Als ik Café Wilhelmina binnen kom lopen, kom ik de breed grijnzende Eindhoven Rockcity-collega Maartje tegen. Die big smile heeft een reden. Vandaag wordt namelijk niet alleen Bonanza, de nieuwste verzamelaar van Bottom Shelf Records gepresenteerd. Maar is ook de presentatie van Bukblad nummer 10. En haar bijdrage aan dit blad — dat zich richt op de analoge lezer, maar desalniettemin ook digitaal te lezen is op www.bukblad.nl — heeft als titel “Vlammende Punk Tegen Het Patriarchaat: ‘Die Bitch’”. Feministischer kan bijna niet. Dus scoor dat Bukblad mocht je geïnteresseerd zijn in in ‘grrrl power’ anno 2025. U zult ontdekken; de geest van Kat Bjelland en KatieJane Garside is nog springlevend!

Tekst: Theo Miggelbrink | Foto’s: Theo Visser

Projectmanager (aan elkaar vast), de eerste van de drie bands die vanavond aantreden, heeft een duidelijke link met Bukblad. Frontman Edwin Timmers zwaait namelijk de scepter op de redactie. Maar vandaag is hij hier óók in de hoedanigheid van eeuwig jeugdige postpunker. Het van The Undertones bekende ’Teenage Kicks’, dat gelijk na het optreden ingestart wordt, vat de enthousiaste attitude van Timmers en zijn kompanen goed samen. Het als derde gespeelde ‘Pristine Pricks’ — tevens de nieuwste single en de band’s bijdrage aan de Bonanza-verzamelaaar — dat aan het einde van de set een reprise krijgt, is daar wellicht het beste bewijs van. Maar ook songs als ‘Yellow Suits You Best’ of het tegen het einde van de set gespeelde ‘Of All The Dumb Things’ klinken als songs waar Jon Auer en Ken Stringfellow zich niet voor zouden schamen.

Na de set van Berlicumse-band is het de beurt aan de heren en dame van Free Dust. Een gloednieuw trio gevormd door Niek Leenders. De man die in Brabantse indie-kringen vooral bekendstaat als gitarist van de het Laarbeekse Nouveau Vélo. In Free Dust laat hij zich bijstaan door broer Tim op bas en vrouw Inge op drums. En Niek’s spel is uit duizenden te herkennen dus vergelijkingen met Nouveau Vélo liggen op de loer, maar verschillen zijn er ook. Daar waar Nouveau Vélo zich qua sound vooral laat inspireren door de sprankelende gitaarsound van eighties-bands, grijpt de sound van Free Dust verder terug. Het is niet minder fraai. Of het nu om het lekker psychedelische ‘Orange Peeling’, earwurm ‘Stones’ of de lekker rockende slotsong ‘Designer’ gaat, het klinkt allemaal even fijn. En dat Niek het als zanger vooral van lekker veel galm op z’n stembanden moet hebben. Een kniesoor die daar op let. Free Dust is zo’n zij-project waarvan je hoopt dat Niek er tijd voor blijft vinden.

The People’s Pleasure Grounds, de band rondom (de ook van de van Iguana Death Cult en The Black Marble Selection bekende) Jimmy Kok, houdt de sixties-vibe die er hangt na het optreden van Free Dust nadrukkelijk intact. De twangy gitaren in ‘The Return Calamity Jane’, waarmee de heren vanavond aftrappen, zouden zomaar uit een Spaghetti Western kunnen komen. Maar ook de fraai in elkaar overlopende songs ‘Time For Love’ en ‘Another State’ (met mondharmonica ) hebben een zelfde heerlijke laidback sixties-feel. Eigenlijk is dit de perfecte muziek voor het prettige roesje dat ontstaat na een paar Bollekes teveel. Maar een waarschuwing is wel op zijn plaats. Want ondanks de retro-vibe hakt afsluiter ‘Human Bats’ er stevig in en zo beland je met beide benen weer in het hier en nu. Eigenlijk is een het enige minpuntje aan The People’s Pleasure Grounds dat de geluids- en beelddragers, die de band als merch mee heeft, net zo vintage zijn als de sound van de heren, waardoor uw scribent toch maar met een t-shirt naar huis gaat.

Maar da’s ook wel weer tekenend voor de avond. Dat de vele fraaie releases in ongebruikelijk format (print in het geval van Bukblad en VHS in het geval van The People’s Pleausure Grounds) nauwelijks de lof krijgen die ze verdienen. En zo ontpopt deze Bottom Shelf Bonanza-release-night zich toch als ‘niche’ voor de liefhebbers. Leve de niche!