Botanist verwelkt niet in schaars begroeide Dynamo kelder
Met de Black Vault Mass zet Dynamo een gewaagde stap door black metal terug naar Eindhoven te brengen. Eindhoven moet alleen nog wel een beetje wakker worden, want Botanist speelde hun unieke stijl black metal voor een klein gezelschap gelukkige bezoekers. Met Gnaw Their Tongues en Hemelbestormer op de agenda een ware traktatie, deze donderdagavond.
Tekst: Guido Segers | Foto’s: Justina Lukosiute
Het was nog spannend of Botanist de tour ging halen en in welke vorm. Het vijfde lid van de line-up 2.0 van de band (een lid van Kayo Dot volgens No Clean Singing) viel weg. Hoewel het nu goed lijkt te gaan, werd er een tijd terug een kankerdiagnose gesteld. Ook was de nieuwe plaat, getiteld Collective: The Shape of He to Come, daarmee live een uitdaging. De huidige line-up kwam dus moeizaam tot stand, maar gelukkig staan de heren hier vandaag. Maar nu eerst de opwarmers.
Muzikaal monster Mories heeft dit jaar met zijn diverse projecten alweer 6 platen uitgebracht, maar Gnaw Their Tongues blijft een speciaal project dat live mee te maken is. Live wordt hij daarin ondersteund door Grietje de Haan die de electronica onder handen neemt. ‘Demon Channeler’ is een omschrijving die je vaker tegenkomt en eigenlijk is dat de enige omschrijving die recht doet aan het krankzinnige geluid van Gnaw Their Tongues. Gelaagde black metal riffs, krakende, jankende synths en monsterlijke industrial beats en drums brengen de zaal aan het schudden. Misschien helpt het dat we in een kelder zitten, wat dichter bij dat binnenste van de aarde waar hel schuil gaat, want de getormenteerde screams en bestiale grunts lijken een extra vleug waanzin te bevatten deze avond. Een enorme intense onderdompeling, zo vroeg op de avond.
Gelukkig is Hemelbestormer een wat meer conservatieve act, waarbij even wat rust te vinden is in de hevige, beukende post-metal van het gezelschap. Denk Amenra, maar dan zonder dat filosofisch-esoterische randje. Het geluid van deze heren is bijzonder gepolijst en lekker catchy, waarbij het ontbreken van vocalen geen gemis is tijdens deze set. Lekker meeslepend en gestaag zwelg je als toeschouwer in die stromende sound. Hemelbestormer speelt in het donker, met mooie lichtbakken achter zich. Het moge duidelijk zijn dat deze heren weten hoe ze een mooie set in elkaar zetten, maar ik mis toch het duistere bij deze band, het gewaagde en ongepolijste. Daardoor is het anderzijds weer makkelijker om mee te dromen met deze band.
Dan is het tijd voor de act waar het allemaal om gaat vandaag, Botanist. Otrebor neemt plaats achter dat merkwaardige instrument, de ‘hammered dulcimer’ (in het Nederlands heet dat schijnbaar een hakkebord). We zien rook verschijnen en horen vogels tsjirpen. De zachte, vriendelijke klanken van het instrument vullen de ruimte als de verdere band binnenkomt en de muziek omgooit naar een reeks heftige barrages. Toch is Botanist nooit echt hard, want door het gebrek aan gitaren zijn de messcherpe riffs ook weg en krijg je een prettiger, organischer geluid. Het harmonium dat zanger Cynoxylon hanteert is de andere verrijking van de sound (een soort statische accordeon, zullen we maar zeggen). Gehuld in bruine pakken met bloembladeren blijft de band een merkwaardige verschijning. Het helpt wel om een soort magie aan de show te geven.
De zang van Cynoxylon komt van diep en doet een beetje denken aan gepassioneerde hardcore met de wilde halen en soms bijna vormloze expressie. De band houdt zich overigens netjes aan de setlist, zoals die uitgebracht is vooraf in studiovorm op tape. De band lijkt zich weinig te storen aan de lege zaal en de heren lijken uitermate gelukkig te zijn met iedereen die komt luisteren. Tussen de nummers door worden er weinig woorden gewisseld met het publiek. Een korte introductie en een bedankje op het einde van de set als de laatste klanken van de dulcimer wegstommen. Er is weer stilte en enkel de geluiden van het bos weerklinken door de zaal…
Otrebor — dulcimers
Toorpand — bass guitar
Daturus — drums
Cynoxylon — vocals and harmonium
Follow Us