Onze eerste dag Eindhoven Metal Meeting wisten we met twee journalisten te bezoeken. Helaas, de gezondheid staat dat vandaag niet toe, dus jullie moeten het met een enkele verslaggever doen. Helaas dus iets minder uitgebreid dan het verslag van dag 1. Maar goed, laat dat de pret niet drukken, hier gaan we.

Tekst:  Jochem van der Steen | Foto’s:  Paul Verhagen

Zo zeg, dat Duitse Profanity heeft er zin in! Met een frontman die zo in een worstelring had kunnen staan straalt de band veel kracht uit. Zijn bewegingen, vooral als hij met zijn vinger steeds de ‘ting’ illustreert van de drummer’s cymbaal zijn erg vermakelijk. De technical death metal wisselt sneller van tempo dan een kleuter van humeur. Als je ADHD zou moeten illustreren met een metal band is dit ensemble perfect. Wel knap, het klinkt technisch heel knap maar dat het niet ten koste van de bruutheid.

Cryptosis is een band die het aandurft wat origineels te presenteren. Met hun futuristische microfoonstandaarden en sci-fi achtergrondprojecties zetten ze en boeiend concept neer. Ook muzikaal zijn ze onlangs gegroeid door het progressieve thrash geluid voorzichtig van blackened randjes te voorzien. Het is alleen jammer dat gitarist en bassist zo ver van elkaar af staan op het podium wat ten koste gaat van de eenheid, de bandbeleving.

In Aphelion is een interessante samenwerking tussen Cryptosis drummer Marco Prij en Necrophobic’s Sebastian Ramstedt en gitarist Johan Bergebäck. De blackened death klinkt fel en agressief. Sebastian blijkt een beetje last te hebben van zijn stem laat hij ons weten, dus hij spoort ons vooral aan om veel bier te drinken zodat we het niet horen. Wel, of we hebben inderdaad al redelijk wat op, of het valt best mee want het klinkt niet onverdienstelijk allemaal.

Sulpher Aeon’s Lovecraftiaanse blackened death maakt vooral indruk door de diepe grunt van vocalist M. en het strakke drumwerk. De overgangen van riffs die naar je keel grijpen naar melodieuzer werk zijn knap gedaan. Op de één of andere manier komen de nuances echter door het extreem harde en wat schelle geluid niet helemaal over live.

Holy Moses mag vandaag natuurlijk niet gemist worden. Tenslotte gaat vocalist Sabina Classen na zo’n veertig jaar trouwe dienst er dan toch op zestigjarige leeftijd mee stoppen. Niet dat we de indruk hebben dat ze daar aan toe is. Haar stem klinkt nog steeds prima en ze beweegt zich energiek over het podium. Ze spreekt zich regelmatig dankbaar uit naar het publiek met de Nederlandse woorden die ze kent, waarbij vooral ‘sprakeloos’ een favoriet blijkt. Soms klinkt ze wel buiten adem tijdens de bindteksten, maar de zang is prima. Tegen het eind worden de dames in het publiek nog even het podium op gevraagd waarbij ook wat heren echter op de uitnodiging ingaan. Leuk om Haliphron’s Marloes daar tussen te zien.

We gaan even door met thrash met het Duitse Sodom. Intussen natuurlijk legendarisch en ook vanavond tonen ze waarom. Frontman Tom Angelripper heeft er zichtbaar plezier in vandaag. De snelle riffs en drums zorgen voor een uitbundig headbangend en moshend publiek. Ook komen de crowdsurfers op gang, niet altijd een bekend beeld bij de Metal Meeting.

Voor wie er nog niet genoeg heeft van thrash is het dan de beurt aan Overkill. De stem van vocalist Bobby “Blitz” Ellsworth is er eentje in de ‘love it or hate it’ categorie. Krassend en snerpend kan het bij sommigen associaties oproepen aan een nagel over het schoolbord.  Dat gezegd hebbende is de energie van hem en de band zeker hoog. Hoogtepuntje is het nog nooit eerder in Eindhoven vertolkte ‘The Surgeon’ van het nieuwe album ‘Scorched’.

Thrash maakt plaats voor pure, Noorweegse black metal. Urgehal speelt vanavond zijn laatste show. En potverdorie, dat doen ze lekker opgefokt. Het geluid is zo extreem als hun aankleding en de riffs zo puntig als hun armbanden. Rauw, opzwepend, snel laat dit aan trveness niets te wensen over.  Het hele kwaadaardige, Satanische aura wat om deze band heen hangt zorgt voor een intense beleving.

Met Whiskey Ritual sluiten we de dag een beetje feestelijk af. De laatste die hards springen nog even, lichtjes tegen elkaar aan beukend rond op de aanstekelijke black ‘n’ roll. Een mooie viering van het hedonisme. Hoewel de tremolo riffs redelijk old skool black metal kunnen klinken zorgt de zwierige hardrock attitude voor een dansbaar geheel. Mooi gekozen afsluiter!

Onze fotograaf wist nog mooi een heel groot aantal andere bands voor jullie vast te leggen…

Haliphron

Graceless

Cyclone

Thyrfing

Ellende

Koldbrann

Chris Holmes

Thy Light

Nog wat sfeerbeelden van de merchtent en het publiek