Na ‘Iliad’ uit 2017, is Aidan & The Wild terug met ‘Homegrown’. De tweede EP van de band die stiekem vooral bestaat uit singer-songwriter Diederik van den Brandt, a.k.a. Aidan. Een plaat om je in te verliezen, zoals we inmiddels gewend zijn van deze artiest.

Meer en meer doet Aidan & The Wild mij denken aan de folk muziek die de zon bezingt, het bijna borrelen van blijdschap en genoegzaamheid bij de simpele dingen van het leven. ‘Dreamer’ vangt dat gevoel meteen in de eerste noten. Een vleugje Americana, misschien wat inspiratie uit de Appalachen. Het zit er allemaal in, maar ook dit keer komt de voorliefde van de singer-songwriter voor mythologie weer naar boven drijven op ‘The Children of Lir’. Een verwijzing naar de Ierse verhalen, maar dan vertolkt met een tokkelende gitaar.

Een ‘oude ziel’ werd wel eens geschreven over de jonge Diederik van den Brandt. Het gevoel dat ligt tussen Joanna Newsom en Jack Johnson, maar ook iets van weleer. Denk aan Pentangle tot Nick Drake, en ergens daar ligt het. Ook op ‘Pipedream’, lekker zorgeloos en upbeat. Vandaar stappen we een interlude in, met een banjo geluid en een stompende beat. De gelaagde vocalen geven het iets tribals en groots, terwijl een fantasielandschap bezongen wordt in al zijn schoonheid. Althans, zo luister ik er naar.

Als er dan één liedje toch apart staat, is het wel ‘Maria’. Een lieflijk liefdesliedje, van het soort dat je eigenlijk te weinig hoort tegenwoordig. De warmte in de tonen gloeit bijna. De woorden zijn simpel, maar soms is dat genoeg om een gevoel over te brengen. En daar is Aidan toch altijd erg sterk in.

We sluiten af met ‘Love is All’, een cover van The Tallest Man On Earth en een favoriet van Aidan. Een cover die net wat zachter is dan de twang in de zang bij het origineel. Lichtvoetig en oprecht, eigenlijk zoals je de hele EP kan omschrijven.