Dynamo’s huisband Comeback Kid verzorgt prima afterparty voor Deez Nuts
Vraag om een stevige hardcore-avond in Dynamo, en het lijkt wel alsof ze Comeback Kid er tegenwoordig gratis bij doen. Blijkbaar bevalt het ze goed, want ze blijven maar terugkomen naar het punkigste theater van Eindhoven. It’s all in a name. De laatste keer dat ze de tent mochten afbreken was in de zomer van 2016. Een andere ‘band of brothers’ en tevens graag geziene gasten zijn de Australiërs van Deez Nuts. Zij maken naam en faam met hun bijzondere mix van rap en hardcore, en laten de zaal stuiteren van ‘down under’ tot aan boven. Deze twee bands bundelen hun krachten in de ‘You Are Part Of This Tour’, die vanavond neerdaalt in Dynamo.
Tekst: Roy Verhaegh | Foto’s: Gerrit Smalbrugge
Maar wacht, er is meer. Welgeteld zijn er nog vier andere bands meegenomen, afkomstig uit verschillende landen, die ieder hardcore op een eigen manier bespelen. De eerste twee bands van vanavond zijn bekenden voor hen die geregeld een video bekijken via het YouTube-kanaal HardCore World Wide: Reality Slap en Get The Shot. De eerste band is afkomstig uit Lissabon, maar hebben het wel al voor mekaar gekregen een track met Winston McCall van Parkway Drive op te nemen. De tweede band komt uit Canada, kent Jesse Barnett van Stick To Your Guns als manager, en is lekker lomp.
Als Reality Slap begint, is het merendeel van het publiek nog onderweg naar de zaal. De mannen staan zo goed als voor een lege zaal, die zich gelukkig wel mondjesmaat vult naarmate de set vordert. Dit weerhoudt de mannen er echter niet van de volle honderd procent te geven. Op CD doen ze het meeste denken aan Rotting Out, zijn de nummers veelal niet langer dan anderhalve minuut, maar daarin weten ze wel meteen alle rauwe passie te duwen. Hetzelfde geld voor de show: deze is dan ook kort en krachtig. Echter door de akoestiek van de nog lege ruimte vervalt het geluid veelal tot een bras. Desondanks weten ze wel al de nodige dansmoves los te krijgen van de reeds aanwezige bezoekers.
Een stevigere indruk laat vervolgens Get The Shot achter. Zij het door de imposante aanwezigheid van de frontman, zij het door de energieke hardcore die door een dikke groove gedreven wordt, zij het door de vergelijkingen die gemakkelijk met Madball of Suicidal Tendencies te trekken zijn. De Canadezen hebben goed opgelet toen ze bij deze mannen als kleine jochies vooraan in de klas (lees: bij het podium) mochten staan. Zeker de frontman, die met zijn pet en lang haar Freddy Madball lijkt te imiteren, is een interessante verschijning op zichzelf. Als een professionele WWF-worstelaar daagt hij iedere keer het publiek uit om los te gaan. Dit doet hij door zelf de zaal in te gaan, en face to face mensen aan te sporen, mensen vanaf het podium direct aan te wijzen, maar ook met zekere handgebaren als een keel die door gesneden worden, of simpelweg een vertoon van spierballen doet het ook al. Hij is de show op zichzelf, waarbij de rest van de donderende en solide hardcoremachine nog niet is opgeteld.
De sfeer kakt wat in bij de opvolger Hellions, een formatie die de meeste connectie heeft met Deez Nuts, aangezien ze zelf ook uit Australië komen. En net als hun landgenoten, is hun aanpak ten opzichte van hardcore een tikkeltje anders. In plaats van een brute, drie minuten lang raggen als een stoomwals, zijn zij de experimentele eend in de bijt. Denk hierbij aan bijvoorbeeld iets dat ook letlive. doet, waarbij de frontman rapschreeuwzingt en er een hoop ruimte is voor melodie en grootse refreinen. Ze zijn ontzettend theatraal in hun muziek, dus de vraag is hoe zich dat naar het podium vertaalt. Het antwoord is: moeizaam en stroef. Ze zijn iets te experimenteel voor het publiek, die er geen raad mee weet en het over zich heen laten komen. Neemt overigens niet weg dat ze duidelijk hun best doen, ook al is dit niet helemaal de juiste plek voor de mannen.
