Vanavond staat de kleine zaal in het teken van Belgische speed- en black metal. Bütcher heeft haar album release show van hun nieuwste vuig stukje vinyl ‘On Fowl Of Tyrant Wing’. Hiervoor hebben ze Belg-genoten Violent Sin en het Bladelse Pentacle uitgenodigd. Het blijkt een avond te worden met een aantal onverwachte wendingen.

Zo moesten de Ancient Death Metal-mannen van Pentacle helaas cancelen, omdat drummer Jan Verdonk eerder deze week betrokken was bij een aanrijding. Zanger/bassist Wannes Gubbels is wel aanwezig en vertelt ons dat het naar omstandigheden gelukkig goed gaat met Jan. We wensen hem een spoedig herstel!

Tekst: Stefan van Vlerken | Foto’s: Paul Verhagen

Als vervanger opent het Belgische Bokkerijders de avond. Na de demo ‘Bokkerijders’ bracht de band in oktober vorig jaar ‘Silver Dust and Swords Of Gold’ uit. Hun stijl is een mix van black, speed, en thrash metal met hier en daar heavy metal passages. De set begint zonder zanger/bassist Laurens Oostrom. Er wordt al gegrapt dat hij misschien in de regen van zijn bok is gegleden, in werkelijkheid zit hij vast in de beruchte Belgische files.

De overige drie bandleden starten (een half uurtje later dan gepland, maar begrijpelijk) zonder zang en bas. En dat doen ze alsof ze niet anders gewend zijn! Bij het derde nummer verschijnt Laurens, zichtbaar vol adrenaline, op het podium tot groot enthousiasme van zijn bandmaten. Het lijkt erop dat zijn bas net zo ontstemd is als hijzelf door de files; het duurt even voordat hij klaar is om te spelen.

Toch zet Bokkerijders een strakke en energieke show neer voor een behoorlijk volle zaal. De drumkit staat vooraan op het podium wat qua geluid wat overheerst, maar met zo’n strakke drummer als Niels Verbeke is dat slechts een klein ongemak. Bij het laatste nummer ‘Silver Dust’, jutten de heren het publiek flink op en de eerste pit van de avond is geboren.

Door de vertraagde aanvang van de eerste band wordt er met bloedspoed omgebouwd en beginnen de speedmetal maniakken van Violent Sin al aan hun set terwijl de zaal nog halfleeg is. Gelukkig stroomt het publiek snel toe als men doorkrijgt dat binnen de hel is losgebroken in de vorm van furieuze speed/thrash met een sterke basis uit de ’80. Opvallend is dat er voor de tweede keer vanavond een linkshandige gitarist op het podium staat. Maakt geen moer uit verder, maar het is toch mooi voor de symmetrie.

Violent Sin voelt zich duidelijk thuis en de heren benutten het hele podium. Bassist Machielucifer (ja, echt waar) staat met een brede lach te spelen en gitarist R.D. Jawbreaker lijkt het de eerste paar nummers prima naar zijn zin te hebben in zijn eigen wereld. De korte nummers worden letterlijk aan elkaar gekrijst door zanger Marquis F. Morbidus en zijn thrash/heavy metal screams en King Diamond-esque uithalen passen perfect bij de compromisloze muziek die de zaal ingebeukt wordt.

Als de aankondiging van het volgende nummer luidt: “This song is about death, death, death, and blood” weet je dat het goed zit. Bij ‘Awaiting The Gallows’ gaat de voorhoede van de zaal in volle versnelling. Kan ook niet anders, want in dit nummer komen alle clichés van weleer tezamen; falsetto’s, snelle thrashy passages, vlammende solos’, you name it. Heel origineel is het allemaal niet, maar de band speelt met plezier en dat werkt aanstekelijk. Naast materiaal van het album ‘Serpent’s Call’ wordt er een nieuw nummer gespeeld en de set is afgelopen voordat we het doorhebben.

Ook de heren zelf blijken hierdoor verrast, want als ze de toegift inzetten staat het geluid in de zaal al uit. Toch speelt men plankgas door, waardoor een ongemakkelijk en grappig tafereel volgt van een band waarvan de muzikanten één voor één beseffen dat het nu echt is afgelopen en dat ze plaats moeten maken voor de 666 geiten van de hoofdact van vanavond, Bütcher.

Speedmetal export product nummer 1 van onze zuiderburen is er klaar voor. Hoewel Bokkerijders en Violent Sin overtuigend speelden, zijn ze niet opgewassen tegen het geweld dat R. Hellshrieker en zijn slagers over het publiek uitstorten. Wat een combinatie van rauwheid, leer en energie! En wat een verschil qua intensiteit tussen de live ervaring en hun studiowerk. ‘Blessed By The Blade’ beukt erin als een stormram en het is snel duidelijk dat de meeste mensen voor deze band zijn gekomen, want vanaf het begin draait de circle pit op volle toeren. Ruben is een geweldige frontman met een veelzijdige strot en iedereen is goed op elkaar ingespeeld ondanks de line-up wisselingen van de afgelopen jaren. Gitarist KK Ripper schittert regelmatig met zijn soleerwerk en maakt samen met de frontman de show.

Na ‘Koraktor’s Iron Rule’, opgedragen aan het magische boek der zwarte kunsten, heeft meneer Hellshrieker een duidelijke boodschap: “Normaal gesproken spelen bandjes na drie snelle nummers een rustig nummerke….. Fuck die shit jonguh!!!” Hierna knalt ‘The Devil’s Breath’ van het eerste album erin. “Nog wat sneller dan?”, oppert hij hierna. Jazeker! Met ‘Sentinels of Dethe’ lukt dat prima. De zaal explodeert en de temperatuur in de ruimte schiet voelbaar een paar graden omhoog. Wellicht mede dankzij iemand die vlak voor mij een poging doet het wereldrecord ruften te verbreken, maar dat terzijde.

Max Mayhem van Evil Invaders speelt nog een nummer mee als derde gitarist wat de moshpit malström nog sneller doet draaien. Na ‘An Ending in Fyre’ komen de mannen na een kort intermezzo terug. Wat we dan ervaren hoort in het rijtje ‘eredivisie-metal-concert-geven’ thuis….. Ze spelen ‘Phantom Lord’ van Metallica’s iconische album ‘Kill ‘em All’ en de kleine zaal explodeert! Zelfs de meest notoire ‘coole gasten’ staan te rubber-nekken.

Met de krakers ‘Iron Bitch’ en ‘45 RPM Metal’ sluit Bütcher hún avond af. En daar baalt iedereen van, want we willen meer. Alle geiten en bokken kunnen weer de wagen in. Dat deze vorm van metal leeft bij jong en oud(er) wordt vanavond weer bewezen. Samen met bands als Hellripper, Bewitcher, Hellbutcher en anderen houdt deze line-up de speedmetal vlag (en die van de kinderboerderij) hoog en dat geeft vertrouwen voor de toekomst.