Het koper spreekt naast gruizige gitaren op de albums van het Eindhovense ¡Pendejo!. Nu mag die bandnaam Spaans zijn voor ‘’dom’’, maar de muziek zit slim in elkaar. Met producent Pieter Kloos (Motorpsycho, Ween, Barkmarket, Dool) namen ze hun vierde album, ‘’Volcán’’ op. Een langspeler met een mooi gevarieerd aantal nummers.

Op ‘’ Revolución’’ staat vooral de gitaar centraal. Een dik stoner/rock nummer die niet eens had misstaan in een Peter Pan Speedrock set laat horen dat zij ook zonder blazers overtuigen. Op ‘’No Te Vayas’’ zijn die weer prominenter aanwezig, inclusief een dikke baslaag. Mooi hoe hier het koper een soort riffs weet te produceren. Het moddervette ‘’Otre Dios’’ leunt’ weer een beetje meer op het zware stonergeluid. Het verdrietige, bijna dronken stemgeluid van El Pastuso op ‘’Hasta El Final’’ doet me wat denken aan die tranentrekkende Pixar film Coco. ‘’La Pistola del Anciano’’ pakt het tempo weer op en zou live zomaar een moshpitje kunnen starten zelfs. Op ‘’El Nuevo Novio’’ excelleert het samenspel tussen blazers en gitaarwerk wel heel sterk. Op ‘’Vamos A La Haye’’ wordt er ook nog een harmonica toegevoegd aan de instrumenten. ‘’La Reina de la Ametralladora’’ groovet als een loco. ‘’Ninguno’’ bouwt traag en dreigend op om vervolgens met een flinke blaaspartij los te gaan. Het laatste nummer, “La Vieja’’ heeft weer die traan in zich die we eerder hoorden.

Het gebruik van blaasinstrumenten bij wat in essentie een stonerband is roept al gauw de opmerking op dat het hier om een gimmick gaat. Ook het feit dat de nummers in het Spaans worden gezongen, terwijl het een Eindhovense band betreft herbergt dat risico. Echter, de composities zitten zo haarfijn in elkaar, de blaaspartijen zijn zo nauw verweven met de traditionele rock instrumenten dat het een netjes geheel vormt. Het Spaanse karakter draagt sterk bij aan de sfeer en maakt de nummers wat ze zijn, als wezenlijke inkleuring van het geluid.

Prima plaat. En dat de heren ook live overtuigen zagen we onlangs natuurlijk nog in Blue Collar.