Tijd voor First Blood dus om de draad weer op te pakken. De formatie, met leden uit diverse landen, waaronder de Nederlandse Johan Vesters op gitaar, heeft vorige week vrijdag nog hun nieuwe album ‘First Blood Rules’ uitgebracht. Een plaat waarop ze verschillende regels omtrent leven, gerechtigheid en opoffering aan de luisteraar uitleggen, maar voor vanavond geldt er slechts één regel: het dak moet er af. Zij zijn de mannen met het meest verse materiaal van vanavond, en logischerwijs wordt dit dan ook wat meer gespeeld, wat logischerwijs niet op minder reactie hoeft te rekenen. Alle drie de voltallige full length albums komen aan bod met oudere tracks als ‘Suffocate’ en ‘Preamble’, en zelfs de frontman van Get The Shot komt nog een stukje meedoen. Zelfs in kortstondige aanwezigheid headbangt hij alsof zijn leven er van af hangt. First Blood neigt met het nieuwe materiaal soms zelfs naar de beatdown, maar gelukkig reageert het publiek voornamelijk enthousiast en wordt er niemand levensgevaarlijk verwondt. De eerste crowdsurfers stijgen op als reactie op het strakke en passievolle spel van de hardcorebende.
Grote publiekstrekker voor vanavond is onmiskenbaar Deez Nuts, de Australiërs die de mix van rap/hiphop en hardcore op tot in de puntjes hebben weten te verfijnen. In eerste instantie leverde dit een soort hardcore hiphop op, waarbij de nummers voornamelijk gingen over een excentrieke en feestelijke levensstijl. Door de jaren heen hebben ze de hardcore meer omarmt, en komen ook thema’s als broederliefde aan bod in bijvoorbeeld het openingsnummer ‘Band Of Brothers’. Toch blijft die voorliefde voor hiphop en rap een zekere rol spelen in de muziek. Frontman JJ Peters loopt over het podium alsof hij zeker een tigtal joints op heeft en de swag iets te zwaar is geworden om fatsoenlijk rechtop te lopen. Die voorliefde voor joints en drank komt ook voorbij in het hoog meeschreeuwbare ‘Shot After Shot’.
Ondanks de staat van de beste man, hoeft hij weinig te doen om het publiek uit zijn hand te laten eten. Dit dient zich veelvuldig aan bij het podium aan de microfoon, ook als deze microfoon wordt overgedragen aan een bezoeker om een stukje ‘Stay True’ op zich te nemen. Andrew Neufeld van Comeback Kid doet een stukje mee op ‘Behind Bars’. Overigens niet heel toevallig dat de twee bands samen op pad zijn, want zo is Andrew Neufeld bijvoorbeeld ook producer van Deez Nuts’ laatste album ‘Word Is Bond’. Het is een klein wereldje, net als het podium, dat haast uit zijn voegen barst van het enthousiasme dat de band krijgt toegesmeten. De frontman benadrukt dat dit ook de opzet is van deze tour is en dat ze zullen kijken of ze dit een terugkerend iets kunnen maken. Aan de reactie hierop te horen, zijn ze volgend jaar weer meer dan welkom in Eindhoven.
Een band die echter net iets té vaak is teruggekomen in Eindhoven, is Comeback Kid. Afgelopen zomer stonden ze nog in Dynamo, en sinds de release van ‘Die Knowing’ in 2013 zijn ze al meermaals langs geweest. Mocht je ze dus in de afgelopen vier jaar sinds de release van die plaat al eens live gezien hebben, dan weet je ook vanavond weer exact wat je te wachten staat. Enige verrassing zijn ‘I Depend, I Control’ en ‘Didn’t Even Mind’ te noemen, maar verder zijn het wederom nummers als ‘False Idols Fall’, ‘Do Yourself A Favor’ en ‘Talk Is Cheap’ die het werk doen. Ze doen het goed, de nummers worden strak uitgevoerd, maar dat mag ook wel gezien het feit dat ze deze set nu wel moeten kunnen dromen. Er is een klein clubje van fanatiekelingen dat nog stevig los gaat, maar de reactie is beduidend milder in tegenstelling tot Deez Nuts.
Men stapelt zich wel op bij het podium rondom de microfoon, maar het is een stuk braver. Ook als frontman Andrew vraagt om je ‘partner in crime’ op je schouder te nemen, is het enkeling die hier op in gaat. Ondanks alles geven ze wel aan dat er nieuw werk onderweg is, dat ze hier naar de tour weer volop mee aan de slag gaan, en dat de fans hun borst nat mogen maken; het nieuwe materiaal beloofd namelijk een stuk experimenteler van aard te zijn. Desalniettemin zullen altijd kunnen rekenen op ‘Broadcasting’ en ‘Wake The Dead’ als afsluiters, en zo ook vanavond weer. Hoewel Deez Nuts en Comeback Kid samen als headliner op de poster staan, is Deez Nuts dat deze keer toch net ietsje meer. Neemt niet weg dat Comeback Kid zodoende een prima afterparty verzorgde.
Follow Us