Deze Club Void avond maakt deel uit van het Bridge Festival. Tijdens Bridge Festival met de gitaar als centraal thema, van 10 tot en met 14 mei, komen zo’n beetje alle stijlen gitaarmuziek aan bod tijdens de allereerste editie van dit unieke festival. Dan valt het wel meteen op dat er bij de openingsact van vanavond geen gitaar te bekennen is. Nou vooruit, een basgitaar is ook een gitaar.

Foto’s: Paul Verhagen | Tekst: Reno van der Looij & Maurice van der Heijden

Sum Of R, de band zonder gitaar dus, brengt een mix van avant-garde metal, drone rock, en psychedelische kraut doom. De band stond de afgelopen editie ook al succesvol op Roadburn waar het indruk maakte. Dat doen ze vanavond weer. Het door Reto Mäder (op bass) aangevoerde drietal dompelt de bezoekers onder in een doomy trip waarbij vocalist en toetsenist Marko Neuman regelmatig de rand van het podium opzoekt om zijn ijzige gebrul over de zaal uit te storten. Veelal wordt eenzelfde tempo gehanteerd en voor een buitenstaander zouden de composities eentonig over kunnen komen. De geoefende luisteraar hoort echter de zorgvuldig aangebrachte details en voelt vooral een stevige psychedelische combinatie van drone, shoegaze krautrock en doom door de zaal blazen. Goede show! (RL)

 

De Belgische underground zit vol met eigenzinnige acts ergens op het hellend vlak van Doom, Drone en andere donkere invloeden. Wyatt E is een pareltje dat vaak onder de radar is gebleven maar wel de aandacht verdient. Met een Midden Oosten tintje gekoppeld aan de donkere geluidsgolven kan ik maar weinig gelijkenissen vinden of het moet het donkere broertje zijn van Masters Musicians of Bukkake. Een collectief dat alweer een tijd geleden podia overheersten in traditionele Oosterse kleding met een brede Oosterse sound. In 2010 stonden zij op Roadburn en de Belgen mochten vorig jaar acte de presence geven.

Ze gaven niet alleen een eigen show maar ook het speciale project Atonia dat ze samen met Five The Hierophant en Tomer Damsky aka MC Slice opvoerde mocht er zijn. Vandaag is dat project ook op CD verkrijgbaar. Genoeg introductie want het gaat om het optreden. In inktzwarte Oosterse kledij staat het viertal op het podium. Wyatt E opereert met gitaar, bass, synthesizers en twee percussionisten. Voor deze tour is een traditionele drummer thuis gelaten. Met een lange opbouw (nummers overschrijden zeker de 15 minuten), overweldigende percussie, zware gitaar tonen en donkere drones weet de band het publiek in trance te krijgen. Het geluid gaat onder de huid zitten en in onze gedachte zijn we beland in een gitzwart universum waar we maar blijven rond dwalen.

Schaarse zang doemt halverwege de set op maar dit is enkel een effect om de muziek extra mystiek aan te brengen. De complete sound is tot in de puntjes uitgewerkt en kleine details zoals het inbrengen van een extra dreunende synthesizer golf geeft het geheel nog extra gelaagdheid. Live is het werk van het laatste album ‘āl b​ē​l​ū​ti d​ā​rû’ nog imposanter, grootser en donkerder aangezet en het goede zaalgeluid werkt mee in de beleving. Zijn er ook minpunten? Ja de set is met net 40 minuten te kort. Wreed wordt de luisteraar uit zijn trance gehaald en als headliner mocht Wyatt E zeker nog een extra track spelen. (MH)

Alle Bridge Festival artikelen vind je hier.
Alle Club Void verslagen vind je hier.