Een jaar of twee geleden liep Eindhovense stadsdichteres en singer songwriter Iris Penning, op haar verjaardag, de Nijmeegse gitarist Richie Reichgelt tegen het lijf op kampeerterrein de Lievelinge in Vuren. Of, de eerlijkheid gebiedt mij te zeggen dat ze gezamenlijk zaten te jammen rondom een kampvuur. En Iris dacht “hem moet ik hebben”, toen ze zijn dwarse jazz-akkoorden hoorde. Het begin van een muzikale vonk was daar. Want een knappe jongen die “nee” durft te zeggen als Iris eenmaal iets in haar hoofd heeft.

Het zorgde wel voor een cultuuromslag in huize Penning. Iris ging niet langer blootsvoets door het leven, de lange jurken werden opgeborgen in de kast en zelfs het Nederlands,toch de taal waarmee ze tekstueel de stijd aanbond met vrouwelijke collega-muzikanten als Eefje, Aafke en Roos, was ineens taboe. Want tja, Richie is nu eenmaal een jazzman, En jazzmannen doen niet aan Nederlands*.

Tekst: Theo Miggelbrink | Foto’s: Patrick Spruytenburg

Maar niet getreurd, want de zwarte nauwsluitende glitteroutfit die Iris vanavond draagt in de gloednieuwe club Let’s Play Live staat haar fantastisch. Zo goed zelfs, dat je je kunt voorstellen dat disco queen Donna Summer vanavond groen van jaloezie vanaf haar wolk in de eeuwige discohemel het tafereel in de kleine club aan de Hofstraat gade slaat. Die club is overigens  perfect gekozen voor de debuutshow van Elvira. Want het verleden als stripclub met tegeltjesbar en metersbrede loungebank geeft de nieuwe dansbare, “funky” en meer op jazz, blues, en pop geïnspreerde, sound van Iris en haar kompanen al een intieme vibe nog voor dat er één noot gespeeld is.

Maar genoeg over de kekke outfit van de leading lady en de “stoute” lokatie nu. Want Iris Penning is natuurlijk in eerste instantie muzikante. En die muziek is waarvoor we vanavond komen. Ze trapt gelijk voortvarend af met ‘Perfect Circles’ een song waarbij je de weelderige krullen van een Katie Melua al voor je ziet dansen als je je ogen even sluit. Dit is inderdaad een hele nieuwe sound. Al heeft Iris iets meer bite dan de Londense diva. En net zo vaak als Iris’ stem, eist de gitaar van Richie een hoofdrol op bij Elvira, zoals in het springerige ‘Somebody Told Me’, terwijl Iris’ stem zich dan behaaglijk tegen zijn jazzy spel aanvlijt.

Het aan haar te vroeg overleden vader opgedragen ‘Wrinkles On The Water” dat volgt, klinkt Iris bijna als vanouds. Een echt kippenvelliedje met een fraaie tweede stem voor bassiste Deborah Slijkhuis. Deborah is na Iris het enige vrouwelijke bandlid in haar “all-female band” vertrouwde Iris ons eerder vanavond al toe, een band die gecomplementeerd wordt door drummer Sander Smeets. Met songs ‘White Lines’ meezinger ‘Wonderfull Melodies’ en country liedje ‘These Roots’, die volgen, komt de eerste set van deze avond alweer ten einde. Want zo’n mooie lokatie verdient natuurlijk een horeca-pauze.

Maar nadat wij ons een klein halfuurtje overgegeven hebben aan de slechte dingen des levens (zoals roken en drinken), trapt Iris alweer af met ‘Beautiful Mess’. En dan vraag je je af of de Eindhovense tijdens de lockdown zelf niet al te vaak naar de fles gegrepen heeft. Zo lekker doorleeft klinkt haar stem bij deze song. ‘Beautiful Mess’ is met haar “la, la, la”-meezing refrein ook een mooie opmaat naar het vrolijk-jazzy ‘I’ll Wait For Me’ Want daar neemt het publiek het even helemaal over. Verbouwereerd kijkt Iris ons na afloop van de song aan. “Ik heb nooit meegemaakt dat het publiek bepaalt, of de band nog een keer invalt.”, zegt ze enigszins beduusd.

Maar eigenlijk hebben Iris en haar de band vanaf dat moment de “wedstrijd gewonnen” en eet het publiek uit haar hand in de songs die volgen. Waaronder het heerlijk wringende “Summer Rain” (weer met meezing refrein), het melancholische ‘Empty Stores’ (een liedje over verhalen die niet verteld worden), een écht Iris-liedje oude stijl, waarbij ze zichzelf zonder band op gitaar begeleidt, ‘Little Broken Things’, ‘My Favorite Place’ en ‘Mean To My My Friend’ (Iris is streng voor vrienden die niet lief zijn voor zichzelf). Maar met ‘What You Really Need’ komt er écht een einde aan deze mooie avond. Zonder toegiften helaas, want alle nummers zijn gespeeld,

En na deze set, die ondanks de geheel nieuwe sound en de hagelnieuwe lokatie voelde als een thuiswedstrijd, weet ik wel wat wij nodig hebben; méér Elvira graag! Want die “nieuwe Iris-met-band” is al even heerlijk als de “oude Iris”.

 

*) Als zangeres van Elvira zingt Iris niét in het Nederlands. Maar komende herfst komt haar nieuwe Iris Penning-plaat uit en die zal weer als vanouds in het Nederlands zijn. En ik heb uit betrouwbare bron vernomen dat zelfs jazzmannen niet helemaal allergisch zijn voor het Nederlands. En wat betreft haar favoriete schoeisel… Luister de titelsong van haar meest recente album (uit 2019) nog eens zou ik zeggen.