Baris Dai – Ambient Conditions part I & II
- Guido Segers
- On 9 mei 2023
Baris Dai kreeg al vergelijkingen op z’n conto met Steve Morse, Joe Satriani en John Petrucci van Nederlands progmagazine IO. Dat is natuurlijk heel mooi, maar legt de balk wel lekker hoog voor deze engineer die ook een technisch stukje gitaar laat horen. Hij dropte vorig jaar zijn 2de EP, getiteld ‘Ambient Conditions, Pt. 2’ (mag je raden hoe de eerste heet). En dat is me toch een fijn plaatje.
‘When Nature Wakes’ up is de opener, met zoete, ‘soothing’ gitaarpassages. Dai gaat je niet opjagen, maar mee laten drijven. Het gevoel is erg upbeat, positief, alsof het zonnetje weer doorkomt. Solo opgenomen platen missen natuurlijk vaak wat organisch geluid, doordat de ritmes vooral van een drumcomputer lijken te komen, maar dat maakt niet zoveel uit eigenlijk in deze songs. Het is meer de houvast die je als luisteraar nodig hebt om die gitaargolven goed te voelen.
‘Vivid Green and Birds Singing’ is het euforische gevoel van op je fiets stappen in het voorjaar, op die eerste dag dat de zon volop schijnt, de lucht nog fris is, en alles groen is met dauwdruppels die het licht reflecteren. Het is een track waarop alles pais en vree is, met een opwaartse gelukzaligheid in het gitaarwerk. Ja, de ritmesectie klinkt een beetje alsof je in het kasteel van Bowser bent en er zo dadelijk een paddenstoel komt vertellen dat je in het verkeerde kasteel bent, maar dat mag de pret niet drukken. Ik ben inmiddels ook steeds meer overtuigd dat het voor Baris Dai gaat om die gitaar, om het concept, meer nog dan het totaal. Dat is ook precies wat we horen op ‘The Rebirth is Complete’. Het is een exercitie in prog, maar niet altijd even netjes afgewerkt. Dat is prima, want het gevoel, de beleving, komt prima over.
Omdat inmiddels de twee EP’s als bundel zijn uitgebracht, wil ik ook nog even stilstaan bij de eerste. Ook hier kan het geluid zachtaardig zijn, met een inwendige stilte die je krijgt bij een winterlandschap. Maar hier zit ook een hardere lijn onder, een scherpere, soms snerpende ritmesectie. Ook melancholie proef je in de gitaren van ‘The Days Get Longer After All’. Het geluid wordt steeds bijtender op de andere tracks, tot de zon weer zachtjes doorkomt op ‘Then Warmth of Scarce Sunlight’. Ik vraag me af of Baris Dai alle seizoenen gaat doen, en hoe krachtig hij dat kan vertolken. Ik ben aangenaam verrast door deze collectie, die zeker de stemming neerzet. Misschien dat de imperfectie daar juist aan bijdraagt.
Op 12 Mei is de release show in Popei. Met Cambrian en Random Objects.
Follow Us