Uw recensent heeft de eerst editie van de door stroomhuisje zelf georganiseerde Current-avondjes gemist. Maar naar verluidt was dat een fijn avondje. Het belooft wat voor deze tweede editie. Waar Talks Make Do, Townhouses uit het Britse Bristol en Nijmeegse altrockers Oh Hazar hun opwachting maken. ‘Indie’ is de grote gemene deler die deze drie bands verbindt. En het feit dat alle drie de bands vrij recent hun debuut EP het levenslicht hebben laten zien. Al is Oh Hazar vanavond de enige van de drie bands die het nieuwste schijfje ook daadwerkelijk in fysieke vorm bij zich heeft.

Tekst: Theo Miggelbrink | Foto’s: Theo Visser

Rond kwart voor negen mogen de Leidenaren van Talks Make Do aftrappen. Met een vijftal songs. En ontegenzeggelijk heeft de muziek van de heren een jaren tachtig-feel. Dat kan aan de funky gitaarlijntjes liggen. Maar hun Spandau Ballet-achtige voorliefde voor maatkostuums speelt ongetwijfeld ook een rol. Al oogt deze slicke Leidense “retro outfit” dan weer niet zo gedistingeerd als de Kemp-broertjes. Frontman Alex Hoevenaars oogt zelfs een beetje als Harry Potter. Maar dan wel een Harry Potter die na een wilde nacht zijn bril verloren is. De ‘Speedbumps’ waarover hij zingt in het laatste nummer zijn vast veroorzaakt door een wilde rit met langbenige dames, zoals uit ZZ-Top’s-videoclip van ‘Gimmie Al Your Lovin’’, want qua verfrommelde looks doet hij niet onder voor de hoofdpersoon uit die klassieke clip. Maar dat neemt niet weg dat ‘Speedbumps’ een lekkere afsluiter is van een fijne set mét de juiste eighties feel.

 Als Townhouses als volgende act aantreedt schakelen we gelijk door na de nineties. De tijd dat britpop op de Britse Eilanden haar hoogtijdagen vierde. Want Britser en urgenter dan Townhouses. Krijg je het niet gauw anno 2024. De band mag dan uit het überhippe  triphop-walhalla Bristol komen. Qua sound krijg je het vermoeden dat ze uit een heel wat grauwere Engelse industriestad komen. Al schuwt de band de onvoorspelbare ritmes die dat triphop populair maakte allerminst en spelen ze net zo makkelijk leentje buur bij festival favorieten van een jaar of vijftien geleden als The Ting Tings. Maar écht spannend wordt het bij psychedelisch aandoende ‘Time Flies’ en het als voorlaatste song gespeelde ‘Take What You Want’ wanneer er wilde moshpit ontvlamt.

Moeilijk om deze Britse wildemannen te overtreffen zou je denken. Maar muzikaal tapt het Nijmeegse Oh Hazar uit een heel ander vaatje. Een mysterieuzer vaatje. Dat begint al met die looks van frontvrouw Imke die ontegenzeggelijk associaties oproept met de diva’s uit Hollywood’s golden age of cinema. Maar ze is dan wel een diva die in een duister hedendaags rock noir-sprookje is beland. De podiumpresentatie helpt ook mee om deze illusie te versterken, want waar optredens in het stroomhuisje het zelden moeten hebben. van uiterlijk vertoon, weten de Nijmegenaren zich met strategisch opgestelde rode verlichting in zwarte schaduwen te hullen, fijn mysterieus dit. Bovendien geheel in lijn met nieuwste worp Clair obscur. Op die EP speelt de vandaag aanwezige Judith Renkema, die vastte bassiste Pauline Timmerbeil op het allerlaatste moment vervangt, ook mee. Het geeft de het optreden de juiste sexy feel die ook haar eigen cumbia-collectief Chica Chica zo avontuurlijk maakt. De uitspraak “dit is voorspel”, van vriend Alex, als zanger & gitarist Stefan Kollee tijdens de song ‘Justice’ in een wilde gitaar-eruptie uitbarst lijkt daarom helemaal zo misplaatst nog niet. Oh Hazar weet zowel muzikaal als visueel te overtuigen.

Voor de  luttele  euro’s  die de toegang voor Current bedraagt, is het een fijne avond om aanstormende bands te ontdekken. Wij kijken alvast uit naar de derde editie.