Op vrijdagavond 23 december waren we bij de Secret Sleigh Bell Rave,  op een niet zo geheime locatie in het centrum van Eindhoven genaamd De Bron. De Secret Sleigh Bell Rave is georganiseerd door de Eindhovense band S.T. Cordell. Zij speelden zelf, maar nodigden ook hun stadsgenoten van Radar Men From the Moon uit om een set te spelen. DJ Fat Jesus draaide op de avond voor kerstavond de bands mooi aan elkaar.

Tekst: Mike Dobber & Pernilla Ellens | Fotografie: Steffie van den Tillart

Het eens zo tropische Bongo Beach is nu een koud donker hol met zwarte muren vol graffiti, verschillende zalen, trappen, balkons en een enorme discobal. De kou was enerzijds bevorderend voor de rauwe sfeer die deze ‘secret rave’ op wil roepen, anderzijds was het ook wel een reden om weer lekker tegen elkaar te klagen. Bier kwam in plastic bekertjes van Heineken. Dat nemen we dan maar voor lief, omdat de locatie, de muziek en de sfeer verder zo tof was.

RMFTM

De Eindhovense psych band RMFTM  koos vanavond voor een andere set dan normaal. Alleen de bassist heeft nog een basgitaar in handen, de andere drie bandleden bespelen drumcomputers, samplers, moogs en andere synthesizers. Als volleerde (gelukkig nog wel langharige)  dj’s staan zij achter de knoppen, maar dan cooler, want er komt geen laptop of usb stick aan te pas. RMFTM presenteert ons een halfuur analoge drones, ambient en noise met mooie melodieën en een gelaagde opbouw van trage triphop ritmes naar rauwe industriële beats. Hun set doet mij denken aan The Haxan Cloak, Ancient Methods,  en de artiesten van het label aufname + wiedergabe. Het kwartet houdt elkaar goed in de gaten om de volgende stap te bepalen. Bij navraag blijkt dat dit de eerste keer is dat ze een dergelijke elektronische analoge set spelen.  Dat mag wel vaker gebeuren. (PE)

Bij binnenkomst is Radar Men From The Moon net begonnen aan hun ‘almost-all-electronica-set’.  Op z’n zachtst gezegd erg imponerend.
Als een volleerd Kraftwerk staan de jongens gebroederlijk langs elkaar stoïcijns aan knoppen te draaien. Je  wordt meteen helemaal in trance mee gezogen.  Zo nu en dan komt er een bassynthesizer bovendrijven in de stroperige drone van het viertal.  Aparte tracks zijn er op dat moment al niet meer te herkennen. De enige momenten dat je heel kort uit trance schiet is als iemand je aan stoot voor een biertje om vervolgens weer weg te zakken. Zaken als plaats en tijd zijn geheel irrelevant en onbelangrijk. Dit is een psychedelica-ambient-drone kwartet op ramkoers. Een parel van het puurste soort. (MD)

St. Cordell

S.T. Cordell bestond al een tijdje, maar is nu opnieuw leven ingeblazen. De bandleden zijn we al in verschillende Eindhovense formaties tegen gekomen.  Zanger Woody en bassist Paul kennen we van Woody + Paul, synthwizard Bob Dieleman en drummer Thombson Dubé vormen samen Het Droste Effect en tweede drummer Joshua van Iersel speelde mee met het Buro Beukorkest en zat samen met Woody en wederom Paul ook in Long Life Heads.

Geen onbekenden dus in de Eindhovense scene. Dat was ook te merken aan het publiek, aangezien het stampvol was en er enthousiast gereageerd werd op de band. In een magische cirkel staan de mannen met synthesizers, laptop met samples, analoge samplers, een drumstel, drumvaten, drumpad, nog meer toetsen, een microfoon met effecten en een basgitaar. Een drukke boel dus, en al vanaf het begin spat het enthousiasme van de band af. Het publiek kon een uur genieten van de up-tempo dansbare rock van S.T. Cordell. De muziek deed mij denken aan LCD Soundsystem en een Tycho. Op momenten had het zelfs een post-rock geluid. In de gehele set werd duidelijk gezocht naar een spanningsboog. Echter werd deze pas bereikt in het laatste nummer.  Drummer Thombson verruilde zijn drumstel voor een drumpad en toen kwam daar eindelijk het strakke ritme. Voor mij kwam het hoogtepunt in de set van S.T. Cordell juist toen zij minimaler gingen spelen.

Goede ritmische, repetitieve rockmuziek zet ook tot dansen zonder dat daar het labeltje dance of rave op moet. Bij de typering ‘techno met rockinstrumentarium’ denk ik toch meer aan bands die met minder instrumenten veel dichter in de buurt komen bij het kille gevoel en het strakke geluid van techno, zoals K-X-P, Nissenenmondai en Elektro Guzzi. Hoe de muziek dan ook genoemd wordt, het staat buiten kijf dat hier een goede band aan het werk is met stuk voor stuk goede muzikanten, die in staat zijn het publiek te bezweren en op te zwepen. S.T. Cordell was een bron van plezier. (PE)

Na de opvallend goede pauzeplatenkeuze van Fat Jesus is het tijd voor Nederlands analoge techno trots S.T.. Cordell. Zoals elke show, staat de band om een gecentreerd geplaatste kroonluchter te spelen. De band danst er samen met het publiek, dat deze avond bestaat uit veel Eindhovense culturele incrowd, omheen. Het voelt als een groot ritueel. En misschien is het dat ook wel een beetje. S.T. Cordell is een ultieme band als je ze voor de eerste keer live aan het werk ziet.  Voor ondergetekende is dit echter de derde keer in redelijk korte tijd waardoor de shock-and-awe verrassing  er toch echt van af aan het gaan is. Dat mag de gezelligheid echter niet drukken.  Het einde van de reguliere set kent een nieuwe track opgebouwd uit een klein repeterend stuk percussie van ‘Het Droste effect’ drummer Thomson. In de verte vallen in de vocalen van Woody de tekst regels van ‘Vader Jacob’ te bespeuren. Leuke vondst, al is het aan de iets wat platte kant.
Zeker. Een hele toffe show als je de band voor het eerst ziet. Bij de derde keer in een jaar tijd is de verrassing er toch wel een beetje van af. (MD)