“Zingt hij dan nu echt?”,denk je na 46 seconden bij het beluisteren van Goei Mensen, Slechte Mensen. De vijfde song van Björn van der Doelen’s nieuwste album ‘Eerwaarde Vader Zegen Mij, Want ik Heb Gezondigd’. de rewind-knop van mijn CD-speler biedt uitsluitsel. “In sommige gevallen is het gewoon duidelijk, dit is een door en door slecht mens, hè; Adolf Hitler Jozef Stalin, Giel Beelen, Pol Pot.”, praatzingt Björn.

De humor blijkt nooit ver weg op deze vijfde langspeler van de Brabants troubadour. En da’s opmerkelijk want ‘Eerwaarde Vader Zegen Mij, Want Ik Heb Gezondigd’ is een album dat handelt over de zeven hoofdzonden. Een heus concept-album dùs. Over een loodzwaar thema bovendien! Maar in niks lijkt het album op de sinistere film Se7en waarin ster-acteur Kevin Spacey schitterde. Als er al film-associaties op de loer liggen dan zijn het associaties met de spaghetti-westerns van Sergio Leone. En dan met name dankzij het bijzonder fraaie Eerwaarde Vader zegen mij want ik heb gezondigd. De openingstrack waarmee we Van der Doelen’s zondige universum ingezogen worden.

Een nummer waarin een meerstemmig mannenkoor bijval krijgt van kunstfluiter Geert Chatrou. Juist zijn gefluit zorgt voor de Enio Morricone-touch die zoveel Sergio Leone-films tot de klassiekers maakten die ze nu zijn. En dat is nog maar de proloog. Hierna volgen thematisch Zoas Alleen een vrouw da kan (over lust), Oew tranen uit ’t verleden (over de gulzigheid), Ieder mens heeft recht op zijn geheimen (over de jaloezie),Goei Mensen, Slechte Mensen (over de gemakzucht), De Parel van Brabant (over de ijdelheid). Ik wil jou terug zoals ge was (over de hebzucht) en Wie de schoen past II (over de woede), gevolgd door It’s just a ride, de berustend klinkende epiloog.

Het fraaist klinkt de doorgaans praatzingende Van der Doelen in songs waarin hij écht zingt zoals De Parel van Brabant, waarin hij associaties oproept met de eveneens woest bebaarde Canadese troubadour Ben Caplan. Een song waarin ijdelheid vooral een middel tegen eenzaamheid blijkt te zijn. Of songs waarin hij zich oprecht opwindt zoals in Wie de Schoen Past II (deel I is te vinden op ‘De Cowboy, De Outlaw, De Sheriff En De Hoer’) waarin hij met overslaande stem zijn woede ventileert. Maar ook het kabelende Zoas Alleen een vrouw da kan, met een fraaie tweede stem van Ellen Jeurissen, het met lekker lome drums omlijste Oew tranen uit ’t verleden en het het berustende It’s just a ride, zijn puur genieten.

In het interview dat Björn van de Doelen met Eindhoven Rockcity had naar aanleiding van dit nieuwste album zegt hij dat hij sinds ‘Cabalerro Zonder Filter’ zijn vorm heeft gevonden. Dat bewijst hij met ‘Eerwaarde Vader Zegen Mij, Want Ik Heb Gezondigd’ eens te meer.

Rechtstreeks bestellen kan hier.