We dragen brewpub Rabauw een warm hart toe. Niet in de laatste plaats omdat we wel houden van een speciaalbiertje. Maar zeker ook omdat deze plek een non-profit organisatie is die kansen biedt aan mensen die het net wat moeilijker hebben op de arbeidsmarkt. De vermaarde Johnny Cash coverband Def Americans ging de samenwerking aan met ze en produceerde een Black IPA, onder de naam Man In Black IPA. Om dat mooie moment te vieren organiseerden ze afgelopen zondag de presentatie van dit lekkers, inclusief een optreden van de band.

Het is gezellig druk in de brewpub. Bij binnenkomst krijgen alle bezoekers een exemplaar van de Man In Black IPA in de handen gedrukt. En we mogen geen bier- maar muziekjournalisten zijn, we herkennen wel kwaliteit. Het is een stevig, maar goed doordrinkbaar biertje geworden. De moeite waard om Rabauw eens voor binnen te stappen.

Maar goed, muziek… Daar weten we officieel meer van. We zagen Def Americans al vele malen in het verleden, meestal in de grote zalen. Een dergelijk, intiem kroegconcert is intussen met de status van de band wat ongewoon. Dus geweldig om mee te maken. Het is allemaal net wat kleinschaliger vandaag waardoor de stem van frontman Elco nog wat warmer overkomt. Het komt gewoon iets meer binnen als je de artiest zo dichtbij je staat en niet wordt afgeleid door een lichtshow of enkele honderden mensen om je heen.

Na een kort praatje over het bier dat Elco van zijn telefoon afleest omdat de brouwer zelf er niet bij kon zijn wordt de eerste set ingezet. Omdat het publiek zich rond de band heeft geschaard in plaats van traditioneel daarvoor moet de band regelmatig wat draaien om contact te maken met het publiek. Dat doen ze vakkundig. Er volgen twee sets met een ruime pauze waarin we nog even wat biertjes kunnen bestellen en keuvelen. De ambiance is helemaal prima en er heerst een heerlijke saamhorigheid. Muziek en bier verbroederen natuurlijk.

Er ontbreekt eigenlijk geen favoriet in de setlist. Klassiekers als ‘A Boy Named Sue’ , ‘I Walk The Line’, ‘Oh Lonesome Me’ en natuurlijk ‘Ring Of Fire’ worden perfect vertolkt. Mooi is de publieksinteractie bij ‘(Ghost)Riders in the Sky’ waar we allemaal ons best ‘yippie-ay-jay’ laten horen. Sowieso, gaandeweg het optreden komt het publiek meer los. Er wordt meegeklapt, de voeten stampen mee op het ritme en er wordt gedanst.
Een fijn intiem concert, een lekker biertje en een gezellige zondagmiddag. Wat wil een mens nog meer?