Geen nieuwe naam in Eindhoven, dit capcap…cap.Na een aantal jaren aan de weg timmeren komt met ‘Sonder’ de langverwachte debuut plaat uit. Die werd eerder in 2016 gepresenteerd in Artspace Flipside.

In het zelfde pand werd de plaat opgenomen, bij de Supernova Studio van Bob de Wit. De groep maakt een dromerige mix van triphop, shoegaze en synths. Het is een geluid om in weg te zakken, om bij weg te dobberen in je eigen gedachten of lekker op te dansen met de ogen op de vloer. Het masteren is gedaan in The Mastering Factory op Strijp-S door Jelle Goossens. Vandaar het kraakheldere, klare en gepolijste geluid dat een band als deze nodig heeft.

Op plaat doet capcap…cap denken aan the xx, met het lome, ongedwongen geluid. Op ‘Heads’, de opener van de plaat is dat met de synths en doffe drums helemaal passend. De drums geven op ‘Kerozan’ wel net dat rockende randje aan het geluid, terwijl de synth loopjes over elkaar vallen en in de leegte blijven hangen. Het geeft een beleving van oneindigheid, van een soort statische geluidsgolf. Dat hoor je ook op ‘Regrette, dat dronende geluid wat je weer aan een Portishead doet denken. Het trage botsen van golven op de kust, maar ook die etherische riedeltjes zitten er in.

Toch is er ook de voorliefde voor een muur van geluid te proeven uit andere hoeken. Een tikje Sonic Youth misschien, zoals de band zelf al aangeeft in de Facebook bio. Dat hoor je in ieder geval op het no wavey ‘Idle’. De bijna verveeld klinkende zang van Lydia Roos benadrukt dat nog maar eens. Het is hypnotiserend en bedwelmend tegelijk, wat deze band aan geluid neerzet. Artistiek en toch heerlijk toegankelijk, dat geldt ook voor ‘Lost Months’, wat er met een gedreven geluid en klappende drums toch even lekker in knalt.

Tot slot keren we weer terug naar het kabbelende droomgeluid. Het is een nostalgisch, maar toch fris geluid van deze band. Je kunt ook gewoon op Spotify luisteren. Check zeker dit album eens.