Predatory Void is een band uit Gent en dan denk je gelijk aan Amenra, Oathbreaker en Wiegedood. Dit klopt, de leden zijn verwant aan deze groepen of hebben erin gespeeld. Predatory Void is een heavy band ergens tussen Black Metal en Post-Hardcore met een zangeres in de schijnwerpers. Op een koude Januari avond doen ze de Eindhovense metal bar The Jack aan. Er is veel interesse want de dame aan de deur kan het bordje “Sold Out” op de deur plakken.

Tekst: Maurice van der Heijden | Foto’s: Paul Verhagen

Maar eerst Modder dat als support van Wiegedood vorig jaar een moddervet visitekaartje heeft afgegeven. De groovende sludge was origineel een project van Mathlovsky die voornamelijk met electronische muziek bezig is. Met een volledige band hoor je dat nog steeds op de achtergrond terug. Dat maakt Modder een unieke band in het Sludge genre.

De afwisselende heavy sound groovet als een malle, heeft af en toe van die weirde electronische geluidjes en haalt ook zijn invloeden van buiten het genre. Daar komt plots Meshuggah voorbij alsof ze een doomy sludge project zijn begonnen.  Daarnaast zorgen de vele tempowisselingen dat het nooit saai wordt en de drummer weet de potten en pannen goed te raken. In de heavy overgangen is het altijd onvoorspelbaar wat hij gaat doen. Als band kan je er veel afwisseling in gooien, de sound moet wel herkenbaar blijven. Ook dat is in orde bij Modder want regelmatig komt die catchy riff weer terug. Het geluid is niet kraakhelder vandaag maar dit rauwe randje zorgt voor een laagje smerigheid (de modder op de taart!). Een zanger(es) wordt nimmer gemist in het instrumentale geweld.

 

Na Roadburn en Samhain laat Predatory Void zien dat ze een geoliede machine zijn geworden. Het enigszins brakke geluid vanavond zorgt voor de evil filter in de geschifte sound van de Belgen. Geschift als een mix van snerpende Black Metal riffs die gecombineerd worden met H8000 Metalcore van de jaren negentig.

Dit behoeft een kleine uitleg: in het gebied rond Gent waren in de jarig negentig bands als Congress en Liar heer en meester in het spelen van evil Metalcore en zij vormden de blauwdruk voor hedendaagse Metal- en Deathcore. De scherpe krijszang van Lina gaat bovenop de instrumentale furie door merg en been. Het komt vanuit haar tenen maar ze kan ook perfect clean zingen.

Kortom Predatory Void zorgt er niet voor dat mensen op hun telefoon gaan kijken. In elk nummer wordt de luisteraar omver geblazen of is de opbouw naar een climax vernuftig in elkaar gezet dat je bij de les blijft. Het ondergrondse geluid van The Jack zorgt misschien niet voor dat alle details goed te horen zijn; het zorgt wel voor een rauw randje en dat past bij de Belgen.

De stelling: “wat uit Gent komt is goed” wordt vanavond wederom bevestigd. Ondergetekende is in zijn nopjes met de muzikale wervelstorm op zijn verjaardag (!!!) en dankt de Effenaar voor dit verjaardagskado. Ik ben benieuwd welke bands ze volgend jaar op 18 Januari boeken!