Lend Me Your Underbelly is een eenmans project uit Veldhoven van Christian Berends. Een muzikant die gepassioneerd speelt in de experimentele hoek met een stuk noise hier, een uitgesponnen partij ambient daar, net hoe het past.

Het album ‘The edge of a curious wilderness’ is inmiddels de derde full length na ook twee live platen. Soms merken we artiesten niet op, maar nu wel. Lend Me Your Underbelly lijkt te verkeren in een hoek van kunstzinnige expressie, filmische beelding en muziek, waar vaak zaken in elkaar overlopen. Ook dat hoor je terug op deze mooie en bijzondere plaat.

Speels meandert een aantal gitaarlijnen zo door elkaar op ‘There Will Be Notes’, alsof het de bedoeling is om lekker random te klinken. Het heeft iets minimalistisch, iets provocatiefs hoe galmende klanken lijken te botsen en elkaar tegen te staan. Ik moet denken aan een crossover van Erik Satie en vroege Pink Floyd experimenten, losgelaten zonder muzikale richtlijnen en vrij uitwaaiend zonder vocalen.

Andere stukken zijn speels, collages van klanken en geluiden uit het alledaagse omgevormd tot een soort surrealistisch klankenbord op ‘He Is On His Way’, waar dan ook weer een warm, melancholisch stuk gitaarspel in zit. De 17 minuten durende geluidscollage is vervuld met de klanken van weleer en het meewarige hangende geluid speelt dan ook op een weemoedig gevoel in. Daarna is het suizende distortion, drones en het gevoel om weggezogen te worden een duister riool in.

‘The edge of a curious wilderness’ is een vreemde zwerftocht door wat in eerste instantie wel eens kan klinken als een klankenbrij. Het is dan ook zaak om goed te gaan zitten voor een plaat als deze en je te laten meevoeren in het verhaal van de klanken. Multi-instrumentalist Berends heeft daarmee weer een mooi werkje afgeleverd. Improvisatie en creatie gaan hand in hand bij Lend me your underbelly. Het levert iets op om lekker in te verdwalen.