Wat kan je nou beter doen op de zaterdagavond voor kerst dan naar de mis gaan? De Nachtmis wel te verstaan in de Dynamo kelder, waar een onheilig samenzijn plaatsvind van de regional black metal community met een drietal bands die de vuisten gaan ballen richting het kerkelijke festijn. Dus drie keer snoeiharde black metal met Ibex Angel Order, Infinity en Cirith Gorgor. Kortom, een paar dagen voor kerst en Satan’s coming to town!

Tekst: Guido Segers | Foto’s: Paul Verhagen

We starten met Ibex Angel Order, een duo in deze – gitaar en drums, en vanavond met nieuw werk wat voluit, repetitief en hypnotiserend is. Drummer Ludas, samen met frontman Kevin Kentie ook bekend van de band Sauron, is bijna niet te zien op het kleine podium, dus neemt Kentie vooral de performance rol op zicht. Met een ritueel karakter, dankzij de beenderkelk met wierrook, ramt hij rif na rif de zaal in. Dat doet hij met overtuiging op deze donkerste dag van het jaar, schreeuwend te midden van de storm gitaargeweld die hij de zaal in pompt. De kunst is als duo altijd om te blijven boeien, en daarin slaagt Ibex Angel Order zonder meer.

Infinity draait al langer mee en mag de avond voortzetten. De band uit Zevenhuizen kwam in 2023 nog met het album ‘The Untamed Hunger’, een solide plaat die de ontwikkeling van de band vasthoudt. Dit keer is de rol van waar de frontman te vinden is omgedraaid; Arno Eikenbroek neemt als drummer ook de zang op zich, en dat zorgt voor specifieke songstructuren. Zang gaat dan niet samen met de meest intense passages natuurlijk. Het is een ingewikkeld fenomeen, maar deze band die ook al de 30 jaar gaat aantikken blijft het meester. Die leeftijd zie je natuurlijk vooral af aan het logo, wat zeker een bepaalde zeitgeist laat zien. Infinity is erg strak, maar ook wat gepolijst naar mijn zin. Verder is er geen steek tussen te krijgen.

In de rustmomenten is er wat leegloop voor de nodige rookpauze, maar het is duidelijk dat dit een treffen is van bekenden. De eerste rijen, midden voor het podium, gaan volledig op in de muziek, maar daarbuiten wordt boven de luide muziek uit toch een gesprekje gevoerd door de bezoekers. Sommigen non-stop. Het zegt wat over de kleine, hechte community die het duistere geluid aanhangt.

Cirith Gorgor is een band die continue evolueert. In 2016 bereikte de groep een soort van hoogtepunt met ‘Visions of Exalted Lucifer’. Het bandlogo kreeg een meer gestijlde look en op ‘Sovereign’ uit 2019 krijgen we een sound wat zelfs een vleugje Satyricon laat horen ten tijden van ‘Now, Diabolical!’ (een vleugje zeg ik, chill keyboardkrijgers). Met veel wisselingen, een pandemie en een nieuwe band is het op ‘Cirith Gorgor MMXXII’ dat de band terugkeert naar hun self-titled album uit 2007, met het originele logo en ook vanavond is de band als vanouds. Een dramatische intro, met een op de kop gehouden Jezus in kruisingstand, badend in een zee van rood licht en rook.

Frontman Pestus laat vervolgens zijn stembanden gelden en zweept het publiek in het daaropvolgende dikke uur op tot grote hoogten (of diepten, ik bedoel, de hel…dus). De band is als een machine, maar niet met de precisie van Infinity. Het is ouderwetse, gore black metal, die rammelend en dissonant door de zaal heen kolkt. Op een gegeven moment lijkt de stoom er een beetje uit te zijn, maar bij een machtige slotsalvo herpakt de band zich weer en laat zich heer en meester zien in de kelder van Dynamo deze avond.