Het is een mooie woensdagavond voor een pot black metal en daarvoor gaan we naar de kelder van Dynamo toe. Een aantal top namen uit de Noorse scene spelen daar vanavond, te weten Vreid en Kampfar. Als support is ook het jonge Dreamarcher mee op tour genomen. Het beloofd een bijzondere onderdompeling te worden.

Foto’s Marc Koetse | Tekst Guido Segers

Dreamarcher speelt moderne black metal, zoals we het in het post-Deafheaven-tijdperk vaker horen. Ondanks de vleug blackgaze en nadruk op melancholie en atmosfeer, wil de band er stevig tegenaan gaan.  Opvallend is dat de drummer een deel van de vocalen (de screams) voor zijn rekening neemt in een set met bijzonder veel variatie in de muziek.Heftige metal passages, maar ook openlijk de liefde verklaren aan postrock en dat samenbrengen tot een geheel, dat gaat de heren prima af.

Black metal vandaag de dag is een genre, waarin veel mag en kan. De grenzen zijn open en dat hoor je bij veel bands terug. Er zijn diverse invloeden te bespeuren bij de Noren die die onlangs hun eerste plaat uitbrachten. De band heeft bovendien de looks met nette zwarte bloesjes en goed gekapte koppen. Het lijkt allemaal wat gelikt, maar de muziek staat als een huis in deze solide perforamnce.

Het Noorse Vreid is een oudgediende in de black metal scene. De band komt uit Sogndal, waar de een eigen versie van het genre uitgevonen werd. Sognametal is wel eens overgenomen als een soort subgenre in de pers en een benaming die ook Vreid wel eens gekozen heeft. Oorspronkelijk was deze band Windir tot zanger Valfar overleed tijdens een sneeuwstorm. Vreid koos een andere richting, meer marsen en militante themas en een cleanere sound. Dat laten de mannen vandaag ook horen tijdens een set die opgedragen word an een vriend die de band recent verloor. Verlies is jets wat Vreid begrijpt.

De band speelt geanimeerd en met een sobere passie vandaag. Geen vreemde uitspattingen, maar met een sterk gevoel van saamhorigheid. Behalve een quasi-militaire uitstraling, het voornaamste thema van Vreid’s muziek, zijn er ook geen toeters en bellen op het podium. Dat en een catchy black’n’roll geluid en het unieke samenspel van een groep mensen die al decennia samen muziek maken. De band zoekt vaak de interactie op, meebrullen, geheven vuisten en zo voorts, het zorgt voor een intense beleving. Nummers uit de begindagen, zoals ‘The Red Smell’ komen langs, maar ook recent werk van ‘Sólverv’ uit 2015.  Vreid doet wat de band moet doen, zonder fouten en met liefde voor de muziek.

Waar Vreid meer op een rockband is gaan lijken, is het bij Kampfar gewoon pinnen en corpse paint. Een aantal jaren geleden leken de landgenoten van de eerdere acts er het bijltje bij neer te gooien, maar sinds 2003 leeft het weer. Na een dramatische intro is het frontman Dolk die de aandacht trekt met zijn markante verschijning, alsof hij net uit een grafkelder gekropen is. Toch zou de zanger ook zonder zijn uitdossing opvallen vanwege zijn gruwelijke stemgeluid, van gurgelend grommen tot incoherent piepen. Om Dolk heen staat een solide basis van bandleden die geen steken laten vallen en strakke ritmes neerzetten

Rauw en furieus brult Dolk zijn teksten richting het publiek. Hij roept ook opvallend vaak ‘Eindhoven’, om iedereen bij de les te houden. De intensiteit en indringendheid van Kampfar zorgt er toch voor dat de rest van de bands als lieverdjes van de klas overkomen deze avond. Hoewel de muziek zo heftig binnenkomt, zit er meer dan genoeg nuance in dankzij wat folky elementen die de band zich eigen gemaakt heeft. De strakke ritmes, de onverwacht krachtige riffs en cohesie van het Kampfar maakt dat dit een uitstekend optreden is. Niet gek dat deze band een Noorse grammy in de wacht sleepte vorig jaar met hun vurige geluid. Vurig is zeker de juiste term, er is weinig kils aan de warme en volle sound van Kampfar die de avond met kracht en overtuiging afsluiten.

Het lijkt een vreemde combinatie, deze package, maar zowel Vreid als Kampfar zijn onconventionele bands in de black metal scene. Dat maakt het een intrigerende avond om lekker je mee te laten voeren door deze mannen. Dat gitzwarte hebben we graag.