Image Image Image Image Image Image Image Image Image Image

| 17 februari 2025

Scroll to top

Top

Een avondje Misfits klassiekers en meer met Doyle in Dynamo

Een avondje Misfits klassiekers en meer met Doyle in Dynamo
Guido Segers

Dinsdagavond is niet de meest wilde party avond, maar vandaag is het lekker druk in de Dynamo kelder voor niemand minder dan Doyle met opwarmer Heretic uit ons eigen Eindhoven. Dat moet wel een goede combi worden.

Foto’s Paul Verhagen | Tekst Guido Segers

Doyle is de band rondom Doyle Wolfgang Von Frankenstein, de boomlange, spierbundel die ook in de Misfits speelt. De Misfits zijn weer een beetje bij elkaar, maar Doyle had al enkele projecten lopen, waar Doyle er één van is. Samen met Alex Story op zang werkte Doyle eerst samen in de band Gorgeous Frankenstein met zijn ex Stephanie Bellers. Na de split werd Gorgeous Frankenstein ook simpelweg Doyle.

Van hun geluid tot hun sound is de link tussen Heretic en de Misfits overduidelijk. Goed, gooi er een sausje Venom en Motörhead bij en je hebt wel de drie ingredienten te pakken voor deze band. De heren treden op als drietal, wat hard werken is. Gelukkig heeft de band een puik arsenaal party knallers, zoals ‘Black Metal Punks’ en ‘Overlords of Sleaze’ van hun laatste wapenfeit ‘Underdogs Of The Underworld’. Het ontbreken van een tweede gitarist neemt een laagje diepgang weg uit het geluid, mar brengt juist de rauwe energie naar boven bij Heretic.

Frontman Thomas Goat houdt zich vooral bezig met het publiek op zwepen, dat doet hij met veel armgezwaai en flauwe grappen (vaak ten koste van zichzelf). “Als jullie nou effe bier gaan halen, want hoe meer jullie drinken, des te beter wij klinken!”. Met nog een paar laatste nummers word thet publiek in beweging gezet. Afsluiter is het trouwe ‘Berzerker’, waar Thomas op het slot de laatste woorden er uit moet persen. Go hard or go home, dat is toch het Heretic motto.

Het is even wachten tot de band Doyle opkomt en duidelijk is dit een band van een ander maatje dan de kelder van Dynamo. Naast het podium staat de gitaartechnicus van Doyle zelf klaar met een arsenaal instrumenten en overal zijn de bandlogo’s te zien. Als de band dan opkomt lijkt het alsof Alex ‘Wolfman’ Story even de aandacht afleidt met een halve valpartij om Doyle de gelegenheid te geven om het podium ook plots op te komen. Meteen barst het geweld dan los. Energieke performance van de groovende blend van metal en punk met dat overduidelijke horror punk sausje. Terwijl drummer en bassist Brandon Pertzborn en Brandon Strate een stabiele, strakke performance neerzetten, zorgen Doyle En Story voor de show binnen deze horror punk act.

“This is a love song… so you can dance to it, if you feel so inclined” is de vaste intro van elk nummer door de zanger, gehuld in zwarte spijkerbroek en een vestje. Deze grap blijft hij ook de hele avond volhouden, ongeacht welk nummer er gespeeld wordt. Er komt natuurlijk veel langs van het in 2013 inmiddels uitgebrachte ‘Abominator’. Het geluid daarvan is rauw, zwaar op groove en een tikje gruizig met titels als ‘Cemeterysexx’ en ‘Dreeamingdeadirls’. De ‘drawl’ van Alex Story geeft die nummers vaak nog wat meer dat zuidelijke, kleverige geluid. Tussendoor komen natuurlijk de nodige Misfits klassiekers langs, zoals ‘Last Caress’ en ‘Skulls’.

Voor een bandicoon staat Doyle eigenlijk niet zo in de schijnwerpers. Hoewel hij zijn gitaar staat te beslaan als een wildeman en met de plaformboots boven iedereen uitsteekt, is de gitarist niet de eye catcher van de band. Dat is toch echt Alex Story die het publiek bezighoud en opjut. Opvallend genoeg kan de frontman ook prima de nummers baas van de Misfits en weet daar ook een andere zangstem voor op te zetten. Het succes van het optreden is echter niet alleen aan die klassiekers te danken, maar ook aan het eigen werk wat met volle overtuiging gebracht wordt. Een afsluiter als ‘Die, Die My Darling’ blijft wel echt een toppertje, maar ‘Hope Hell is Warm’ mag er ook zeker wezen.