De donkere maandagavond doet niks af aan de sfeer binnen in het gezellige cafe van POPEI in Eindhoven. VUUR zit tussen een aantal tournee’s in en heeft tijd voor een babbeltje met Eindhoven Rockcity. Met Anneke van Giersbergen aan de thee en Johan van Stratum aan een blond biertje hebben we de twee Eindhovenaren uit de band te pakken vanavond.

Voor Anneke is de Eindhovense residentie nog pril aangezien de verhuisdozen pas nauwelijks zijn uitgepakt. Maar Eindhoven voelt al snel als thuis door de jarenlange band die ze met deze stad heeft opgebouwd. Beide gesprekspartners hebben een aardig muzikale baggage en ervaring, waarbij Anneke zelfs al op een hele carrière inclusief een prachtig oeuvre mag terugkijken. Dat blijkt overigens vooral geen reden om het rustiger aan te gaan en doen, en zodoende vertellen beiden vol passie over VUUR en staat de blik op de toekomst gericht. Een gesprek over de recente VUUR plaat, de guacamole koning, Dynamo en een bij elkaar geflikkerd zooitje.

Tekst: Reno van der Looij | Foto’s: Paul Verhagen

 

We spreken Anneke en Johan in Eindhoven. In Popei om precies te zijn. Beide zijn woonachtig in Eindhoven. Johan al wat langer, maar Anneke pas sinds kort. Hoewel de van oorsprong Brabantse pas sinds kort in Eindhoven woont, zijn we wel benieuwd wat ze voor gevoel heeft bij Eindhoven Rockcity?

Anneke: “Eindhoven voelt wel al heel vertrouwd en bekend. Ik heb hier zelf op school gezeten en heb altijd een band met deze stad gevoeld. Voordat we hier naartoe verhuisden, kwam ik hier al graag en vaak. Bovendien als je aan Eindhoven denkt, denk je aan rockbandjes. De stoner en rockscene zijn wel aan de stad verbonden…” Johan vervolgt; “we hebben hier ook veel gerepeteerd en daarmee was Eindhoven onze uitvalbasis. Zowel in Popei als Dynamo. Hoewel ik ook eigenlijk pas ruim 3 jaar hier woon heb ik ook veel met deze stad. En kijk eens wat er voor toffe bands er allemaal uit Eindhoven komen en hoe de scene hier weer leeft. Of nog steeds leeft”.

Jullie hebben duidelijk een band met de stad, maar waarom hebben we nog geen VUUR clubshow in Eindhoven gehad?

Anneke: “hmmm da’s eigenlijk best een goede vraag. Onze boeker is natuurlijk bezig met shows en probeert die slim ook te verspreiden. Je moet wel een beetje uitkijken dat je geen overkill aan shows in een bepaalde regio krijgt. We staan in het voorjaar op Paaspop, in de zomer op Nirwana en speelden vorig jaar nog voor de release van de plaat op Dynamo Metal Fest in Eindhoven. Voor Dynamo heb ik echt mijn best gedaan om daar terecht te komen. Dat wilde ik gewoon heel echt graag. Ik weet dat het natuurlijk niet helemaal te vergelijken met Dynamo Open Air is, maar toch zie ik het wel een beetje zo. Met The Gathering heb ik daar enorm goede herinneringen aan. De eerste keer Dynamo was heel erg bijzonder en kicken. En natuurlijk ben ik er als bezoeker ook vaak geweest. DMF is weer echt een ding en daar moest ik gewoon bij zijn!”

Johan: “Dynamo Metal Fest was wel een bijzondere show ja. Sander (Waterschoot, programmeur bij Dynamo en presentator op DMF, red.) verzon er even bij tijdens de aankondiging dat het mijn verjaardag was die dag. Daar was niks van waar, maar ik heb er wel heel veel gratis drankjes door gekregen hahaha. Heel die dag was te gek en speciaal. Het was met VUUR ook pas de derde show. Recht uit de studio direct het podium op.”

