Interview: Komatsu

Kort na een standalone tour door brazilië en nu aan de voet van hun album release show met aaneensluitend nog een Europese tour krijgen we de ‘Massive Mothersludgers’ Maurice Truijens en Mathijs Bodt van Komatsu nèt gevangen om even aan tafel te komen zitten voor een goed gesprek hierover. Gespreksonderwerpen flitsen van B-films naar Braziliaanse felicitaties, naar ‘De Komatsu sound’ tot nieuwe, dan wel ‘andere’ horizons.
“Gewoon van de bank komen en naar shows gaan!” – Komatsu
Voordat we beginnen over Brazilië, de nieuwe plaat en nieuwe tour, is Komatsu weer helemaal terug?
Mathijs: “Zijn we weggeweest dan? Haha.”
Maurice: “Ja, je maakt je ronde en je gaat touren wanneer je plaat af is en daarna dan begin je eigenlijk alweer aan je volgende plaat. Dus ja, eigenlijk willen we nou wel weer gaan spelen, nu is echt de tijd om weer op te treden.
Welnu komen jullie pas terug van jullie eerste standalone tour door Brazilië, hoe was dat?
Mathijs: “Supervet. Ja, het was gewoon onwerkelijk om daar naartoe te gaan, zeker als je dan die kans krijgt om het een tweede keer te doen. Ik had in het vliegtuig ook wel zo’n momentje van:”Wat zijn we eigenlijk aan het doen?” weetjewel. Toen had ik zo’n helder moment: “Wacht. Eigenlijk, omdat ik nu gitaar speel mag ik naar Brazilië om mijn eigen muziek daar te spelen”. We hebben dit jaar wel nieuwe plekken bezocht en er waren drie steden waar we vorig jaar ook hadden gespeeld. Supertof dat je gewoon mensen hebt die dan vijf á zes uur in de auto zitten om naar een stad te rijden om je band dan nog een keer te kunnen zien en om even dat contact te hebben. Die mensen daar lusten er wel pap van, dat is wel echt supergaaf om mee te maken.”
Maurice: “Degene die die tours regelt voor ons begon ongeveer vier jaar geleden om te vragen of we naar Brazilië wilden komen, dat was ook net de tijd dat wij rond Europa tourden en toen hadden wij zoiets van: “Wat moeten wij nou in Brazilië”. Maar hij bleef maar vragen en uiteindelijk hebben wij maar gewoon ja gezegd.. En toen was het fantastisch. Het was eigenlijk nog gaver geregeld dan de Europese Tour. Iedereen feliciteert je daar ook na iedere show.”
Mathijs: “Ja dat is echt bizar, hier zeggen mensen meestal gewoon “toffe show”, of dan kopen ze een shirt en dan heb je niet echt contact met ze. Maar als ze daar overdonderd zijn van jouw show komen ze naar je toe om je te feliciteren alsof je jarig bent. We vroegen ons in eerste instantie ook af of dat serieus was, maar elke stad waar we kwamen gebeurde dat en dat is blijkbaar daar een ding, gewoon om je waardering te laten blijken.”
Hebben jullie daar nou ook merkbaar meer fanbase opgebouwd? Als een van de internationale acts uit Eindhoven Rockcity is het voor jullie namelijk al de tweede keer dat jullie naar Brazilië zijn gegaan.
Mathijs: “Meer fanbase is moeilijk te zeggen, er zijn wel mensen die we dan een tweede keer zien omdat ze bijvoorbeeld weer nieuwe merch komen kopen om dat te verzamelen. Maar vooral omdat we nu weer naar nieuwe plaatsen gaan is het weer onderaan beginnen en gewoon zieltjes winnen. Maar je ziet daar wel mensen bijvoorbeeld al dingen meezingen ondanks dat we daar nog nooit geweest zijn, dus dat is wel echt te gek.”
