Donderdagavond, dus weer tijd voor een editie van Club Void de serie clubshows ontstaan uit stoner/psych festival Into The Void. Het voetbal en de keur aan andere concerten zorgt er voor dat de opkomst matig is, maar dat mag de pret niet drukken. Zoals altijd is de sfeer gezellig, het geluid prima en het bier koud. Daarnaast wordt de DJ rol vanavond vakkundig ingevuld door Danielle en Jesse van Eindhovense noiserock band SØWT.

Tekst: Jochem van der Steen | Foto’s: Paul Verhagen

Als je denkt alles gehoord te hebben in de metal/stoner verandert Dead Neanderthals je mening. Hun combinatie van metal en free-jazz is er eentje die ik niet eerder op het podium zag. Met alleen een synthesizer en drums presenteren Otto Kokke en René Aquarius zondermeer wat bijzonders. Vol ontzag zien we hoe René de kickdrum met een indrukwekkend tempo en knappe precisie laat roffelen. Wat een workout! Het is alleen erg moeilijk om een beetje in de muziek te komen. Ik mis dan toch iets meer actie op het podium en het geluid van een gitaar. Het repetitieve karakter werkt wat mij betreft maar tijdelijk hypnotiserend en de verveling slaat al gauw toe. Knap gedaan, maar te experimenteel en ontoegankelijk voor mij.

De psychedelische rock van Radar Men From The Moon past dan toch meer in mijn straatje. Veel platen van deze Eindhovense band hebben een wat dromerige en experimentele inslag. Vanavond knallen ze echter met hun set. Vocalist Niels beweegt met de energie van een hardcore frontman en bekrachtigt de rock in de psychedelische rock. Schurende gitaren, staccato drums en een enkel smaakvol geplaatst beetje toetsenwerk kenmerken de sound. De nadruk van de set ligt op album ‘The Bestial Light’ met songs als ‘Eden In Reverse’, ‘Pleasure’, ‘Piss Christ’ en ‘Self’. Hoewel, wanneer iemand in het publiek roept ‘’speel eens hits’’ er als antwoord ‘’nee’’ komt, moet gezegd worden dat het refrein van dat laatste nummer ‘’Love Yourself, Please Yourself’’ best catchy is.

Als je denkt dat Sloper uniek is omdat ze met twee drummers spelen heb je het mis. Ook deze band heeft een tweekoppige ritmesectie. Je zou denken dat je als drummer je dan wat kunt inhouden. Dat blijkt niet zo te zijn, want er worden zowaar twee snaredrums aan diggelen geramd. Dat geeft de energie van het optreden goed weer.