Johan raakte voor het eerst betrokken bij Anneke tijdens het project The Gentle Storm. Was het logische dat je direct ook in de nieuwe band VUUR zou stappen?

Johan: “Destijds zijn we met elkaar in aanraking gekomen door Arjen Lucassen (Ayreon, ex-Vengeance, red.) die samen met Anneke een nieuwe plaat had geschreven onder de naam The Gentle Storm. Arjen toert niet meer, maar Anneke wilde wel gaan touren met die plaat. Daar moest dus een band omheen geformeerd worden en Arjen kende mij van Stream of Passion. Dus zo ben ik bij The Gentle Storm betrokken geraakt. Anneke vervolgt; ik wilde echt op pad met die plaat en naast Johan hadden ook Ed Warby en Joost van de Broek de plaat ingespeeld. Dus toen hebben we bedacht om de mensen die de plaat hebben ingespeeld ook mee te vragen op tournee. En die zeiden allemaal JA. Een enorm luxe band, met ook Marcela Bovio en Merel Bechtold die erbij kwamen. Het was de bedoeling dat we een beperkt “rondje” live zouden doen, maar het werd enorm goed opgepikt en draaide uit op een forse tournee.”

Daarna stopte het verhaal van The Gentle Storm en meteen werd VUUR geboren. Of lag dat allemaal niet zo voor de hand? 

Anneke: “The Gentle Storm was inderdaad een eenmalig project. Arjen wilde bovendien een nieuwe Ayreon gaan maken en ik wilde toewerken naar een nieuwe solo-plaat. Misschien in het verlengde van ‘Drive’. Maar ‘Drive’ (de soloplaat van Anneke uit 2013) moest eigenlijk al veel heavier klinken. Ik wilde een metalplaat maken. Dat realiseerde ik me tijdens de tour met The Gentle Storm nog meer. En ik had potverdikke de crème de la crème van de Nederlandse metalscene als band om me heen. Terwijl we die band bij toeval eigenlijk maar een beetje bij elkaar geflikkerd hadden hahahaha. Dus het was best wel logische om ook Johan weer te vragen. Ook Ed Warby (drums) en Ferry Duisens (gitaar) bleven aan boord. Merel ging steeds meer met Delain doen en daarvoor hebben we Jort Otto (ex-ReVamp) op gitaar erbij gekregen. Ik heb toen ook de kans aangegrepen om dit helemaal goed te doen. Normaal ben ik met 5 of 6 dingen tegelijk bezig, maar ik heb al het andere opzij gezet om me op VUUR te storten.” Johan: “The Gentle Storm was echt een project, maar VUUR veel meer een band waar we met z’n allen ook ideeën voor hebben uitgewerkt. Dat was een heel tof proces.”

Anneke: “de jongens in de band zijn allemaal stuk voor stuk eigen bandleiders geweest, en nog. Hebben ook een bepaalde uitstraling. Ik heb geen sessie jongens om me heen. Die muzikale baggage die iedereen ook meeneemt is heel belangrijk. VUUR is daarom ook echt opgezet met het idee dat iedereen zijn eigen karakter en creativiteit erin kwijt zou kunnen. Joost en ik schreven vaak de basis voor de songs, maar die kregen nog een ferme trap onder hun hol zodra de rest van de jongens ermee aan de slag gingen. No nonsense of no compromise was het devies. Geen platenmaatschappij op de achtergrond. Het heeft een rijk en gelaagd product opgeleverd waar van iedereen zijn ding in kwijt kon. Ik ben enorm happy met het resultaat. En live gaat het nog meer leven. Zo’n plaat gaat dan nog meer groeien en bloeien.”

VUUR is vanaf dat moment best een factor geworden om rekening mee te houden. Regelmatig op tournee en andere verplichtingen. Johan is daarnaast ook nog eens docent, verzorgt bandcoaching en is coördinator bij de Metal Factory. Hoe combineer je al die zaken met het drukke (tour)leven van een band?

Johan: “het voordeel is dat ik les geef op een muziek opleiding. Daar is uiteraard begrip voor het bandleven. Daarbij komt ook nog eens dat ik de coördinator van de opleiding ben haha. Het betekent wel dat je ook moet doorwerken tijdens een tour omdat je op afstand ook nog veel dingen kunt doen. Dat is af en toe wel pittig en uitdagend. Als de rest nog wat ligt te slapen was ik aan het werk. Wat je voor een band moet doen is soms eigenlijk best gekkenwerk. Je stopt er heel veel energie en focus in. Niet te vergeten dat je sociale leven zich op een hele manier afspeelt. Bovendien heb ik een vriendin die jarenlang in een band heeft gespeeld en dat wel heel goed begrijpt. Toch is het allemaal waard omdat je als muzikant je droom najaagt. Ik vind bandjes gewoon te gek. Heel die bandjescultuur en alles wat erbij hoort krijg ik energie van. En als je zoiets samen met Anneke kunt doen is dat helemaal geweldig. Als je dit zonder die drive zou moeten doen, dan hou je dit niet vol. Dan kun je er beter mee stoppen.”

‘In This Moment We Are Free – Cities’ is de titel van het album. Een hele mond vol, met de namen van een hele reeks steden als track titels. Wat is het idee achter het concept?

Anneke: “ik wil geen topografie les geven, maar vooral de verschillende culturen van al die steden centraal stellen. Wij zijn zo gewend om vrij te zijn, maar bijvoorbeeld een stad als Libanon geeft weer een heel ander beeld. Sind de tweede oorlog zijn wij vrij van conflicten en beleven we een bepaalde mate van vrijheid. Het is fijn om in dat moment van onbezorgdheid te zitten. Maar ook de mogelijkheid hebben om naar al die steden te reizen en daar je gelukmomentjes te ervaren. Als je wilt kun je dat overal ervaren. Maar zoveel mensen willen vooral het conflict. Geld en macht. En dat fascineert me. Vooral de vraag “Waarom” dat zo is?”

Al jarenlang zien we je na shows altijd wel bij de fans met een vrolijk gezicht achter de merchandise en nooit te beroerd voor een praatje en handtekening. Hoe hou je dat vol?

Anneke: “Ik vind het leuk en lekker. Die chaos erom heen en met een biertje erbij wat lol trappen. Maar ook zeker horen wat mensen van de show vinden. Daar vraag ik best wel eens naar. Het geeft goede inzichten om dat van mensen te horen die een kaartje kopen en naar een enkele show komen kijken. En ja soms heb je ook wel een geen zin, maar dan ga ik toch gewoon. Ook omdat mensen dat een beetje van je verwachten. De laatste 10 jaar heb ik alles gezien en gedaan. Heel veel verschillende en diverse dingen. Daarom denk ik dat voor VUUR ik best in een album-tour-album-tour cyclus wil inzetten. Na zoveel verschillende dingen te hebben gedaan, en overal maar JA tegen zeggen was ik een paar jaar geleden best wel metaal en fysiek kapot. Ik ben toen even ingezakt en heb mijn rust gepakt. Dat betekende wel iets. Ik wil iets anders en serieus aan een band gaan bouwen. Ik heb nu iets in mijn handen wat heel moddervet is. We zijn nu al weer stiekem bezig met nieuwe liedjes.”

Festival of clubshows?!

Anneke: “Allebei! Festivals zijn lekker snel, het is hectisch en soms maar gewoon beginnen. Niet iedereen komt voor jou en dan probeer je ook die mensen voor je te winnen. Clubshows zijn weer heel anders; je kunt je set opbouwen, speelt langer en heeft een andere sfeer.”
Johan: “Festivals vind ik helemaal te gek. Het is met zo’n backstage ook wel anders en het hoort bij het gevoel van de zomer. Clubshows hebben een hele andere spanningsboog en uitdaging.”

Een grote band supporten of eigen headline show?!

Anneke: “ja joh, weer allebei. Ik kan daar niet uit kiezen. Als support act is het vaak wel in 10 minuten ombouwen, niet zeuren en spelen. En dat heeft ook wel iets.”
Johan: “het is een beetje als bij festival vs. clubshows. Als support act heb je de kans om nieuwe fans te trekken.”

Zuid-Amerika of Europa?!

Johan: “ZUID-AMERIKA! Het heeft soms bijna iets surrealistisch. Het is daar een regelrecht gekkenhuis. De passie en beleving is daar heel bijzonder. Bij aankomst staan er al mensen op het vliegveld klaar. Technisch is het vaak wel wat slechter geregeld.”
Anneke: “Ja dat vind ik ook wel inderdaad. Dat temperament en die passie hebben ook wel eens een keerzijde omdat mensen verhaal komen halen over bepaalde besluiten die je neemt. Toen ik met The Gathering stopte heeft dat tot hele heftige reacties geleid met flink boze mensen.”

De nummers van VUUR of je oude back catalogue live spelen?!

Anneke: “ooowww gemene vraag! Ik hou ervan om nieuwe nummers te spelen. Dus vanuit die optiek VUUR. Maar bij bijvoorbeeld een oude nummer als Strange Machines is het prachtig om te zien hoe mensen daarop reageren. We kiezen wel vaak nummers uit die we allemaal graag spelen. Soms werkt een nummer ook live simpelweg niet zo goed. Die gooien we er dan vrij snel ook weer uit.”

Tot slot; jullie zijn beide enorme muziekliefhebbers. Johan leverde bovendien ook nog een jaarlijstje bij Eindhoven Rockcity aan in december. Wat draait er bij jullie momenteel allemaal rondjes op de platenspeler?

Johan: “we hadden geloof ik allebei Pain of Salvation hoog in de lijst staan. Te gekke plaat ook. Ik ben ook al ruim anderhalf jaar volledig verknocht aan Transcendence van Devin Townsend. Die blijf ik maar draaien en kan ik ieder moment aanzetten. Maar ik luister bijvoorbeeld momenteel ook veel naar de laatste Navarone (Oscillation) die ik pas wat later heb ontdekt. Maar ook Gojira gaat er wel in. We zijn nog met heel de band naar Tivoli geweest.”

Anneke: “Jaaaa die Gojira is ook niet uit mijn playlist te stampen. Net als Mastodon en Devin. Maar zo heb ik laatst ook weer helemaal Opeth herontdekt. Op Spotify volg ik dan playlists met van alles van Opeth. Op een of andere manier veel prog-metal.”

Jullie zijn alweer een tijdje met elkaar op pad. Wat gebeurt of overkomt je nu in de beste spinal tap traditie op zo’n tournee?

Anneke: “We eten altijd heel veel avocado’s! hahaha. Johan is de guacamole koning van de band. In de tourbus zitten we dan spelletjes te spelen dan gaan we heel rock and roll guacamole eten. hahahaha. Wij zijn zo ontzettend rock and roll. We drinken wel lekkere single malts hoor. Robin onze tourmanager is knap en lief en weet zo wel eens wat flesjes te ontfutselen. Supersaai verhaal hahaha. Maar wij vonden het heel leuk. Ik kijk wel weer uit naar de volgende guacamole tour!”

Komende maand staat VUUR op de planken van Doornroosje Nijmegen (6-4), Hedon Zwolle (13-4), Muziekgieterij Maastricht (14-4), Neushoorn Leeuwarden (21-4) en Melkweg Amsterdam (29-4). Wil je ze op de festivals meepakken, dan kun je in ieder geval op Paaspop (30-3) en Nirwana Tuinfeest (11-8) terecht.

Foto’s door Paul Verhagen, genomen op Dynamo Metal Fest 2017, accred. Eindhoven Rockcity. All rights reserved.