“En of je nou naar Italië of Brazilië gaat, het blijft zieltjes winnen. Maar voor Brazilië hadden we nu ook een goede reden om langs te komen: namelijk de nieuwe plaat, Brazilië kreeg daar de primeur. Ze vonden het dan ook speciaal dat wij hun land hadden gekozen om dan daar onze nieuwe nummers voor het eerst live te spelen.”
Jullie hebben recent ‘A new horizon’ uitgebracht, lag er bij deze plaat een nieuwe inspiratie aan ten grondslag, of een andere focus qua sound?
Maurice: “Ik heb niet het idee dat hij heel erg veranderd is qua sound, er is wel veel meer tijd in gestoken wat betreft het opnemen, vooral aan de drums merk je dat.”
Mathijs: “Het is misschien wat transparanter, het is natuurlijk ook moeilijk om daar zelf een objectief oordeel over te geven maar ik denk dat de liedjes ook beter zijn geworden, qua structuur bijvoorbeeld. Daar zijn we wat in gegroeid, de samenstelling is ook wat veranderd natuurlijk maar dat heeft eigenlijk niet zoveel invloed gehad op de wijze waarop we de liedjes maken. Over het algemeen is Maurice eigenlijk degene die een geraamte maakt of met een idee komt en dan werken we dat in de oefenruimte uit.”
Maurice: “Maar het blijft natuurlijk een zoektocht”
Mathijs: “Je blijft je natuurlijk ontwikkelen als muzikant. Er zijn zoveel invloeden en die neem je natuurlijk ook mee, maar ik denk dat het nog steeds echt Komatsu is en een ‘Komatsu sound’ heeft, misschien dat het wat ‘doorgekristalliseerd’ is. Dus ik ben ook benieuwd wat die volgende plaat gaat doen.”
Zijn er nog extra dingen waar jullie op hebben gelet in tegenstelling tot de oude plaat?
Maurice: “Met ‘Recipe for murder one’ hebben we eigenlijk hetzelfde gewerkt als met deze, maar dan met Pieter Kloos (van The Void Studio) in dit geval en dat beviel echt supergoed. Hij is heel goed in de sound pakken die we zoeken.”
Mathijs: “We hebben met zijn allen opgenomen in the Moon studio, daar is een hele gave live ruimte. We hebben de eerste dag gezeten om qua plaatsing de beste akoestiek te vinden voor kickdrum, zodat je ook de sub van de ruimte zelf hebt. Dus de algehele sound van de plaat is ook de wijze waarop hij microfoons in de ruimte weet te plaatsen. Dat hele spectrum wat je door die ruimte krijgt is ook echt te horen, we hebben daar in anderhalve dag de tien nummers opgenomen. Dus dat hele fundament van drums en bas met zijn randgeluiden… Dat is wat het is. Daarna zijn we de gitaren gaan dubben, daardoor hoor je die rauwe tracks van de eerste opname dus ook nog steeds.”
Vanwaar de keuze voor de Post-apocalyptische en oldschool sci-fi themathiek zoals deze te zien is bij de videoclip ‘A new Horizon’?
Mathijs: “A new horizon heeft er qua thematiek wel wat van weg natuurlijk wat betreft het post-apocalyptische. En die jaren ’70 sci-fi stijl vinden wij gewoon heel vet, we hebben er ook T-shirts van bijvoorbeeld. Dat is zo langzamerhand wel een beetje onze stijl aan het worden of al geworden.”
Maurice: “Joost Nevels heeft het ook goed aansluitend bij de tekst gemaakt zodat het echt een verhaal is. En thema’s als space vindt je nou eenmaal sneller bij stonerrock, daarnaast is het een mooi medium om dingen door te vertellen.”
Mathijs: “Het is een mooie metafoor voor vervreemding.”
Maurice: “..En B-films zijn gewoon te gek, laats had ik in een weekend alle Sharknado films gekeken, haha!”
