Gisterenavond stond Militarie Gun in het Stroomhuis. Deze post-hardcore band stond in mei dit jaar al in enkele poppodia in Nederland, maar nu voor het eerst in Eindhoven. Ze gaan als een speer met hun catchy en aanstekelijke hardcore, dus reden genoeg voor ons om te gaan kijken!

We beginnen de avond met een voorprogramma van eigen bodem: postpunkband Paracetamøl uit Arnhem. Zij nemen het openingsslot heel serieus. Met hun dreigende sound met grommende bas en veel energie proberen ze het spaarzame publiek dat er al is warm te draaien. Het publiek is nog afwachtend en rustig, maar het is binnen ook net zo koud als buiten.

De andere supportact, GUMM, hebben ze meegenomen uit Amerika. Ze vragen de mensen meteen een stap naar voren te doen en daarna is het vanaf seconde één al raggen geblazen. De zanger springt over het podium als een kleuter die veel te veel suiker op heeft. De chaos is georganiseerd en het begint ook langzaam steeds drukker te worden. Men komt een beetje los en reageert al een stuk beter op de optredens.

Dan, het moment suprême, Militarie Gun. Het is hardcore, maar dan catchy en toegankelijk. Als je in een poppunkfase zit en je de hardcore in wil, is dit je band. Live klinken ze wel iets minder ruig dan op de plaat, het is ingetogener. Ook lijken ze af en toe nog een beetje onwennig op het podium. Gelukkig komen ze tijdens ‘Pressure Cooker’ al wat meer los en de voorste rijen mensen reageren hier goed op.

 

Frontman Ian Shelton probeert het publiek verder op te zwepen: ‘It’s cold as fuck in here, let’s generate some heat!’. Het publiek geeft nog geen gehoor dus de moshpit blijft uit.
De jongens gaan onvermoeid door, het ene nummer gaat rap over in het andere en ruimte voor praatjes is er nauwelijks. Ze spelen veel van hun laatste album ‘Life Under The Gun’ en groot gelijk hebben ze; wat een topplaat is dat. Het laat echt zien dat catchy ook ruig kan zijn en andersom. Het is jammer dat ze zo kort speelden, want het was wél een heel goeie show.