Tussen de regenbuien door is er ook zonneschijn. Of ja, net hoe je het bekijkt, maar Cattle Decapitation speelt in de kelder van Dynamo en dat is toch een lichtpuntje!

Foto’s: Justina Lukosiute | Tekst: Guido Segers

De band bracht vorig jaar ‘The Anthropocene Extinction’ uit, een plaat die een plekje verwierf op vele metalminnende jaarlijstjes. Een meesterwerkje van extreme metal, wars van genregrenzen en vervult met een destructieve dislike voor de mensheid. De band is met een forse tour bezig en strijkt gelukkig ook even neer in de lichtstad met hun veganistische deathgrind.

Opener is het Duitse Deathrite, wat erg vroeg aan de bak mag vandaag. De Duitsers touren er flink op los, maar kunnen rekenen op een gemengde receptie voor hun hectische death metal. Je moet er van houden zullen we maar zeggen.

Eindhovense band Facelifter studeerde onlangs nog af aan de metal factory, maar was al geruimet ijd een volwaardige en overtuigende act. Met een samenspel dat loopt als een machine en een vette, beukende sound weet de band dan wel niet een moshpit in beweging te krijgen, overtuigen doen ze zeker. De band heeft ook een EP uit, maar inmiddels sowieso een flink arsenaal nummers om er tegenaan te gooien. De concentratie op het podium is enorm en levert precisie op.

Vocalist Mike van den Heuvel is meer dan een strot die helse klanken voortbrengt, de beste man is een entertainer die met maniakale en verbeten gezichtsuitdrukkingen het publiek weet bezig te houden. Bassist Sid van Kastel zagen we eerder deze week aan het werk met White Boy Wasted, maar nu klinkt hij een stuk scherper en dreigender op de backing vocals. Een overtuigende set van de band en wat een vet geluid zeg.

Het is even stemmen geblazen en dan gaat ook Cattle Decapitation los. Met hun smerige geluid, wars van stilistiche stabiliteit blaast deze band echt alles omver. Rammelend, beukend en snoerhard worden de nummers de kleine kelderzaal ingeslingerd. Zanger Travis Ryan speelt daar een centrale rol in door het publiek op te stoken en vocale capriolen uit te halen. De krachtige mix van grind en zompige death metal doet het goed bij het publiek.

Heel lang spelen de mannen niet, maar het geluid spreekt tot de verbeelding en vertelt over de wanstaltige manier hoe we met onze wereld omgaan. Om dat smerige nog wat meer te duiden snuift de frontman ook even zijn eigen speeksel op. Deze band komt er mee weg. De ronkende baslijnen en de krankzinnige drums doen de vloer onder je voeten trillen en uiteraard barste er nog een puike mosh los. Onnavolgbaar is zeker een term die past bij Cattle Decapitation, wat een genot is om live te mogen zien.

Uiteraard komt ook dat nummer ‘Forced Gender Reassignment’ van die smakelijke video langs. De gemartelde gitaarklanken en de onaardse grom kunnen op pompende vuisten en overbelaste nekspieren rekenen. Afsluiter is ‘Kingdom of Tyrants’, waarna het gewoon ineens klaar is. Kneiterhard, maar oh zo gaaf.