Folkpunk uit Eindhoven? Ja heus! Het heet de Hobojobos en op 13 december droppen ze hun EP in Altstadt. Wij vonden dat eigenlijk wel een goede reden om eens kennis te maken. Daar wordt je niet altijd wijzer van, maar dat maakt het niet minder leuk om te ontdekken wie de Hobojobos zijn en waar ze vandaan komen.

Om maar vast een tipje van de sluier op te lichten, Augpop is een soort van beginpunt en via allerlei omwegen is daar een band uit voortgekomen die toch wel enigszins boos is, maar ook de grap van alles inziet. Nu is er ook iets met krabben en als je nou meer wil weten dan lees je gewoon de rest van het stuk. En je gaat naar die EP-release.

headerfoto: Willem Wouterse (website)

“Ik zou liever een krab zijn dan leven in de maatschappij.”

Hoi, hoe is het met de Hobojobos? Waar komt jullie naam eigenlijk vandaan?

Hallo! Ja alles gaat wel lekker met HOBOJOBOS, druk aan het werk om de laatste loodjes voor de EP release gedaan te krijgen. HOBOJOBOS bestaat uit Jobo, Felix, Kevin, Vincent en Robin. Over de naam, wij vonden HOBOJOBOS leuker klinken dan Jobo en de Hobos dus daar zijn we voor gegaan.

Hoe is het allemaal begonnen met jullie band en wat zijn jullie (muzikale achtergronden)?

Jobo: We waren allemaal kanker depressief omdat er geen kut te doen was tijdens de lockdown dus besloten we wekelijks samen te komen om bier te drinken en herrie te maken.
Robin: We maakten allemaal al herrie voordat we dat samen gingen doen, en hebben elkaar voornamelijk leren kennen via Augpop. Een muziekprogramma van de middelbare school waar een aantal van ons op hebben gezeten, shout-out naar Rik Polman!

Jullie noemen je stijl folkpunk. Wat zijn de inspiraties? Want hoewel veel mensen misschien meteen aan een feestje met de Dropkick Murphy’s denken, hoor ik bij jullie songs eerder de politieke inslag van de Levellers, dus ik ben benieuwd waar jullie vandaan komen (DKM is natuurlijk ook vaak behoorlijk politiek geweest).

Jobo: In mijn ogen is de huidige folk punk wave begonnen met “Johnny Hobo and the Freight Trains”, en daarna is die fakkel een beetje overgenomen door “Days n Daze”, wat meer rondreizende akoestische acts zijn dan venue artiesten zoals Dropkick Murphy’s. Onze invloeden zijn voornamelijk Bands als AJJ, the Suburbanists, We the Heathens, Chatterbox and the Latter Day Satanists en natuurlijk Days n Daze.

Jullie noemen jezelf boos en depressief. Toch zit er veel humor in jullie songs, al mag je dat misschien galgenhumor noemen. Wat zijn dingen die zorgen voor dat boze en depressieve en hoe stop je dat in je muziek?

Jobo: Ik ben boos geboren en depressief geworden, dus dat zijn de emoties van waaruit ik schrijf en humor haalt de scherpe randjes er van af. Ik merk dat meer mensen met dit soort emoties kampen en door er op een luchtige manier mee om te gaan heb ik het gevoel dat ik meer draagvlak heb bij de mensen die onze muziek luisteren en door soortgelijke emoties heen gaan.

Jullie eerste EP komt eraan, willen jullie wat meer daarover vertellen? Wat jullie inspireerde, maar ook hoe het proces was van het schrijven en opnemen?

Kevin: Onze eerste EP heet BORN TO BE PAUPER en die hebben we live opgenomen in de Oefenruimte (repetitie hokken in Tongelre) met Loet Braamkolk.
Jobo: Er was geen specifiek schrijf proces voor de EP, maar we hadden al een flink arsenaal aan materiaal en toen Loet ons een keer live zag, gaf hij gelijk aan dat hij ons op wilde nemen.
Robin: Vervolgens hebben we een dag geprikt, onze instrumenten gepakt en gewoon geknald.
Jobo: Niet te veel nadenken, gewoon doen.

Zoals jullie zelf aangaven, er is een soort van band-opperhoofd in Jobo. Betekent dat dan ook dat Jobo de baas is als het over songwriting en shows gaat, of is doe je dat als groep?

Vincent: Echt een dictator die Jobo, wel gelachen hoor!
Robin: De muziek begint als Jobo met een gitaar, wij als band pakken dat op en beginnen vanuit een jam mee te spelen.
Kevin: Lekker sauzen.
Felix: Jobo maakt de basis, en wij voegen toe wat wij kunnen.
Jobo: Wa past, da past.

Jullie treden al regelmatig op en ik begrijp dat er een speciale connectie is met Burgers. Wat zijn al wat memorabele optredens en podiumverhalen van de Hobojobos?

Jobo: Ik heb zelf een tijd de bar gedraaid bij Burgers, waar ik een klaplong kreeg maar dat verhaal kan je horen op de EP. Daarnaast heb ik zelf een speciale connectie met Burgers omdat het een plek dicht bij m’n hart heeft en het makkelijk was voor ons om daar shows te spelen. We werden daar warm onthaald door alle geweldige vrijwilligers die Burgers mogelijk maken en door Trikosis, waar we voor hebben mogen openen, waardoor we meteen connecties hebben kunnen leggen met de Nederlandse anarchistische muziek scene.
Robin: Een ander memorabel optreden vond ik bij Anker Studio! De meest trage circle pit ooit! Vijf sterren! We zijn een akoestische act, en we spelen graag gelijkvloers.
Kevin: Hoe dichter op het publiek, hoe beter.
Robin: Het publiek stond om ons heen, dus de mensen achter ons konden ons niet goed horen. Dus de meest logische oplossing was dat het publiek elke track een kwart slag om ons heen draaiden.
Vincent: Ik was daar niet bij maar dat klinkt kei vet!
Felix: ‘DROMEN OVER DOODGAAN’ spelen voor kinderen en moeders op de kindermiddag van de Brabantse Dag had wel wat.
Vincent: Daar was ik wel bij, was kei vet.
Jobo: Een van mijn favoriete gigs was bij café Wilhelmina tijdens de Augpop reünie, leuk publiek en veel van ons zijn begonnen met muziek maken bij Augpop.
Kevin: Shoutout naar Rik Polman!

Wat hebben jullie met krabben?

Ik zou liever een krab zijn dan leven in de maatschappij.

Welke plannen hebben jullie na de release van jullie EP?

Als Hobojobos een gerecht was, wat zou het zijn en waarom?

Felix: Jobo’s homemade chili!
Vincent: Foie Gras, maar dan door de strot van Rutte, gekke gans da die is.
Jobeau: Een bucket KFC die iemand op stratumseind heeft laten vallen, freegan wittenie?
Kevin: Een gerecht? Shoutout naar Rik Polman
Robin: Een slappe kroket uit de muur om 2 uur ‘s nachts. Zo kut, maar oh zo satisfying!