Zondagavond in het Eindhovense en tijd voor een avondje zonder de snoeiende gitaren, maar met een stel MC’s die de microfonen rocken op het hoofdpodium van de Effenaar. KRS-One is in het land, en ook dat konden we niet laten schieten natuurlijk. De rapper was vaker in de Lichtstad te vinden, de laatste keer in een meer intieme setting van de kleine zaal, maar vandaag mag het lekker los.

Tekst: Guido Segers | Foto’s: Willem Wouterse – willemwouterse.nl

De zaal vult zich gestaag, terwijl een DJ team een lekker setje beats de zaal in laat rollen. Het publiek laat even op zich wachten, en zal vooral opdraven om de artiest die in 1986 doorbrak met ‘The Bridge is Over’ met Boogie Down Productions. We hebben eerst twee support acts te gaan en aan hen de taak het vuurtje vast op te stoken in de zaal voordat de man zelf het podium zal betreden.

McGyver is net zo handig met woorden als die andere dude met een elastiekje, tandenstoker en een stuk duct tape. De beste man is van Canadese/Nederlandse komaf en bedacht dat hij dan net zo goed tweetalig kan rappen. Normaal is het een beetje cheesy als iemand rijmt in het Nederlands en dan er af en toe was van die Engelstalige kretologie doorheen gooit, maar deze man komt er mee weg. Het is een beetje theatraal hoe hij zijn DJ (DJ Picky, dus kieskeurig is ‘ie al) toespreekt als een track overgeslagen moet worden, maar afgezien daarvan heeft hij een lekkere flow te pakken. Ondanks het nog wat lauwe publiek werkt hij voor de aandacht en je merkt dat de energie omhoog geschoten is na zijn show.

Afu-Ra loopt al langer mee, zijn debuut dateert alweer uit 2000. De laatste jaren allen de hits een beetje tegen zou je denken. Toch zijn er duidelijk fans van de man vanavond, want hij wordt warm ontvangen met z’n meer mellow beats en relaxte flow. Aaron Philip, wat inderdaad minder mysterieus klinkt, houdt z’n zonnebril op en laat de tape frequent z’n werk doen om daar vervolgens wat overheen te scanderen. Het voel allemaal een beetje te laks aan, maar bij vlagen is de Amerikaan erg scherp weet hij het publiek makkelijk te bespelen. Er zit ook een nodige reggae saus door z’n set heen, maar de energie die je voelt komt toch echt uit de zaal want het podium is in dit geval meer een warmhoudplaatje als je het mij vraagt. Niet dat Afu-Ra er met de pet naar gooit, er is gewoon effe geen vonk.

Normaal heb je dan nog ombouwtijd, maar Lawrence “Kris” Parker (KRS-One) komt even een foto maken samen met Philip met het publiek en nou hij er toch is mag de beat gewoon gaan lopen, of niet dan? Knowledge Reigns Supreme Over Nearly Everyone dus, meteen vol gas, meteen vol energie de zaal opzwepen en knallen met de hits. KRS-One heeft soms shows, waar hij meer in de rol van een soort predikant-filosoof kruipt, maar vandaag is hij een sloopkogel die zijn raps de microfoon in schreeuwt en die enthousiast rondom de camera beweegt (daarom staat hij wel heel vaak van het publiek weggedraaid). We horen ‘Sound of da police’, ‘The Bridge is over’ en ‘Step into a world’ en nog veel meer.

Ook hier natuurlijk het nodige theater vooraf aan een freestyle. Veel korte fragmenten van songs, maar alles zonder een moment pauze. Grappig dat de beste man dus een 24ste plaat uitgebracht heeft en dan ook nieuw werk wil laten horen, maar dat hij eigenlijk niks anders is gaan doen. Is KRS-One dan de AC/DC van hiphop? Misschien is dat de beste vergelijking. Hij bewaakt de essentie, en predict het woord van hiphop avond na avond met de overtuiging van een doorgedraaide Amerikaanse televangelist. Die continue boom-bap van de beats gaat ook in je hoofd zitten (sowieso een goede DJ die als een extra laag fungeert van jouw stem zet het geheel nog meer kracht bij).  Het publiek gaat er ook heerlijk op los. Een divers gezelschap, verenigd in de liefde voor hiphop. Stuiterend, zwaaiend, vol energie. Dat is toch ook best rock-‘n-roll.