die je gewoon kan teruglezen. Het mooie daaraan was, dat je vaak bijzondere dingen ontdekte die je nog niet wist over je stad. Leuk toch?

Tsar Bompa – Serieuze Muziek voor Guido Segers in A
 

Er is iets heel geks aan het feit dat er gewoon een plaat is met mijn naam erin. Die plaat volgde op een review van voorganger ‘Waiting on the world to change van John Mayer’ die ik schreef, waarin ik  tikte: “Het is een heerlijk stuk muziek, maar die hele plaat is goed! Eclectisch, rauw, heftig, maar ook vol met gevoel voor hele puike liedjes. Stel je eens voor dat ze serieus muziek gaan maken…” Dat was een beetje onhandig, alsof ik de band niet serieus nam. Dat deed ik wel, maar juist dat eclectische maakte de band zo speels. Het gevolg was dus een album met mijn naam in de titel als reactie. Ik reviewde die plaat ook, want zo was het cirkeltje rond. Ik <hartje> Tsar Bompa. Ik zag onlangs dat de plaat ook bij een of ander Frans label te koop is. Mijn naam is internationaal nu.

 

Verlanglijstje

Nou, dat vond ik een aardige bloemlezing. Nu tijd voor een verlanglijstje.

• Ik wil graag Gijs Garenfeld interviewen. Gijs is de nieuwe boeker bij de Effenaar, en een man van smaak, waar ik heel graag mee over muziek praat.
• Eindelijk 69 Charger interviewen, praten over weleer en welnu, Volgens mij repeteren ze vlakbij mijn huis in Oud-Tongelre.
• Eindhoven Rockcity van… opnieuw opstarten. Ik zie vele nieuwe gezichten rondlopen.
• Ik schaam me kapot dat ik 1,5 jaar gelden Meis van Bagdaddy zou interviewen en dat nog steeds niet heb gedaan.
• Het lijkt mij vet om wat vaker collectieve stukken te doen met onze ERC crew. We zoeken nog schrijvers trouwens, ervaring not required.
• Woody maakte 2 roverplaten met Eindhovense hits. Zou toch mooi zijn om het daar eens over te hebben.
• Tour de Stroomhuis…
• Ik heb morgen vast weer een volgend idee…

Kortom, ik ga nog wel even door. En ik vind het nog steeds niet fair dat Reno wel mocht piratenplaten met Popei, en ik niet.