Op vrijdag is Bridge bezig aan zijn derde dag. Maar voor Bridge Around Town is het vanavond de aftrap. Met een programma vol met gratis te bezoeken acts die verspreid over het hele centrum spelen. De twintigtal namen die vanavond alleen al tijdens dit programma acte de présence geven is laten al zien hoe veel omvattend Bridge is. Wij zijn slechts drie van die twintig-acts. Te weten Wh*t !f en Foxy Venus in de gruizigste kroeg van Eindhoven The Jack, The People’s Pleasure Grounds in Altstadt en oudgedienden-met nieuwe-bassist, Hallo Venray in de het Stroomhuisje,

Tekst: Theo Miggelbrink en Bram van Dal | Foto’s: Justina Lukošiūtė (Hallo Venray)  en Bram van Dal

Wh*t !f was misschien wél dè revelatie van de afgelopen editie van Uit de riolen van Eindhoven . in januari. Maar na vanavond valt het doek voor de band onder aanvoering de onstuimige stuiterbal Roos alweer. Of nu ja het doek, de band gaat wel verder. Maar zij en bassist Bas stappen uit de band (iets met muzikale meningsverschillen, je-weet-wel). Een aankondiging die ze doen tegen het einde van de set voorafgaand aan ‘Something Wrong’. Aan de muzikale kwaliteit doet het echter weinig af. Met ‘Turn On’ knallen ze er vanavond gelijk lekker in. En op het spelplezier dat van het podium spat valt ook weinig af te dingen. Maar met slotsong ‘Someday’ valt het doek (voor de huidige line up) dan toch écht. Maar wie weet wat we in andere samenstellingen nog voor moois gaan horen van deze dame en vier heren. (TM)

Wanneer we de Altstadt binnenlopen en in de DJ booth de van The Balletbombs bekende frontman Frankie Fuzz ontwaren hebben we al een vermoeden in welke richting de muzikale wind vandaag gaat waaien. Zeker als hij ons ook nog weet te vertellen dat twee van de vier bandleden van The People’s Pleasure Ground eerder in het Tilburgse vintage indorockformatie The Black Marble Selection speelden. Mocht je echter nog twijfelen dan geeft het verzoek om méér reverb tijdens de korte soundcheck al meer uitsluitsel. Reverb die al na drie songs bij ‘The Garden’ verder opgeschroefd wordt. Het zorgt voor een concert met een heerlijke sixties-vibe.Een vibe die niet meer in deze mate in de Altstadt gehoord hebben sinds we eerder genoemde The Black Marble Selection in 2015 in de de Altstadt zagen. Eigenlijk is het enige wat vanavond nog ontbreekt de vloeistofdia’s en de LSD. Maar verder was de trip-down-memory lane compleet. (TM)

Aan de grijze koppies in het Stroomhuisje valt op te maken dat Hallo Venray al een tijdje meedraait. Sinds ’91 om precies te zijn. Of de eerlijkheid gebiedt mij te zeggen dat ze nog langer meedraaien, maar in ’91 kwam hun doorbraakalbum The More I Laugh, The Hornier Due Gets uit. En sinds die tijd is Hallo Venray eigenlijk altijd de leuke en avontuurlijke gitaarband gebleven die ze 35 jaar later nog steeds zijn. Het zal ongetwijfeld met de “eeuwige jeugd” van frontman Koorn te maken hebben. Een leeftijdsloze zestiger met goed een goede kop haar die zelfs nog niet grijzend aan de slapen is.
Het avontuurlijke (of zo u wilt speelse) blijkt op driekwart van de set, als de ode aan de polonaise in ‘Nerds’ afgewisseld wordt met een allesverzengende psychedelische versie van klassieker ‘Tuck, The Man’. Hopelijk blijft Hallo Veray nog heel lang doorgaan én hopelijk blijven zalen als het Stroomhuisje ook nog heel lang bestaan. Want daar komt de band toch wel het best tot haar recht. (TM)

Nog even terug naar The Jack dan. Wauw, soms ben je weet je dat je iets kan verwachten, maar nog niet in welke mate. Eén ding wist ik al zeker, toen ik de programmering las van het Bridge-event en dat was dat ik op de Vrijdag naar The Jack zou gaan. Tuurlijk waren The Dirty Denims leuk, Wh*t !f gewoon gaaf. Ik kwam vooral voor Foxy Venus, een band, die voordat zij het podium op gaan, nog eventjes een hele bus haarspray leeg leegspuiten, om de haren het juiste volume te geven. Maar als zij eenmaal op het podium staan, hun soundcheck hebben gedaan, dan weten zij er een feest van te maken. Wat mij op valt, is met wat voor een zekerheid en een vertrouwen de frontvrouw van deze band zingt. Met haar goede stem, kracht en overtuiging in haar zang, weet zij ook op een enthousiaste en gedreven manier het publiek mee te krijgen. De bassist is de entertainer van de band, zijn spel, zijn expressie en zijn moves tijdens deze show, zorgt ervoor dat veel ogen op hem gericht zijn.  Ondanks dat ik hem als entertainer betitel, vind ik dat hij zijn rol in de band op een nette manier doet, niet dat hij alle aandacht naar hem toe trekt, maar een goede balans weet te creëren, zodat ook andere bandleden de aandacht krijgen die zij verdienen.

Hun muziek kan geplaatst worden onder glamrock, terug in de tijd, zouden zij samen met Bon Jovi, Guns n’ Roses, Def Leppard en Van Halen op het podium gestaan kunnen hebben. Een betere locatie dan The Jack voor deze band, kun je niet hebben, een klein rokerig cafétje (door de rookmachine), een klein podiumpje, waar het publiek zo dicht op het podium staat, dat zij bijna de zweetdruppeltjes op het voorhoofd van de bandleden kunnen tellen.

Het is een totaal pakket wat Foxy Venus heeft weten neer te zetten, muzikaal goed, presentatie/aankleden is top en de interactie met het publiek vind ik geweldig.  Het leuke is, dat ik de bandleden van Foxy Venus, als studentes ken van Rock City Institute en zowel tijden als na hun lessen als buiten school, bij een hun een gedrevenheid zie als het gaat om het willen bereiken van bepaalde doelen in de muziekwereld.

Hun gedrevenheid en hun enthousiasme, was voor mij een belangrijke trigger, om naar deze show te gaan. Ik kan nogmaals extra benadrukken, hoe geweldig ik de show vond die zij hebben weten neer te zetten. Dit is een band, die je in de gaten moet gaan houden. (BvD)