Image Image Image Image Image Image Image Image Image Image

| 4 december 2024

Scroll to top

Top

Radar Men From The Moon – Subversive II: Splendor of the Wicked

Radar Men From The Moon – Subversive II: Splendor of the Wicked
Pernilla Ellens

Review Overview

Score
8
8

Subversief

Weg sci-fi, dit is Eindhovense new rave

De Eindhovense psych band Radar Men From The Moon heeft een nieuwe plaat uitgebracht op het Londense label Fuzz Club. Het tweede deel van de Subversive trilogie getiteld Subversive II: Splendor of the Wicked werd een maand geleden gepresenteerd op Eindhoven Psych Lab in de Effenaar. Live brachten de Radar mannen een sterk staaltje duistere, abstracte instrumentele muziek, op plaat laat de band hun gelaagdheid en verfijndheid horen.

De eerste track van Subversive II, ‘you filled the house with merciless sand’, begint met een fijne ambient feel. Geluiden van de nacht zoals krekels en het ruisen van de wind, samen met langzaam opbouwende drones zorgen voor een goede spanningsboog. Het geluid komt in golven door de speakers heen. Een mooi begin van het geweld wat nog moet komen. Pas rond een minuut of drie komen de drums en komt de track tot zijn volste recht.

De rollende bas en stuwende drums worden vergezeld door een unheimliche synthmelodie. Het unieke gitaargeluid doet duister en eighties aan en doet denken aan Killing Joke. Het is de eeuwige wederkeer van het ritme dat dit nummer, en eigenlijk het hele album, kenmerkt.
‘ You filled the house with merciless sand’  eindigt met een groots slot. Mooi zijn de geluiden die achter blijven als de track geëindigd is, als de reverb bij een concert.

De titeltrack ‘Splendor of the Wicked’ gaat verder op hetzelfde industriële thema met een droomachtige sfeer. Dit album zou zo onder de film ‘Metropolis’ of ‘Modern Times’ kunnen staan, zonder daar direct naar de verwijzen. Waar het eerste album van RMFTM uit 2011 ‘ Intergalactic Dada & Space Trombones’  nog duidelijk geïnspireerd was door sci-fi films, te horen aan de samples en te zien aan het artwork, is de band steeds abstracter geworden. Ze verwijzen niet meer (zowel in het artwork als het geluid) naar een specifieke tijd of plaats, maar zetten de luisteraar zelf aan het werk. RMFTM laat de associaties open en roept beelden op; net als de de bebloemde hoezen van alle Subversive albums zijn de nummers op dit album abstracties van ritme, vorm en inhoud, met steeds terugkerende elementen.

Het derde nummer op de plaat, ‘Masked Disobedience’, is een floor filler te weten uit ervaring. Een echt psych nummer wat eindeloos door kan blijven gaan, en waar het publiek zowel op kan dansen als headbangen. De synth brengt het leitmotiv en de melodie werkt dan ook zeer aanstekelijk. De spanning word opgebouwd om te eindigen in een grote noise culminatie richting het einde, waarbij toch alle individuele elementen nog hoorbaar blijven. Dit nummer gaat in je hoofd zitten en is wellicht het meest kenmerkende voor het album.

12729345_1263013450381405_264486863648585833_n

‘Rapture’ begint met een intro van achtergrond geluiden. Dan neemt het ritme van de drum ons mee in vervoering haast acht minuten lang. Waar nemen de Radar Man ons mee naar toe? Naar de maan? Of naar een onontkoombaar lot? ‘ Rapture’  klinkt onheilspellend en toch kun je niet stil blijven zitten. Als in de St. Vitus vloek zal de Radar Man fan moeten dansen voor de duivel. Dit nummer is meer in lijn met het album Echo Forever, de voorganger van de Subversie trilogie. We horen hier een wellicht al klassieke Radar Man sound. Minder industrial, meer space rock. Toch zorgen de voortstuwende ritmes van drums en gitaar voor de nodige cadans die op het hele album aanwezig is.

Op het laatste nummer met de tot de verbeelding sprekende titel ‘Translucent Concrete’  horen we het nieuwe geluid van RMFTM. Een melancholisch, elektronisch georiënteerd nummer dat niet mis zou staan in een dj set van Trentemøller of Aphex Twin. Dit nummer is een goede afsluiter voor het album, aangezien we een dergelijke industriële, elektronische sound hebben we nog niet in volle glorie hebben gehoord op het album. Het nummer eindigt plotseling, zonder mooie afbouw zoals we bij de andere nummers op dit album hebben gehoord.Het album kent zo’n gelaagde en afwisselende spanning, dat het abrupte einde onverwacht komt. Maar misschien is juist het onverwachte van RMFTM zo kenmerkt en de luisteraar scherp houd.

Het album Subversive II: Splendor of the Wicked bestaat uit vijf instrumentele, unieke nummers, die toch samen een geheel vormen. Dit album refereert wellicht meer naar de post-punk van jaren 80 en wellicht zelfs de vroege acid house uit de jaren 90, dan naar de psychedelische spacerock van de jaren 70 waar RMFTM mee is begonnen. Echter is het werk van RMFTM te verfijnd en gelaagd om door te gaan voor instrumentele techno. Op dit album zijn zowel synth als drumcomputer samples ingezet evenals een veelheid aan gitaareffecten. Het is te horen dat er veel geëxperimenteerd is in de studio met meer dan alleen gitaar, bas en drum. Er zijn nieuwe geluiden gemaakt om nieuwe sferen te laten horen. Gelukkig is en blijft RMFTM een rockband. Het kille synth geluid, de post-punky gitaren, het gebruik van de drumcomputer en de alom hoorbare electronica op Subversive II de duistere en industriële richting aan waar de muziek van RMFTM heen gaat. Als ze al ergens heen gaan, want als iets de band kenmerkt is het wel dat zij op elke plaat zichzelf opnieuw ontdekken, zonder zichzelf te beperken in genres. Juist in deze houding zit het subversieve. Nu is het wachten op het sluitstuk van de trilogie.