Mathijs: “‘A new Horizon’ gaat verder ook niet zozeer over een nieuwe muzikale horizon of een boodschap waarbij we de sound willen veranderen, maar dat gaat meer over die vervreemding van de maatschappij waarbij iedereen alleen maar geïsoleerd op zijn telefoon zit en niet meer met elkaar bezig is.”
Dus het gaat niet over een bredere horizon, meer een.. ‘andere’ horizon?
Mathijs: “Ja, en het is ook gewoon weer een nieuw levensjaar voor de band, we zitten nu ook met een andere drummer. Er zijn ook wat dingen gebeurd in het opnameproces, maar daardoor staan we nu dichter bij elkaar en dat maakt de band alleen maar beter.”
Wat is het plan nu de nieuwe plaat uit is?
Mathijs: “De focus ligt nu voornamelijk op de release show van vrijdag en de aansluitende tour die pas weer op vier december eindigt. Er staan hier en daar ook nog wat losse dingen gepland, maar het is eigenlijk gewoon zoveel mogelijk spelen.”
Is er nog een groot doel wat jullie willen bereiken?
Maurice: “niet zozeer.”
Mathijs: “Er zijn wel nog bands met wie ik nog ooit graag zou willen samenspelen. ‘The Melvins’, bijvoorbeeld.”
Maurice: “Het is ook een beetje een kwestie van wat er op ons pad komt denk ik.”
Mathijs: “We proberen als band gewoon de volgende logische stap te pakken, vorig jaar hebben we zo’n vijftig shows gespeeld. Ieder jaar is het weer een stapje verder.”
En jullie gaan binnenkort weer op tour?
Mathijs: “Ja, België, Frankrijk Duitsland, Oostenrijk, Zwitserland, Italië, Spanje, Portugal, nog drie shows in Engeland en tot slot nog een paar in Nederland. Vijfentwintig dagen in totaal, met als grote verschil dat we voorgaande jaren meegingen als support band en nu is het echt een standalone tour met overal lokale supports. Dat is ook een beetje dat volgende stapje, we willen ook niet eeuwig die supportband blijven.”
Kunnen nog iets verwachten van Komatsu met betrekking tot de lokale Rockcity scene?
Mathijs: “Het is nu wel laagdrempelig, maar wat ik nog een beetje mis is dat alle bands uit Eindhoven op één avond te zien zijn. Dan maakt het ook niet uit of het een stoner, metal of weetikveelwat genre is, maar meer dat je alle ‘gitaarbands’ van Eindhoven Rockcity bij elkaar hebt. Ook om de scene wat bij elkaar te brengen. Ondanks dat het wel allemaal in elkaars verlengde ligt blijven het nog een beetje aparte dingetjes. Er zijn maar weinig momenten waarop alles een beetje bij elkaar komt, zoals bijvoorbeeld de allereerste editie van ClockRock Orange. Daar had je echt allemaal Eindhovense bands bij elkaar, de wat jongere en de wat oudere, meer bekende Eindhovense acts. Zonnetje erbij, biertje erbij, alle bands onderling. Dat was supervet.”
Wat mogen we verder nog van Komatsu verwachten?
Maurice: “Nog een clipje”
Mathijs: “Veel shows, nieuwe merchandise die vanaf vrijdag weer te koop is bij onze album release show!”
Maurice: “Stickers hebben we weer! Maar vooral veel spelen en een beetje kijken wat er op ons pad komt”
Mathijs: “En gewoon naar de release show komen! Of het nou een eerste show is van een bandje wat speelt of dat het een grote band is, gewoon van de bank komen en naar shows gaan!”
Maurice: “Gewoon afkomen denk ik, Souldust opent.”
Check hier meteen de nieuwe Komatsu video. “First session with 4 man stuffed in the Challenger”. Komatsu plays ‘Walk a Mile’ from their lates album ‘A New Horzion’.
Follow Us