Het is even stil geweest om Eindhovens productiefste band, en dat heeft allerlei redenen. En productief, dan bedoel ik vooral een band die consistent nieuwe muziek de wereld in brengt en shows speelt, want dat doen ze al meer dan een decennium. Radar Men From The Moon, ofwel RMFTM, nog altijd een band die exciting en vernieuwend is. Daarom valt de stilte na ‘The Bestial Light’ van 4 jaar zo op in hun discografie. Maar geen vrees, ze zijn er weer met hun nieuwste werk ‘Vomitorium’ en wederom, als uit een ontpoppend uit een cocon, is er een nieuwe band met een nieuwe sound. Want repetitie, dat zit alleen in de songs bij RMFTM.

Tekst: Guido Segers

De weg van RMFTM begon ooit meer in de stoner, maar vond zich snel een weg langs Hawkwindy-spacerock en Can-esque krautrock naar een grimmiger geluid met industrial invloeden. Daarvan kon je al proeven op ‘The Bestial Light’, waar we nog sporen van die experimentele, motorik-beat gedreven sound horen, die afgrond werd met de ‘Subversive’-trilogie. De grote switch was de toevoeging van een zanger, wat je hele geluid en dynamiek natuurlijk verandert. We zijn enkele jaren verder, en de band is door de nodige bezettingswisselingen gegaan die het nieuwe geluid vorm geven. De kern blijft intact met Tony Lathouwers op drums en Glenn Peeters op gitaar, met volle participatie van tweede drummer Joep Schmitz, Bram Van Zuijlen op gitaar en synths, Niek Manders op bas and new vocalist Niels Koster (Throwing Bricks). Het maakt deze band een ‘force to be reckoned with’.

Koster laat zich meteen gelden op de beukende opener ‘Speech of the Hammer’. Waar zijn voorganger, nasaal en neidig (pun intended) klonk en een bepaalde punky chaos toevoegde aan de live beleving, commandeert Koster de luisteraar, hij spreekt je toe zonder twijfel en daarmee geeft de band op deze track een heftige Godflesh vibe af. Het past bij het grimmige artwork, dit is geen speelse, hoopvolle plaat, maar het verval van de wereld in sonische vorm. De titel ‘Psychic Warfare Now!’ voelt als een counterculturele verwijzing, maar hier horen we ook weer andere invloeden, zoals de desolate post-punk uit Groot-Brittannie uit de jaren tachtig. Nerveuze gitaarlijnen en een dronende bass, zorgen voor een continue spanning terwijl de teksten als proclamaties de speakers uit knallen.

Maar de experimentele streken zijn zeker niet verleerd en de titeltrack gunt je geen moment rust met z’n start-stop structuur. Ondertussen spreekt Koster je op lage tonen toe en bouwt de band gestaag de spanning weer op. De Swans referenties zullen niemand hier verbazen. ‘Liberation’ voelt vervolgens als een vreemd intermezzo, waar we de vroegere, open klanken terughoren van RMFTM. Het geeft het album een moment om te ademen, voor we de kille knettertechno van ‘Altered States’ instappen, wat de groeiende fascinatie voor elektronische muziek van de band laat horen. Het lijkt bijna alsof we hier met een typisch stukje RMFTM acid metal te maken gaan krijgen, en wat klinkt het weer lekker. Hier hoor je ook de signatuur van Bob de Wit en z’n Supernova Studio terug. Het geluid komt van alle kanten op je af, zelfs op je budget koptelefoon. Dat is ook te danken natuurlijk aan de dubbele ritmesectie op drums, wat ook op ‘My Body Is an Event’ z’n vernietigende kracht laat horen. We horen ook de harsh noise/industrial invloeden die Glenn Peeters inbrengt, meer te horen op zijn project Spur On To XS.

We gaan verder op ‘Confusion’, met z’n noisy gitaarmuren en nerveuze lead lijn dwars overal doorheen. Het helpt om het soort ‘angst’ te bouwen die je kent van veel postpunk bands, en natuurlijk ook bij experimentele bands uit de omgeving van RMFTM als Gnod en Dead Neanderthals. Maar RMFTM heeft ook de hardcore expressie te pakken, dankzij de stuwende gitaren en vocalen. Het is vet. Dan volgt nog ‘Open Door To Vices’, een waardige afsluiter die het tempo terugschroeft, maar niet de aggressie. Veel reverb, want reverb maakt alles spooky. Doomy, desolaat, en nihilistisch marcheren we naar het eindpunt.

Vomitorium, wat een plaat. RMFTM duikt op deze plaat (weer uit op Fuzz Club, cassettes bij Tartarus Tapes, natuurlijk te halen bij Ruishuis) in de maelstroom, waar ‘The Bestial Light’ omheen cirkelde. En het resultaat is machtig.

Lees ook over de platenzaak Ruishuis van Glenn Peeters hier.