Absolute wansmaak of origineel, vol ironie en satire en muzikale spitsvondigheden? Daar verschillen veel mensen van mening. Wat echter als een paal boven water staat is dat deze Eindhovense party grindpunkers snel wat trouwe fans hebben weten te vergaren. We kunnen niet om deze band heen, dus spraken we ze enige tijd geleden in Dynamo en schreven we al een review over hun debuutalbum. Met dit tweede album, waarvan de naam een ode is aan De Dood’s ‘De Titelloze Eerste’ worden we wederom getrakteerd, of gemarteld zoals u wil met 17 gloednieuwe tracks.

Het begint al meteen carnavalesk, meedeinen maar bij de blaasmuziek van de ‘Wegwerker Waltz’, blijkbaar de eigen themamuziek van deze Brabantse feestneuzen. ‘Stoephoer’ is een snoeihard en snel nummer waarbij we zowel wat Motörhead als grindcore invloeden kunnen ontwaren. ‘Omnomnomnivoor’ is een wat meer thrashy nummer met fijne circle pit momentjes waarbij je de tekst zelf mag interpreteren als een ode aan de vleeseter of een satire daarop. Op ‘Alt F4’ zet de band het beste ska-beentje voor en zetten ons daarmee tevens ook op het verkeerde been. De mellow tonen worden namelijk regelmatig onderbroken door een snelle punkriff. Het nihilistische ‘Als Je Niks Kan, Stop Dan Met Bestaan’ heeft vooral tekstueel wel wat weg van de Heideroosjes. Het kinderliedjes niveau wat we op het vorige album al hoorden op ‘Wielen van het Bestaan’ keert terug op ‘Daar Komt De Politie Aan’ waarop dat gecombineerd wordt met brutal death metal. Horen om het te geloven! Even de waarschuwing dat je het nummer ‘Rustgevende Geluiden Voor Uw Hond’ moet skippen tenzij je wil dat je Tippy door het lint gaat. Feestnummer ‘Witlof Themafeest’ heeft een lekker terugkerend Misfits-achtig riffje. ‘Strontverklontering’ is een onsmakelijk grindcore nummertje zoals de titel doet vermoeden. ‘Postanaal’ is een fel punkrock nummer. ‘The Tex-Mex Grindpunk Massacre’ heeft een lekkere boogie. ‘Rustgevende Geluiden Voor Uw Kaas’ kun je het beste skippen als.. Nou ja, gewoon skippen. ‘Pablo’s Ijscobar’ is weer redelijk straight punkrock inclusief irritant ijscowagen deuntje. ‘Geven, Nemen of Genomen Worden’ laat de band van hun meer filosofische kant zien. ‘Bobzilla’ klinkt daadwerkelijk als een kaiju monsterfilm. ‘Balbezichtiging’ is een nummer waarop bandlid Percy zijn tekstuele moment in de schijnwerpers krijgt. Leren we die ook weer wat beter kennen. Er wordt energiek afgesloten met ‘Crimiclowns’ inclusief circusdeuntje.

Al met al weer een maf en gevarieerd album. Vooral muzikaal, er wordt wat meer gespeeld met andere genres, in die zin is dit album net wat creatiever. Ik mis echter nog een echte knaller zoals ‘Bier’ op het eerste album maar denk dat ‘Witlof Themafeest’ daarvoor in aanmerking kan komen na wat luisterbeurten. Persoonlijk smaakt mij dit album wederom naar meer. Een deel van onze lezers zal echter alle eetlust vergaan.