Deze drie heren wisten zich al in de kijker te spelen van Eindhoven Rockcity middels een aantal sterke live shows zoals deze en deze. We zaten dan ook al even watertandend te wachten tot dit album uit zou komen. Nou, daar is hij dan. Het was een eer om de testpressing uit handen van de band zelf te mogen ontvangen. Opgenomen en mixed in de omgebouwde garage van producer Loet Braamkolk (ook bekend van zijn eigen band Severant) en mastered door Pieter Kloos mag het resultaat er wezen. Mooi, dan hebben Flip (vocalen/gitaar), Julian (bas) en Mick niet voor niets overnacht in de camper tegenover die garage tijdens de slopende opnamesessies.

In grote lijnen valt de band te classificeren als een stoner rock band, maar met diverse invloeden uit hardrock, psychedelische rock en blues rock schiet die omschrijving wat te kort. Misschien moeten we gewoon volstaan met de beschrijving ‘heavy rock band’.

Het live geluid van de band is knap gevangen op dit mooie stukje vinyl. De productie is nergens overdadig, maar alles klinkt wel lekker vol. Het gitaargeluid is vet, de bas is groovend en de ritmesectie kan de snaren zacht begeleiden maar soms ook krachtig knallen.

Op het eerste nummer, ‘Join My Ride’ mag Flip meteen laten horen dat hij niet alleen een prima gitarist is, maar ook een fijne stem heeft. ‘Blame It On Me’ heeft een lekkere baslaag en veel boogie. ‘Heart Into Overdrive’ heeft een fijne opbouw, en wordt steeds wilder en opzwepender. ‘She’s Wearing My Clothes’ klinkt heerlijk soulvol, sexy, melancholisch en rokerig. ‘Into The Void’ start als een garagerock nummer maar ontaardt in een groovend, bijna psychedelisch nummer. Op het even zompige als spacey ‘Space Machine’ wordt knap gesoleerd door Flip. De zweep gaat er meer over bij de rock ‘n’ roll van ‘Little Taste Of Death’. ‘Forbidden Fruit’ klinkt wat bluesy, maar tevens waart er de geest van Kyuss rond. Het iets ingetogenere ‘Ramble’ doet denken aan Deep Purple en Steppenwolf.

Een aangenaam, voldoende gevarieerd en prima opgenomen debuutalbum.