Wat is nou een betere afsluiter van je weekend dan een avondje hardcore? Met de boeking van Scowl moest de Effenaar even uitwijen omdat in eigen huis flink geklust wordt. Zo belandde de Amerikaanse band op Strijp-S in het Blue Collar Hotel op hun off day van de toer en dat is een zeldzame kans om de band te zien in een clubsetting (en als we zien hoe het gaat met de band, misschien wel de laatste). Dus op naar de meest sjieke zaal van Eindhoven!

Foto’s: Justina Lukosiute | Tekst: Guido Segers

Het is voor de supportacts geen makkelijke dag. Swell komt uit Tilburg, maar moest nu toch een stukje verder rijden na een show in Tsjechië de dag ervoor. Vermoeidheid zal ze ongetwijfeld parten spelen, maar het lijkt wel alsof Swell daardoor juist een scherper randje te pakken krijgt, want de band is ongekend fel in z’n geluid deze avond. Openen is natuurlijk altijd een taaie klus, maar dat gaat lekker en de eerste dansmoves zijn al te zien voor het podium. Frontman Victor de Meijer schreeuwt met typische punkfrustratie vanaf het toch net wat hoge podium om vanaf te stuiteren, terwijl de band noeste arbeid verricht. Er zit nog genoeg in de tank voor deze show gelukkig, wat ook wel blijkt als bandleden rondvliegen voor het podium bij de hoofdact. Swell doet het lekker vanavond, met net wat meer venijn dan normaal.

Two and a Half Girl heeft maar liefst twee vervangers bij op het podium. Dat zou wel eens disruptief kunnen zijn voor een goede show, maar het geeft misschien juist meer punch aan de set van de Utrechters. Ook aan podiumdynamiek ontbreekt het niet, hoewel die vooral te zien is tussen schreeuwchef Juliët van de Laak en bassist Chris Walthaus. Invaldrummer Fons van Dijk, die je kent van Sisters of Suffocation, legt daar een solide fundament onder wat Two and a Half Girl lekker noisy doet klinken. Hoewel dat ook te maken kan hebben met gitarist Pim Kruiming die wat snaren doet springen en daar vrolijk mee verder speelt. De band ploegt gewoon door, en tussendoor is er ook ruimte voor een boodschap: geen sexisme, geen racisme, respect voor elkaar. Steeds meer de norm, ook in hardcore, en dat is goed. Zo voelt deze avond ook en Two and a Half Girl laat zich gelden.

Dan is het tijd voor Scowl, de band van het moment. We gaan van snerpende hardcore, tot tracks die juist de poppy kant van de band laten horen, afkomstig van recente EP ‘Psychic Dance Routine’. Het is dus ook even afwachten hoe songs als de titeltrack en ‘Opening Night’ uit de verf komen live, maar het blijkt dat Kat Moss ook live een stem heeft die staat als een huis. Knap van een zangeres die een paar jaar terug nog nooit in een band gezongen had of geschoold was (daar las je over in dit Effenaar artikel). Maar het is de energie van de band die het ‘m doet en zorgt dat de sneakers je om de oren vliegen en je regelmatig een bezweet lijf moet opvangen.

Moss vliegt op en neer op het podium en gaat de interactie aan met het publiek bij songs als ‘Fuck Around’, terwijl gitarist Malachi Greene helemaal op lijkt te gaan in zijn gitaarwerk. Gitarist Mikey Bifolco heeft zijn been al in een brace hangen vanwege escapades eerder dit jaar, anders was het ook aan die kant van het podium aan geweest.

We worden nog verrast (of ja verrast, je weet dat ‘ie komt) met een cover van ’99 Red Balloons’, alvorens we de slotfase ingaan van de set. Even nog alles losgooien voor Scowl, want wat is deze band goed zeg. Snerpende hardcore, maar ook soms echt die heavy kant laten horen met stompende ritmes van Bailey Lupo en Cole Gilbert. De temperatuur is omhoog geschoten in de sjieke zaal van het Blue Collar Hotel. Wat een show!

Ik ben vooral benieuwd naar hoe zich die spooky pop kant gaat ontwikkelen. Scowl is een band vol potentie en dat de Effenaar ze naar Eindhoven weet te halen, met nog een rits goede punk/hardcore boekingen is goed nieuws voor de komende maanden. En laten we vooral niet vergeten te melden dat deze zondagavond in de dode weken van augustus gewoon kei-uitverkocht was.