Image Image Image Image Image Image Image Image Image Image

| 14 september 2024

Select a Page:
Select a Page:
Scroll to top

Top

Live review

Review & foto’s: Life of Agony @ Effenaar 15-06-2015

Life of Agony Life of Agony Life of Agony Alan Robert Mina Caputo Joey Z
Reno van der Looij

Review Overview

Score
8.5
8.5

Rating

De show is energiek, gedreven en dynamisch, met zelfs een door emotie overmande Mina Caputo op het einde.

Zo af en toe vliegt Life of Agony de oceaan over om een paar club- of festivalshows op het Europese vasteland te geven. De metalband heeft al 10 jaar geen nieuw werk meer uitgebracht en teert vooral op het inmiddels klassieke album “River Runs Red” uit 1993. De populariteit van het viertal uit Brooklyn NY is in ons land nog altijd ongekend groot. Nederland staat bij dit soort tripjes dan ook standaard op de agenda. Ook na de transformatie van Keith naar Mina zijn de fans trouw gebleven. Zo is het ook op een maandagavond midden in het festivalseizoen erg druk in de grote zaal van de Effenaar, tegen uitverkocht aan.

Tekst: Reno van der Looij | Foto’s: Elke Teurlinckx

Alvorens Life of Agony het podium tot zich neemt, mogen de bevriende Belgen van Diablo Blvd. de boel opwarmen. Het publiek bekijkt het allemaal gelaten, hoe hard de band ook werkt. Het ligt niet aan het arbeidsethos of aan de muzikaliteit van deze Vlamingen. De muzikanten zijn misschien zelfs wel te goed, waardoor er weinig vuur of smerigheid in de songs zit. Het materiaal lijkt (te) braaf en gelikt. Zanger Alex Agnew is overigens een meer dan prima vocalist, maar speelt erg overdreven de frontman die zo nodig het publiek moet opzwepen. Zijn pogingen zijn lovenswaardig, maar datzelfde publiek is duidelijk maar voor 1 band naar Eindhoven gekomen.

Als Life of Agony het intro inzet, lijkt dit vooral bedoeld te zijn om het geluid nog strak te krijgen. Tegen de tijd dat Mina Caputo zich voor opener ‘River Runs Red’ bij de band voegt, gaat dat aardig de goede kant op. Pas bij ‘This Time’ staat de sound echt optimaal en is het volop genieten van de vette grooves, dikke riffs en een uitstekend bij stem zijnde Mina. De transformatie naar vrouw heeft in ieder geval geen weerslag gehad op de fenomenale karakteristieke stem. Nadat Mina een pak Merci chocolade uit het publiek in ontvangst heeft genomen en haar roze BH heeft getoond, kan de show verder met uitstekende uitvoeringen van ‘Bad Seed’, ‘Other Side of the River’ en ‘Method of Groove’ waar vooral gitarist Joey Z. en bassist Alan Robert de vocalen voor hun rekening nemen.

De setlist staat wederom duidelijk in het teken van ouder werk, waarbij “River Runs Red” de meeste aandacht krijgt. Van de meest recente langspeler “Broken Valley” komt enkel ‘Love to Let  You Down’ voorbij en “Soul Searching Sun” (1997) moet het doen met een strakke uitvoering van ‘Weeds’. “Ugly” (uit 1995) doet een grotere duit in de zak en het zelden gespeelde ‘Seasons’ heeft naast “Lost at 22″ een plekje op de setlist gekregen. Life of Agony concerten duren nooit lang, na een 1 uur en 20 minuten is de koek wel op, maar met de New Yorkers op stoom zijn deze zo intens, dat het prima volstaat. De show is energiek, gedreven en dynamisch, met zelfs een door emotie overmande Mina Caputo op het einde. Nadat gitarist Joey Z. de frontvrouw toespeelt over een flinke ballen te beschikken, krijgt de humor weer overhand en eindigt de band met krakers ‘Through and Throuh’ en ‘Underground’. Hiermee is een clichématige encore dan ook verder totaal overbodig.

Tags
Share on Google Plus Pin This

Related Posts

Krasse 80-jarige Heino zet (misschien) de show van het jaar neer in Effenaar... 10 maart 2019 | Guido Segers

Herrezen Ufomammut klinkt ook na release van de Crookhead EP héérlijk loodzwaa... 1 december 2023 | Theo Miggelbrink

Foto’s kijken met Henry Rollins 7 februari 2018 | Guido Segers

Win tickets voor Kyle Gass Band @ Effenaar... 13 september 2016 | Redactie

Kyle Gass