Image Image Image Image Image Image Image Image Image Image

| 14 september 2024

Scroll to top

Top

Review: Pancreatic Purulence – Split with Nasty Face

Review: Pancreatic Purulence – Split with Nasty Face
Guido Segers

Review Overview

Score
7
7

Rating

De soundtrack voor dronkenschap én de kater die er op volgt.

Eerder deze week betreurde ik nog het einde van Eindhovens grind-grootheden en daar is alweer wat nieuws. Pancreatic Purulence mag dan niet de jolijt van Rompeprop in hun muziek hebben, maar het maakt de sound van dit Eindhovense duo niet minder schmutzig.

Zelf noemen ze het ‘boozecore’ en dat is een passende omschrijving voor het zompige, rotte geluid van deze mannen. Veel meer informatie dan dat wordt er ook niet geboden online, maar dat heb je eigenlijk ook niet nodig bij een bak ouderwetse goregrind. Het plaatje wordt er zelden beter op.

De vijf tracks komen van een split met het Zwitserse Nasty Face en duren gemiddeld nog geen twee minuten. Opener ‘Reduced to a drunk wreck’ klinkt dan ook alsof neurotische emmer-drummende malloot alles kapot wil maken terwijl zijn maat probeert zijn ingewanden er uit te krijssen. De zang klinkt als nat geblaf en roept het beeld op van iemand die compleet de weg kwijt is. Zo moet grindcore klinken en dat doen de mannen ook op ‘Shitfaced Survival’, waar het moordende tempo nog net wat meer opgekrikt wordt.

De albumhoes

De albumhoes

‘Vomited (intoxicated to the core)’ is de soundtrack van een zoektocht naar een geschikte plek om te kotsen als je gruwelijk dronken bent van maar liefst 1 minuut en 17 seconden, waarop het nummer ‘Rehab’ volgt. Dit nummer heeft niet de soul van Amy Whinehouse, maar met het lage tempo en duur van meer dan 3 minuten de meeste hitpotentie op de radio. De vocalen zijn hier echt alleen maar gegorgel over een repetitieve riff. Het maakt ook allemaal niet zoveel uit.

‘After Accident (part 2)’ sluit de plaat af, met een toch tamelijk groovend, aggressief deuntje. Ze weten wel hoe het moet, de mannen van Pancreatic Purulence, maar deze plaat is niet voor de liefhebbers van nuance.