Ja, je leest het goed, het was een echte luisteravond in de kelder van Dynamo. Terwijl boven in de zaal Comeback Kid tekeer ging, stond beneden namelijk Listener geprogrammeerd. De spoken punk band uit Kansas City heeft een geheel eigen benadering van hun muziek en moet vooral beluisterd worden.

Foto’s: Justina Lukosiute | Tekst: Guido Segers

Dan Smith begon ooit met een soort hiphop project, wat uitgroeide tot een volledige band genaamd Listener. Eerder was hij ooit in Eindhoven om een intro te doen bij The Chariot, waar veel mensen hem dan ook van kennen. De kelder mag niet vol heten, maar er is een aardige opkomst om de poëzie met een zuidelijke tongval eens live te horen.

Opener van de avond zijn de dichters van Poetry Circle 040, vandaag in het thuishonk en in het voorprogramma van coach Marco. We zagen de cirkel eerder optreden in Van Moll. In de tussentijd hebben de aspirerende dichters vaker de podia betreden (toen ook vast al, maar afijn). De performance is wat bijgewerkt, aangepast en bij sommigen omgegooid. Een enkeling kiest voor de Engelse taal, wat zeker dapper is wetende dat een meester van het scherpe woord meeluistert.

Sommigen zijn nog wat dieper hun eigen hart ingedoken. Het is bijzonder om de gevoelige en soms rauwe woorden in het Nederlands te horen. Niet altijd even soepel en geoefend, maar meteen raak. Willem Kloos beweerde ooit dat de dichtkunst de ‘de allerindividueelste expressie van de allerindividueelste emotie’ is. Live, op een podium, hoort elke hapering kuch en slik daarbij, het maakt het juist zo menselijk.

Marco Martens is eveneens al een tijdje aan het toeren met de plaat ‘Ieder Huis is uit Vertrekken gebouwd’. Waar eerder al een bepaalde routine in het optreden zat, is nu de verfijning te proeven. Martens weet welke nummers werken en welke niet, welke frases beklijven en welke niet. Het openingsnummer bevat dan ook een stukje van Dj Paul Elstak ‘Rainbow High In the Sky’, wat duidelijk mensen meteen weet te grijpen en een aankooppunt voor de luisteraar biedt.

Luchtige, lollige stukjes wisselen de zwaardere, gevoelige nummers af. LIedjes als ‘Danseres’ of ‘Alles Voorbij’ hebben iets persoonlijks en dat raakt je, mede dankzij de muzikale omlijsting die de melancholische stemming zo weet te vatten. Het eeuwige zoeken en misgrijpen op dat wat betekenis geeft, het lijkt complexe materie. Een liedje over de snackbar lucht dan weer even op. Dit is een artiest die zijn materiaal volledig de baas is en weet te draaien aan de juiste knoppen voor het maximale effect.

Listener is dan aan de beurt en laat  zien dat het een fenomeen is. Dan Smith heet een manier om zijn teksten vol vuur naar zijn publiek te slingeren vol gevoel, kracht en een bijna smekende toon. De band weet stevig te jammen, maar ook kabbelende passages neer te zetten, waar Smith met wat meer warmte en hoop overheen spreekt. Luisteraars staan met open mond toe te kijken en laten zich meeslepen door die woorden die toch de essentie vormen van wat Listener doet. Minder rock, meer woorden.

Tussen de nummers door worden er wat grapjes gemaakt en mogen mensen vragen stellen. Het is wat onwennig stil, maar er komt toch wat op gang zo nu en dan. De stem moet je tof vinden, anders houd je deze set niet vol. De muziek is maar enkele keren belangrijker en dan is het een noisy ram en beuk partij met gitaarpartijen als wervelwinden. Ook de trompet wordt door Smith zelf nog even ter hande genomen. Het is eigenlijk gewoon spoken word, maar die zuidelijke zangerige performance kan gewoon prima wat instrumenten gebruiken. Het zit in ieder geval ijzersterk in elkaar. Dit optreden is een belevenis, het heet ook iets louterends, Je voelt je net wat rustiger en vrijer na een uurtje Listener en de wijze, mooie poëtische woorden van Dan Smith. Eigenlijk wil je gewoon meer.