Het Duitse Stickman Records bracht plots een opvallende release opnieuw uit, namelijk een échte Eindhovense van de Alabama Kids. In 1993 kwam namelijk de derde (en laatste) plaat uit van het deze groep, getiteld ‘Drowsy Driver’. Dat mag achteraf bezien gelden als hun meesterwerk.

Bandleden van de Alabama Kids doken later op in 35007, 7Zuma7, Suimasen en zelfs in Selim Lemouchi & His Enemies, waar Rob Geerings de gitaar weer oppakte. Zanger Djie Han Thung maakte voor verschillende bands videoclips in zijn latere carrière. De impact van de band is dus niet te onderschatten met hun uitgesponnen gitaargeluid, dat doet denken aan Dinosaur Jr.

Hoewel we de zeitgeist een beetje missen (ik was écht te jong voor live shows en platen kopen in 1993), toch een goed excuus voor een luisterronde. Leuk is ook het voorwoord van Bent Sæther van Motorpsycho, die de heren als favoriete band betiteld van die tijd. Drummer Jacco van Rooij zat dan ook ooit bij de Noorse band op de drumkruk. Dat zijn lovende woorden en je hoort het ook wel terug, wanneer de eerste tonen van ‘The River’ uit de speakers knallen.

Melancholisch en uitgesponnen klinkt dit niet als muziek uit de Brabantse provinciestad, maar meer als muziek van uitgestrekte landschappen in de ‘States’. De bijtende vocalen van Djie Han Thung doen nog het meeste denken aan die van Billy Corgan van de Smashing Pumpkins. het is muziek met melancholie en een echte ‘road-vibe’. Dit is muziek voor die lange ritten in de auto met één arm uit het raam bungelend en de blik op oneindig.

Jankende gitaren en psychedelische loopjes, zoals al te horen op de opener ‘The River’ overheersen de plaat. Dit zorgt er ook voor dat dit een beetje zo’n dromerige rit wordt, waar je langzaam wegzakt in die melancholie en gelaagde gitaarpartijen met het grungy ritme. Zo nu en dan wordt er in één keer een hele partij warme gitaar over de luisteraar uitgestort. Het is heerlijk om je mee te laten zuigen met die klanken. Lekker jezelf laten inpakken door de nostalgie en het bijzonder pakkende geluid van Alabama Kids.

‘Drowsy Driver’ is een plaat die zonder meer de zeitgeist weet te vatten in een pakkend pakket grunge, psych en stoner rock (avant la lettre). Die uitgesponnen riffs, die aanvoelen als die trilling aan de horizon op een warme dag, de manier hoe de teksten zou met een geterg venijn uitgespuugd worden. Een heerlijke plaat om ook nu te horen. Volgens mij eentje die in de top 10 van beste aller tijden uit de Lichtstad past.

Niet van deze plaat, maar om er wat meer beeld bij te hebben: