Image Image Image Image Image Image Image Image Image Image

| 4 november 2024

Scroll to top

Top

Interview: ¡Pendejo! doet het met Brusselmans

Pendejo
Reno van der Looij

Misschien was het op voorhand geen slim plan om in een Engelse pub af te spreken met de mannen van stonerrock band¡Pendejo!. Waar een onderhoud van een half uurtje normaal gesproken voldoende materiaal oplevert, eindigt ons gesprek, een flink aantal Guinness pints verder, pas tegen middernacht. Een lang maar erg amusant gesprek over “lulradio”, latijns Amerika, de muziekindustrie en Helmet.

Wie ¡Pendejo! voor het eerst hoort, zou zweren met een Zuid-Amerikaans of mediterraanse band te maken te hebben. Niets is minder waar aangezien de mannen uit ons eigen kikkerlandje komen met een achtergrond in bands als Dreadlock Pussy en Viberider. De band staat nu op het punt op de tweede langspeler “Atacames” uit te brengen en heeft zojuist een erg leuke video uitgebracht, waar de bekende Vlaamse Schrijver Herman Brusselmans in de hoofdrol schittert (video vind je hieronder).

Tegenover mij zijn de zanger/trompetist en de drummer van ¡Pendejo! aangeschoven met de sprekende bijnamen El Pastuso (Bram) en  Pepellín (Jos). Over de bijnamen van de heren zo dadelijk meer. Eerst maar eens voorstellen. Wie is ¡Pendejo!  en waar komt die oh zo vriendelijk bandnaam toch vandaan.

Bram: “Letterlijk betekent ¡Pendejo! schaamhaar. Maar ook klootzak, domoor, idioot en lafaard dekken de lading. In Peru staat het weer voor sluw, gehaaid en streetsmart. En allemaal hebben ze wel betrekking op ons, behalve schaamhaar, want we scheren ons overal netjes (lachend). Maar¡Pendejo! klinkt gewoon lekker vies. Het is het mooiste scheldwoord in het Spaans en dat het een Spaanse naam zou moeten worden stond al direct vast, want wij wilde dit helemaal in het Spaans gaan doen.”

Bram vervolgt: “In mijn vorige bands experimenteerde ik al met meerdere talen en Spaans klonkt zo ontzettend tof. Dat zou ik veel meer moeten gaan doen. Bovendien ben ik geboren in Colombia en heb ik in Peru gewoond, dus de beheersing van de taal was geen probleem. Onze nummers zouden in Engels ook heel anders klinken. Spaans is qua ritmiek wel veel moeilijker, maar daar staat zoveel positiefs tegenover. Bijvoorbeeld de voldoening van het schrijven van teksten in het Spaans en het voelt gewoon prettig. In het Engels zit ik al heel snel in die verveelde clichés.”

Even terug naar het ontstaan. Waar de neefjes Bram en Jaap (bassist en nu gitarist) elkaar al langer kende en vaker hadden gesproken om iets samen te doen, kwam het een aantal jaar geleden qua timing ineens allemaal goed uit. De band van Jaap en ook Jos, Dreadlock Pussy, lag op zijn gat en er was tijd om met ¡Pendejo! te starten.

Jos: “Eigenlijk vroeg Jaap me direct voor Pendejo, omdat wij altijd al een goede klik hadden samen bij Dreadlock Pussy. Als gitarist werd vrij snel René Savelsberg (Transpunk) erbij gehaald, die echter redelijk rap weer vertrok. Al zoekende naar de juiste gitarist (Bram: “en we hebben er behoorlijk wat versleten in de tussentijd”) kwamen uit bij onze eigen Jaap, ofwel Monchito, die daarop de bass verruilde voor gitaar. Stef Gubbels is inmiddels aan de line-up toegevoegd als vaste bassist.

Ah, daar kwam weer een bijnaam voorbij. Over die bijnamen gesproken. Hoe zit dat nu eigenlijk precies?

Bram: “105 op drums! Haha. Jos, of Pepellín, krijgt namelijk zo’n beetje iedere maand een bijnaam erbij. Maar serieus, El Pastuso is voor mij veel meer dan een bijnaam. Het is een alter ego wat ik al heel lang bij me draag. Als ik naar Latijns Amerika terug ga, dan kennen ze me ook alleen als El Pastuso die ik als naam in Ecuador heb meegekregen en sindsdien ook een beetje als geuzenaam bij me draag.

Het eerste album “Cantos a la vida” debuteerde met een paar geweldige videoclips ter ondersteuning. De plaat kreeg prima kritieken, maar werd echter maar matig opgepikt. Bij het bespreken van de oorzaak komt toch een beetje frustratie naar boven.

Bram: “Ik denk dat die plaat heel even goede exposure heeft gehad in 2010. We kregen een paar shows samen met Fu Machu en die timing was perfect. Daarna werd het vanuit het label helemaal stil en we hoorde pas na maanden dat het label failliet was gegaan. Weg distributie, weg promotie. Vrij kort daarna zijn we in zee gegaan met een paar Belgen die ons zouden gaan helpen. Er werden een aantal fantastische dingen beloofd, maar dat heeft uiteindelijk alleen maar ellende opgeleverd en geld gekost. We zijn door die gasten in de maling genomen en bedrogen. We hadden met ¡Pendejo! al een stuk verder willen zijn, maar schijnbaar moet iedere band een keer door dit soort ellende heen die muziekindustrie heet.”

Laten we het dan maar snel over de nieuwe plaat hebben. Atacames ziet op 25 april het levenslicht en is opgenomen met Pieter Koos (oa. Motorspycho, Peter Pan Speedrock) van The Void Studios. De plaat werd grotendeels live ingespeeld, maar de release heeft toch wat langer geduurd dan allemaal gepland.

Bram: “Tja, die release datum die is een aantal keren naar voren geschoven. Je kunt de plaat echter maar 1x brengen en wilde het per se goed doen. Geen gezeik meer met promotie en distributie. Eerder releasen was gewoon niet slim geweest, hoe graag we ook wilden. Toen er vervolgens ook ook nog wat distributeurs en promotors omflikkerden,  leek het allemaal alleen maar nog langer te gaan duren. We hebben toen overwogen om de plaat dan maar alleen digitaal uit te brengen, totdat we in contact kwamen met Rough Trade. We hebben in overleg met hen een aantal landen kunnen kiezen om de plaat uit te brengen en waar we de komende tijd de focus op leggen.

Samenwerken met Pieter was wel bijzonder, want we zijn de plaat live gaan inspelen zonder ‘click’. Je hebt veel minder mogelijkheden om achteraf dingen te corrigeren, dus het moet ineens goed. Bovendien moet je veel beter voorbereid zijn. Het doet echter zoveel voor de dynamiek en vibe van de plaat dat we wel heel erg blij zijn met deze werkwijze en het resultaat is veel eerlijker.

Naast het Spaanstalige  is het gebruik van de trompet een ander bijzonder element wat ¡Pendejo! onderscheidt. Het brengt een bijzondere sfeer in de muziek. Wanneer bepaal je hoe en waar je de trompet gebruikt?

Bram: “Je gaat kijken naar wat het toevoegt. Zang moet ook iets toevoegen, dus je kiest de momenten waarin je extra kunt uitpakken. Het moet bovendien ook live uitvoerbaar zijn. Ik had vroeger een haat liefde verhouding met de trompet. Ik vond het ook maar een kut instrument en ik hield van rockmuziek. Daar hoorde je nooit een trompet in. Tot ik op een avond thuis kwam en misschien niet helemaal nuchter was en een plaat van Helmet opzette. Ik pakte de trompet erbij en ben de riffs gaan volgen met de trompet. Dat klonkt echt super vet en zorgde ervoor dat ik het steeds meer ben gaan uitdiepen tot wat het nu is.

Bram vervolgt: “Onze stoner heeft ook wel een beetje een die punk attitude. In het begin noemde Jaap en ik het ook wel Helmet stoner (Helmet, alternative metalband uit de jaren ’90, red.). We zitten net zoals Fu Manchu wat meer in de uptempo songs. Vaak komen we zo ook goed weg met metalfans en dat gebeurde ook wel met de shows als support van Channel Zero.

Aangezien de meeste Nederlanders toch wat moeite met het Spaans hebben, kun je eens kort toelichten waar de teksten over op Atacames.

Bram: “Bij de vorige plaat had ik kort per track uitgewerkt waar de teksten over gingen. Dat had ik eigenlijk nu weer willen doen. De teksten van de vorige plaat gingen vooral over zaken uit het leven gegrepen, maar dan nadrukkelijk over de party times haha. Nu zijn het wel weer voornamelijk teksten met dit onderwerp, maar ik wilde toch wat dieper, ik was niet helemaal tevreden. De teksten hebben nu wel vaak een knipoog, maar als je het Spaans niet kent, en al zeker geen ‘slang’ kennen dan kun je het wel eens verkeerd begrijpen. Zelfs Spanjaarden gaan er wel eens de mist mee in haha.”

De plaat komt 25 april dus uit. Jullie staan vast te trappelen om het materiaal wat je al zo lang op de plank had liggen live voor te stellen aan het publiek.

Jos: “Daar kijken we zeker naar uit, maar stiekem zijn we al zoveel verder dat we al voor plaat nummer drie aan het schrijven zijn.

Bram: “We plannen wederom een tour in Spanje na de zomer en staan er open voor als we ergens op kunnen meeliften als voorprogramma van een internationale act. Dat kan zomaar morgen bekend worden en een paar weken later ben je onderweg. We willen gewoon veel spelen. Er zijn nu een aantal shows en festivals geboekt, maar het is nog geen aaneengesloten blok van shows. Dus we willen de agenda’s zo goed mogelijk vullen en we hopen zo ook een aantal zomerfestivals mee te pikken.

We hebben gelukkig dus het laatste nog lang niet gehoord van ¡Pendejo!. Aan het eind wordt onder het genot van de laatste Guinness nog even druk doorgepraat met de heren, waarbij terloops wordt geconcludeerd dat “Vinyl is de nagel aan de doodskist van de CD is”, Bram van radio, en vooral 3Fm, heel agressief wordt en liever luistert naar ‘lulradio’. Jos op zijn beurt zweert weer bij een ouderwets portie Rage Against the Machine. Zolang het maar over muziek gaat, ontbreekt het de heren duidelijk niet aan passie.